Πενθεσίλεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Akhilleus Penthesileia Staatliche Antikensammlungen 2688.jpg|thumb|250px|right|Ο Αχιλλέας σκοτώνει την Πενθεσίλεια. Εσωτερικό κύλικος του Ζωγράφου της Πενθεσίλειας, περ. 460 π.Χ. Διάμ. 43 εκ. Μόναχο, Antikensammlung]]
Στην [[ελληνική μυθολογία| μυθολογία]] η '''Πενθεσίλεια''' ήταν βασίλισσα των [[Αμαζόνες|Αμαζόνων]].
==Ο μύθος==
Ήταν κόρη του θεού του πολέμου [[Άρης (μυθολογία)|Άρη]] και της [[Οτρήρη|Οτρήρης]]. Η βασιλεία της ανάγεται στην εποχή του [[Τρωικός πόλεμος|Τρωικού Πολέμου]], ενώ στην (υποτίθεται προγενέστερη) εποχή του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλέους]] βασίλισσα των Αμαζόνων ήταν η [[Ιππολύτη]]. Μετά τον θάνατο του [[Έκτορας|Έκτορα]] στον Τρωικό Πόλεμο, η Πενθεσίλεια ήρθε «από τον αλαργινό Πόντο» να βοηθήσει τους Τρώες επικεφαλής στρατού από Αμαζόνες. Σύμφωνα με κάποια εκδοχή είχε αναγκασθεί να εγκαταλείψει τη χώρα της μετά από κάποιο φόνο που διέπραξε άθελά της, ή ήθελε να εξαγοράσει το κρίμα. Συγκεκριμένα, είχε σκοτώσει κατά λάθος την αδελφή της στο [[κυνήγι]] κι έλπιζε βοηθώντας τους Τρώες, που τους προστάτευε η θεά [[Άρτεμις|Άρτεμη]], προστάτιδα και του κυνηγιού, ότι θα τη συγχωρούσε η θεά.
 
Ο βασιλιάς της [[Τροία|Τροίας]], ο [[Πρίαμος]], δέχθηκε την Πενθεσίλεια σασαν να ήταν πραγματική κόρη του και ετοίμασε πλούσιο τραπέζι γι' αυτή. Η Πενθεσίλεια και οι Αμαζόνες της διακρίθηκαν στη μάχη. Κυνήγησαν τον εχθρό μέχρι τα πλοία του, αλλά τελικώς η Πενθεσίλεια τραυματίσθηκε θανάσιμα από τον Αχιλλέα.
 
Ο θάνατος της Πενθεσίλειας περιγράφεται με λεπτομέρεια, όχι στην ''Ιλιάδα.'', αλλάΑλλά σύμφωνα με στιςτις ''«Ηρωίδες»'' του [[Οβίδιος|Οβιδίου]] και την ''[[Αινειάδα]]'' του [[Βιργίλιος|Βιργιλίου]]: Προς το τέλος του Τρωικού Πολέμου ο Αχιλλέας βρέθηκε αντιμέτωπος με την Πενθεσίλεια, που πολεμούσε φορώντας πολεμική μάσκα και του έριξε το κοντάρι της, το οποίο έγινε κομμάτια μόλις χτύπησε στην [[ασπίδα του Αχιλλέα]]. Η Πενθεσίλεια έριξε και δεύτερο κοντάρι, αλλά ούτε και τότε τον πλήγωσε. Ο Αχιλλέας τότε κατόρθωσε να την τραυματίσει θανάσιμα στο στήθος, οπότε πήγε κοντά της και έβγαλε τη μάσκα της. Η συγκίνηση του ήρωα ήταν τότε καταφανής σε όλους. Η ομορφιά της Πενθεσίλειας τον γέμισε μελαγχολία και όσοι ήταν παρόντες δεν είχαν καμιά αμφιβολία ότι ο Αχιλλέας είχε εκείνη τη στιγμή ερωτευθεί τη γυναίκα που σε λίγο θα πέθαινε. Αλλά ο [[Θερσίτης]], ακόμα και την τραγική αυτή ώρα, αισθάνθηκε την ανάγκη να περιγελάσει τον Αχιλλέα, έμπηξε μάλιστα και το κοντάρι του μέσα στο μάτι της Πενθεσίλειας. Τότε ο ήρωας, έξαλλος από θυμό, σηκώθηκε και τον σκότωσε με γροθιές «εν βρασμώ ψυχής». Στη συνέχεια, σήκωσε απαλά τη βασίλισσα και την έβγαλε από το πεδίο της μάχης. Το σώμα της, μαζί με τα πτώματα 12 άλλων Αμαζόνων, τα παρέδωσαν με ολόκληρο τον οπλισμό τους στους Τρώες. Κι αυτοί τα έκαψαν και έθαψαν τις στάχτες με όλες τις τιμές.
 
Η Πενθεσίλεια απεικονίζεται σε [[κύλικας|κύλικα]] του 5ου αιώνα π.Χ. και αρκετά άλλα αγγεία. Το θέμα ζωγράφισε τόσες φορές ένας ανώνυμος αγγειογράφος του 6ου αιώνα π.Χ., ώστε ο [[Άντολφ Φουρτβένγκλερ]] τον [[συμβατικό όνομα|ονόμασε συμβατικά]] «[[Ζωγράφος της Πενθεσίλειας|Ζωγράφο της Πενθεσίλειας]]».