Έψιλον Ηριδανού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Επιμέλεια με τη χρήση AWB (10197)
Γραμμή 7:
|-
! '''Συντεταγμένες (εποχή 2000.0):'''
|'''α''' = 3<sup>h</sup>:32<sup>m</sup>:56<sup>s</sup> ,</br />'''δ''' = -9°.27΄.30΄΄
|-
! '''[[Φαινόμενο μέγεθος]]:'''
Γραμμή 32:
===Πριν το τηλεσκόπιο===
[[Αρχείο:Epsilon Eridani location.png|right|thumb|Επάνω, το βόρειο μέρος του αστερισμού Ηριδανού δίνεται με πράσινο, ενώ οι μπλε γραμμές δίνουν το περίγραμμα του [[Ωρίων (αστερισμός)|Ωρίωνος]]. Κάτω, μία μεγεθυσμένη εικόνα της περιοχής στο λευκό κουτί δείχνει τον ε Ηριδανού στο σημείο όπου θα τέμνονταν οι δύο γραμμές.]]
Ο έψιλον Ηριδανού είναι γνωστός στους αστρονόμους τουλάχιστον από τον 2ο αιώνα μ.Χ., όταν καταλογογραφήθηκε από τον [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Πτολεμαίο]], έναν `Ελληνα αστρονόμο από την Αλεξάνδρεια, στον κατάλογό του με πάνω από χίλιους αστέρες που συνιστά το έβδομο και το όγδοο βιβλίο της ''[[Αλμαγέστη|Αλμαγέστη]]ς''. Ο Ηριδανός, ονομαζόμενος από τον Πτολεμαίο απλώς «Ποταμός», είναι ο ένατος αστερισμός στο όγδοο βιβλίο και ο έψιλον ο 13ος αστέρας του στη σειρά του καταλόγου, με την ονομασία ''«ο των δ προηγούμενος»'' (όπου ''δ'' ο αριθμός 4), δηλαδή ο προπορευόμενος από τους 4. Οι 4 αυτοί αστέρες είναι οι σήμερα γνωστοί ως γ, π, δ και ε. Ο ε είναι ο δυτικότερος όλων και επομένως ο προπορευόμενος κατά τη φαινομενική κίνηση από την ανατολή προς τη δύση. Το [[φαινόμενο μέγεθος|μέγεθος]] που αποδίδει ο Πτολεμαίος στον ε Ηριδανού ήταν 3.
 
Στη συνέχεια ο ε Ηριδανού περιλήφθηκε σε καταλόγους ισλαμικών αστρονομικών πραγματειών, που βασίζονταν στον πτολεμαϊκό: στο «Βιβλίο των απλανών» του [[Αλ Σούφι]], έργο του [[964]], στον «Κανόνα Mas'ud» του [[Αλ Μπιρούνι]] (1030 μ.Χ.) και στο «Zij-i Sultani» του [[Ούλουγκ Μπεγκ]] (1437). Ο Αλ Σούφι δίνει μέγεθος 3 για τον ε Ηριδανού, ενώ ο Αλ Μπιρούνι αντιγράφει λανθασμένα 4. Ο Ούλουγκ Μπεγκ εκτέλεσε νέες μετρήσεις της θέσεως του ε Ηριδανού στον ουρανό από το αστεροσκοπείο του στη [[Σαμαρκάνδη]].
Γραμμή 104:
 
===Κινηματική===
Ο ε Ηριδανού εμφανίζει μία υψηλή [[ιδία κίνηση]], 0,976&nbsp;δευτερόλεπτο της μοίρας ανά έτος σε ορθή αναφορά (η ουράνια διεύθυνση ανατολής-δύσεως) και 0,018&nbsp;δευτερόλεπτο ανά έτος σε απόκλιση (η ουράνια διεύθυνση βορρά-νότου). Ο αστέρας απομακρύνεται από το Ηλιακό Σύστημα με ταχύτητα 15,5 &nbsp;km/sec (χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο) ή 55.800 χιλιόμετρα την ώρα<ref name=rgcrv66/>. Οι συνιστώσες της πραγματικής ταχύτητας στον χώρο του ε Ηριδανού, εκφραζόμενες στο [[Γαλαξιακές συντεταγμένες|σύστημα γαλαξιακών συντεταγμένων]] είναι {{nowrap|(U, V, W)}} = {{nowrap|(−3, +7, −20) km/sec}}, πράγμα που σημαίνει ότι ταξιδεύει μέσα στον [[Γαλαξίας|Γαλαξία μας]] σε μέση απόσταση από το κέντρο του 28.700 έτη φωτός και σε ελλειπτική τροχιά γύρω από αυτό με [[εκκεντρότητα]] 0,09.<ref name=ab6_2_308/>. Το μέτρο, η φορά και η διεύθυνση ταχύτητας του αστέρα υποδεικνύουν ότι ίσως αποτελεί μέλος της [[Κινούμενη Ομάδα Μεγάλης Άρκτου|Κινούμενης Ομάδας της Μεγάλης `Αρκτου]], με κοινή προέλευση με τα υπόλοιπα μέλη σε ένα παλαιότερο [[ανοικτό σμήνος]] που έχει διαλυθεί από τότε<ref name=aaa488_2_771/><ref name=an325_1_3/>. Η εκτιμώμενη ηλικία αυτής της ομάδας είναι 500±100 εκατομμύρια έτη<ref name=apj125_4_1980/>, που βρίσκεται μέσα στο έυρος εκτιμήσεων για την ηλικία του ε Ηριδανού.
 
Κατά το τελευταίο εκατομμύριο έτη, τρεις αστέρες πιστεύεται ότι πλησίασαν τον ε Ηριδανού σε απόσταση 7 ετών φωτός ή λιγότερο. Η τελευταία και εγγύτερη από αυτές τις προσεγγίσεις ήταν αυτή του [[Αστέρας του Kapteyn]], ο οποίος τον πλησίασε σε απόσταση περίπου 3 ετών φωτός πριν από περίπου 12.500 χρόνια. Οι άλλοι δύο αστέρες ήταν ο [[Σείριος]] (με τον συνοδό του) και ο [[Ρος 614]]. Καμιά από αυτές τις προσεγγίσεις δεν πιστεύεται ότι επηρέασε τον περιαστρικό δίσκο του ε Ηριδανού<ref name=asp2001_227/>.
Γραμμή 689:
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Epsilon Eridani}}
 
 
{{DEFAULTSORT:Εψιλον Ηριδ}}