Φεζ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Φεζ''' ή '''Φες''' ([[αραβικά|αραβ.]]'' فاس Fās'', [[γαλλικά|γαλλ.]] ''Fès'') είναι πόλη του [[Μαρόκο|Μαρόκου]]υ, η μεγαλύτερη σε πληθυσμό (946.815 κάτοικοι) μετά την [[Καζαμπλάνκα]] και το [[Ραμπάτ]] και μία από τις τέσσερις "αυτοκρατορικές πόλεις" (ανάμεσα στο [[Μαρακές]], το [[Ραμπάτ]] και τη [[Μεκνές]]). Είναι πρωτεύουσα της περιφέρειας Φεζ-Μπουλμάν.

Η πόλη χωρίζεται σε τρία μέρη: το Φεζ ελ Μπαλί, η Παλαιά Πόλη με τα τείχη, το Φεζ Τζντιντ, που αποτελεί τη Νέα Πόλη, και τη Ville Nouvelle, το νεότερο κομμάτι της πόλης που κτίστηκε από τους [[Γαλλία|Γάλλους]]. Η [[μεντίνα της Φες|μεντίνα του Φεζ ελ Μπαλί]] είναι η μεγαλύτερη από τις δύο που έχει η Φεζ και εκτιμάται οτι είναι η πιο μεγάλη αστική περιοχή χωρίς αυτοκίνητα σε ολόκληρο τον κόσμο, ενώ αποτελεί [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]] της [[ΟΥΝΕΣΚΟUNESCO]] από το [[1981]].

Η πόλη δημιουργήθηκε στην απέναντι όχθη του ποταμού Φεζ από τον [[Ιντρίς]] το [[789]], ιδρυτή της [[Ιντρισίδες|ομώνυμης δυναστείας]], ενώ ο γιος του, [[Ιντρίς ΙΙ]], ο οποίος γεννήθηκε μετά τη δολοφονία του πατέρα του, τον διαδέχτηκε το [[810]].

Ο πληθυσμός της πόλης αποτελούνταν από [[Ισλάμ|Μουσουλμάνους]] απο ολόκληρη τη [[βόρεια Αφρική]], τη [[Μέση Ανατολή]], [[Μορίσκοι|Μορίσκους]] από την [[Ισπανία]] και την [[Πορτογαλία]] και [[Εβραίοι|Εβραίους]], ενώ η πόλη με το πέρασμα των χρόνων μετεξελισσόταν σε μεγάλο επιστημονικό και θρησκευτικό κέντρο, που προσέλκυε επιστήμονες, μελετητές και φιλόσοφους από τον τότε γνωστό κόσμο, όπως το [[ραββίνος|ραββίνο]] [[φιλοσοφία|φιλόσοφο]] και συγγραφέα [[Μαϊμονίδης|Μαϊμονίδη]].

Μέχρι το 19ο αιώνα, η πόλη ήταν η μοναδική πηγή για τα παραδοσιακά καπέλα της, τα [[φέσι|φέσια]]α, προτού ξεκινήσει η παραγωγή τους στη [[Γαλλία]] και την [[Τουρκία]], καθώς το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα βαφής τους παραγόταν εκεί. Η Φεζ ήταν επίσης το τέρμα ενός εμπορικού δρόμου [[χρυσός|χρυσού]] που ξεκινούσε από το [[Τιμπουκτού]].

Η Φεζ υπήρξε πρωτεύουσα του [[Μαρόκο|Μαρόκου]]υ σε διάφορες περιόδους στο παρελθόν, με τελευταία την περίοδο μέχρι το [[1912]], οπότε και στις [[30 Μαρτίου]] υπογράφτηκε η [[Συνθήκη της Φεζ]], που αναγνώρισε το [[Μαρόκο]] ως [[προτεκτοράτο]] της [[Γαλλία|Γαλλίας]]ς και την [[Ισπανία]] προστάτιδα χώρα στη βόρεια και νότια ζώνη της [[Σαχάρα|Σαχάρας]]ς. Το [[Ραμπάτ]] επελέγη ως η πρωτεύουσα της νέας αποικίας, τίτλο που διατήρησε η πόλη ακόμη και όταν το [[Μαρόκο]] απέκτησε την ανεξαρτησία του το [[1956]].