Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Ελληνικό θέατρο (με το HotCat)
μ Εξελληνισμός+επιμέλεια με τη χρήση AWB (10111)
Γραμμή 3:
== Ελληνικό Φεστιβάλ Α.Ε. ==
 
Σήμερα, την ευθύνη της διεξαγωγής του έχει η «Ελληνικό Φεστιβάλ» Α.Ε., που μέτοχός του είναι το Ελληνικό Δημόσιο.<ref>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wHgzIpqlooT4HdtvSoClrL8MaPFA9p4zLB5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V6vbKgb9LTWdiCiBSQOpYnTy36MacmUFCx2ppFvBej56Mmc8Qdb8ZfRJqZnsIAdk8Lv_e6czmhEembNmZCMxLMtQMi-toA2G4pdeZLzRZOxm6yDZqJa3KtxlIiZC6OuDbC ΦΕΚ ΑΕ-EΠΕ 792/2001]</ref> Σκοπό έχει την οργάνωση μουσικών, θεατρικών και άλλων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, την έκδοση και διάθεση εντύπων, βιβλίων και άλλων εκδόσεων, καθώς και οπτικοακουστικών μέσων με θέματα που αφορούν στην προβολή των εκδηλώσεων της. Διοικείται από επταμελές διοικητικό συμβούλιο, του οποίου η θητεία είναι τριετής. Πρόεδρός του σήμερα είναι ο Γιώργος Λούκος και Αντιπρόεδρος ο Λουκάς Τσούκαλης. Οι πόροι του προέρχονται από την επιχορήγηση του τακτικού προϋπολογισμού του Κράτους, το ποσοστό από τις εισπράξεις των καζίνων Πάρνηθας και Κέρκυρας, τις χορηγίες και τα έσοδα από τις παραστάσεις και τις παραχωρήσεις των χώρων της.
 
=== Εκδηλώσεις-Χώροι ===
Γραμμή 13:
== Ιστορία ==
 
Στο πλαίσιο της πολιτιστικής και τουριστικής πολιτικής της Κυβερνήσεως [[Παπάγος|Παπάγου]] (1955), ο τότε Υπουργός Προεδρίας και μετέπειτα Πρωθυπουργός, [[Γεώργιος Ράλλης]], ανέλαβε να διοργανώσει μια σειρά εκδηλώσεων, μετακαλώντας στην Ελλάδα σημαντικές προσωπικότητες της Τέχνης. Η ιδέα του Γεωργίου Ράλλη, στην αρχική της σύλληψη, ήταν να οργανωθεί ένα Φεστιβάλ στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, όπως είχε καθιερωθεί από το 1936 η "Εβδομάς Αρχαίου Δράματος", αλλά και με μουσικό προσανατολισμό. Πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του ήταν ο μετακληθής Ντίνος Γιαννόπουλος, σκηνοθέτης στη [[Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης]], που οργάνωσε με απόλυτη ελευθερία το Φεστιβάλ. Στην πρώτη διοργάνωση, διάρκειας σαράντα ημερών, ξεχώρισαν οι παραστάσεις των [[Αλέξης Μινωτής|Αλέξη Μινωτή]] – [[Κατίνα Παξινού|Κατίνας Παξινού]] και η συναυλία της Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Νέας Υόρκης υπό τη διεύθυνση του [[Δημήτρης Μητρόπουλος|Δημήτρη Μητρόπουλου]]. Από το Φεβρουάριο του 1956, υπουργός Προεδρίας Κυβερνήσεως ανέλαβε ο [[Κωνσταντίνος Τσάτσος]] που συνέδεσε το όνομά του με το Φεστιβάλ έως τις εκλογές του 1961.
 
"''Το Φεστιβάλ Αθηνών, το οποίον εγκαινιάζεται σήμερον με τους λαμπροτέρους οιωνούς και έχει συγκεντρώσει ζωηρότατον το ενδιαφέρον του ελληνικού και του διεθνούς κοινού, αποτελεί την μεγαλυτέραν καλλιτεχνικήν και τουριστικήν προσπάθειαν που εσημειώθη ποτέ εις την χώραν μας''", δήλωνε τη μέρα της έναρξης του Φεστιβάλ (24.8.1955) ο εμπνευστής του Γεώργιος Ράλλης.<ref>Τάκης Καλογερόπουλος, Λεξικό της Ελληνικής μουσικής, εκδόσεις Γιαλλελή, 2001</ref>
 
=== Σημαντικές Στιγμές ===
Γραμμή 23:
* Η παρουσίαση των [[Όρνιθες (κωμωδία)|Ορνίθων]] του Αριστοφάνη από τον [[Κάρολος Κουν|Κάρολο Κουν]] (Θέατρο Τέχνης -1959), που τελικώς αποσύρθηκαν. Η εμφάνιση του ιερέα με καλυμμαύχι ορθοδόξου παπά σε μια σκηνή θυσίας ήταν η σκηνή που πυροδότησε την αγανάκτηση μερίδας του κοινού. Ο [[Μάριος Πλωρίτης]], από τα αντιπολιτευόμενα τότε [[Τα Νέα|«Νεα»]], πρότεινε την αφαίρεση της σκηνής, ενώ ο [[Κωνσταντίνος Τσάτσος]], Υπουργός Προεδρίας που αποφάσισε τη μη επανάληψη της παράστασης, γελοιογραφείτο έκτοτε από τον Φωκίωνα Δημητριάδη, συνοδευόμενος από μια κότα. Η παράσταση, σε μουσική [[Μάνος Χατζιδάκις|Μάνου Χατζιδάκι]], επιδοκιμάσθηκε από το διεθνή τύπο και βραβεύθηκε.<ref>«Οι «Ορνιθες» του Κουν μισό αιώνα μετά», Η Καθημερινή, 13/7/2008, http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_1_13/07/2008_277212</ref>
 
* Η ερμηνεία της [[Μαρία Κάλλας|Μαρίας Κάλλας]] στη [[Νόρμα (όπερα)|Νόρμα]] του [[Βιντσέντσο Μπελλίνι]] (1960) και τη [[Μήδεια (Κερουμπίνι)|Μήδεια]] του [[Λουίτζι Κερουμπίνι]] (1961). Αξίζει να σημειωθεί πως η αμοιβή της Μαρίας Κάλλας παραχωρήθηκε για τη δημιουργία των ομώνυμων υποτροφιών. Κατά την πρώτη παρουσία της στο Φεστιβάλ (1957), είχε κατηγορηθεί για υπερβολικές απαιτήσεις στο πλαίσιο της πολιτικής τακτικής της τότε αντιπολίτευσης, αλλά δέχθηκε και απρεπή σχόλια για την προσωπική της ζωή από τους αρθρογράφους των ''Νέων'' και του ''Βήματος''. <ref>Μπαστιάς, Γ., « Η ελληνική περιπέτεια της Μαρίας Κάλλας», Ιστορία Εικονογραφημένη, τ. 488-2/2009, σελ. 84-89</ref>
 
* Η «Ζιζέλ» με τον [[Ρούντολφ Νουρέγιεφ]] και παρτενέρ την [[Μαργκό Φοντέιν]] (1963)
Γραμμή 32:
 
== Πηγές ==
* [http://www.greekfestival.gr/gr/ Επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών]<br />
 
* [http://www.greekfestival.gr/gr/ Επίσημη ιστοσελίδα του Φεστιβάλ Αθηνών]<br />
* [http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=0000024870&tsz=0&autostart=0 Άφιξη του Ρ. Νουρέγιεφ στην Ελλάδα για το Φεστιβάλ (βίντεο)]