Αλέξιος της Ρωσίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αλεξέι ΜιχαήλοβιτςΜιχάηλοβιτς Ρομάνοφ''' (Алексей Михайлович Рома́нов, [[29 Μαρτίου]] [[1629]] - [[8 Φεβρουαρίου]] [[1676]]) ήταν [[τσάρος]] της [[Βασίλειο της Ρωσίας|Ρωσίας]] από το [[1645]] έως το θάνατό του το [[1676]]. Είναι ο δεύτερος της δυναστείας των [[Ρομάνοφ]] που κυβέρνησε τη χώρα μέχρι το [[1917]]. Παρά τον σύντομο βίο του, υπήρξε πρωταγωνιστής σε κάποια από τα σημαντικότερα γεγονότα της ρωσικής ιστορίας, με κορυφαίο την προσάρτηση της [[Ουκρανία|Ουκρανίας]].

Από το 1648 η Πολωνία αντιμετώπιζε τεράστια εσωτερικά προβλήματα, αδυνατώντας να ελέγξει τους ετερογενείς πληθυσμούς που περιελάμβανε στα ουκρανικά εδάφη της. Αυτό έδωσε στον Αλέξιο την ευκαιρία να επιτεθεί εναντίον της ([[Απρίλιος]] [[1654]]) και να απελευθερώσει μια σειρά μεθοριακών πόλεων που κατά την [[Εποχή των Αναστατώσεων]] είχαν προσαρτηθεί στην Πολωνία, με σημαντικότερο το [[Σμόλενσκ|Σμολένσκ]]. Επίσης αποδέχθηκε την πρόσκληση του [[Κοζάκοι|κοζάκου]] πολέμαρχου Μπογκντάν Χμελνίτσκι να θέσει την ουκρανική εξέγερση στο νότο υπό την προστασία του, οδηγώντας στην ίδρυση ενός προτεκτοράτου που καταλάμβανε ολόκληρη την Ουκρανία ανατολικά του [[Δνείπερος|Δνείπερου]], του ''Κοζακικού Χετμανάτου''. Αν και τύποις αυτόνομο έως το [[1775]] που καταργήθηκε, το Χετμανάτο αποτέλεσε στην πραγματικότητα εξ'αρχής ρωσικό έδαφος.

Διάδοχός του ανέλαβε ο [[Φιοντόρ Γ΄ της Ρωσίας|ΦιοντόρΦιόντορ Αλεξέγιεβιτς]], μόλις τρίτος στη σειρά διαδοχής ανάμεσα στα άρρενα τέκνα, αλλά ο γηραιότερος εν ζωή. Δύο ακόμα γιοι του, ο [[Ιβάν Ε΄ της Ρωσίας|Ιβάν Ε΄]] (από τη Μαρία) και ο [[Μέγας Πέτρος|Πέτρος]] (από τη Ναταλία), θα γίνονταν τσάροι αργότερα μετά το θάνατο του Φιοντόρ.