Περσική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πριν τον βρετανικό αποικισμό, η Περσική χρησιμοποιείτο ευρέως ως δεύτερη γλώσσα στην [[Ινδική υποήπειρος|Ινδική υποήπειρο]]. Κυριάρχησε ως γλώσσα πολιτισμού και εκπαίδευσης σε αρκετές ισλαμικές αυλές στην υποήπειρο κατά τη διάρκεια του [[μεσαίωνας|μεσαίωνα]] και έγινε η "[[επίσημη γλώσσα]]" υπό τη διακυβέρνηση των Μουγκάλ αυτοκρατόρων. Το 1832 η βρετανική αποικιοκρατική δύναμη άρχισε να χρησιμοποιεί την [[αγγλική γλώσσα|Αγγλική]] αντί της παραδοσιακής Περσικής.<ref>Clawson, Patrick. ''Eternal Iran'', 2005, ISBN 1-4039-6276-6, Palgrave Macmillan, p.6</ref> Μαρτυρία για την εκτεταμένη χρήση της στη περιοχή αποτελεί η επίδρασή της στα [[Χίντι γλώσσα|Χίντι]], τα [[Μπενγκάλι γλώσσα|Μπενγκάλι]] και τα [[Ουρντού γλώσσα|Ουρντού]], όπως και το γεγονός ότι παραμένει δημοφιλής στην περιοχή η [[περσική λογοτεχνία]]. Η Περσική και οι [[διάλεκτος|διάλεκτοί]] της έχουν status επίσημης γλώσσας στο Ιράν, το Αφγανιστάν και το Τατζικιστάν. Σύμφωνα με το Βιβλίο της [[CIA]], υπάρχουν 71 εκατομμύρια γηγενείς ομιλητές της Περσικής στο [[Ιράν]],<ref>Ιστοσελίδα [[CIA World Factbook]], [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/ir.html]</ref> το [[Αφγανιστάν]],<ref>Ιστοσελίδα [[CIA World Factbook]], [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/af.html]</ref> το [[Τατζικιστάν]]<ref>Ιστοσελίδα [[CIA World Factbook]], [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/ti.html]</ref> και το [[Ουζμπεκιστάν]]<ref>Ιστοσελίδα [[CIA World Factbook]], [https://www.cia.gov/library/publications/the-world-factbook/geos/uz.html]</ref> και ο ίδιος αριθμός ανθρώπων που μπορούν να μιλήσουν την Περσική σε όλον τον κόσμο. Ανήκει στις [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες]] τύπου με [[σειρά των όρων της πρότασης]] [[υποκείμενο αντικείμενο ρήμα]]. Έγινε αίτηση στην [[ΟΥΝΕΣΚΟUNESCO]] να επιλέξει την Περσική ως μία από τις γλώσσες της το 2006.[http://www.bbc.co.uk/persian/tajikistan/story/2006/03/060310_so_conference_persian.shtml]

Η Περσική ως μέλος της οικογένειας των Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών ανήκει στον Ινδοϊρανικό κλάδο των [[σάτεμ γλώσσες|σάτεμ γλωσσών]]. Οι ακαδημαϊκοί πιστεύουν ότι ο υποκλάδος των Ιρανικών αναπτύχθηκε βάσει της παρακάτω χρονολογικής σειράς: Αρχαία Ιρανική ([[Αβέστα γλώσσα|Αβέστα]] και [[Αρχαία περσική γλώσσα|Αρχαία Περσική]]) → Μέση Ιρανική (Παχλαβί [[Μέση περσική γλώσσα]] και αρκετές άλλες γλώσσες) → Σύγχρονη Ιρανική (Περσική, [[Παστού γλώσσα]], [[Κουρδική γλώσσα|Κουρδική]], και αρκετές άλλες γλώσσες), περ. 900 έως σήμερα.

Ο όρος ''Περσικά'', είναι ο ευρύτερα χρησιμοποιούμενος και προέρχεται από τον [[Λατινική γλώσσα|Λατινικό]] *''Persianus'' < Λατινικά ''Persia'' < [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|Ελλ.]] ''Πέρσης'', ελληνοποιημένη λέξη της περσικής ''Parsa''. Ο όρος ''Φαρσί'' είναι αραβοποιημένη μορφή του ''Παρσί'', εξαιτίας της έλλειψης του [[φώνημα|φωνήματος]] /p/ στην [[Αραβική γλώσσα|πρότυπη αραβική]]. Οι γηγενείς ομιλητές την αποκαλούν τυπικά 'Φαρσί'. Ωστόσο, η γλώσσα είναι ιστορικά γνωστή ως Περσική. Μετά την [[Ιρανική Επανάσταση]] του [[1979]] πολλοί Ιρανοί μεταναστεύοντας στη Δύση συνέχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο Φαρσί για τη γλώσσα τους σε σημείο που ο όρος έγινε κοινός τόπος σε αγγλόφωνες χώρες.