Λέπτις Μάγκνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στα 1686 ο Γάλλος Κλωντ Λεμαίρ πρόξενος στην Τριπολίτιδα αρπάζει κολόνες και αρχιετοκτονικά μέλη που χρησιμοποιήθηκαν στο Ανάκτορο των Βερσαλιών, σε βωμούς στο Σαιν Ζερμαίν ντε Πρε και στον καθολικό ναό της Ρουέν<ref>Henri Paul Eudoux, «Λέπτις Μάγκνα. Μια νεκρή Ρωμαϊκή πολιτεία στην Αφρική», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.76 (Οκτώβρης 1974), σελ.94</ref>. Παρά το γεγονός ότι παρείχε πηγή των δομικών υλικών σε διάφορους λαφυραγωγούς κατά την διάρκεια της ιστορίας της, δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι το 1920, οπότε ξεκινούν οι Ιταλοί συστηματικές ανασκαφές: ο Ιταλικός Φασισμός επιθυμούσε να αποδείξει τη ''ρωμαϊκότητα'' του αφρικανικού αυτού εδάφους.<ref>Henri Paul Eudoux, «Λέπτις Μάγκνα. Μια νεκρή Ρωμαϊκή πολιτεία στην Αφρική», Ιστορία Εικονογραφημένη, τχ.76 (Οκτώβρης 1974), σελ.91,95</ref>. Από το 1982 ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟUNESCO.