Άντον Κάλτσεφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Tondo Andon Kalchev.gif|thumb|right|180px|Άντον Κάλτσεφ]]

 

==Βιογραφικά στοιχεία==

Ο Κάλτσεφ, σύμφωνα με τη δική του μαρτυρία, πήγε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του έως τη Γ΄τάξη. Ο πατέρας του ήδη είχε μεταναστεύσει το 1912 και επρόκειτο ν΄ακολουθήσουν σύντομα και τα άλλα μέλη της οικογενείας, αλλά μεσολάβησαν οι [[Βαλκανικοί Πόλεμοι]] και αναβλήθηκε η αναχώρησή τους. Μετανάστευσε στη Βουλγαρία μετά την [[Συνθήκη του Νεϊγύ]] καθότι δεν δήλωσε στη δίκη του το πραγματικό έτος της μεταναστεύσεώς του. Το 1931, αφού ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στη [[Σόφια]], γράφτηκε στην Στρατιωτική Ακαδημία της Δρέσδης, όπου εφοίτησε έως το 1935 και στη συνέχεια στο Πανεπιστήμιο της [[Λειψία]]ς, όπου μετά την απόκτηση του πτυχίου του προσλήφθηκε ως βοηθός. Το [[1940]] επέστρεψε στη Βουλγαρία και διορίσθηκε καθηγητής στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών, όπου δίδαξε οικονομικά. Ύστερα από έξι μήνες εισήχθηκε και ο ίδιος στη σχολή και μετά από ολιγόμηνη εκπαίδευση ονομάστηκε έφεδρος ανθυπολοχαγός.<ref>Απολογία του Κάλτσεφ στη δεύτερη δίκη του, εφ. Μακεδονία, 18 Μαϊου 1948</ref>

==Βουλγαρική Οχράνα==

 

Με την απελευθέρωση των [[Βαλκάνια|Βαλκανίων]] από τους [[Γερμανία|Γερμανούς]], ο Κάλτσεφ καταφεύγει στην πρώην [[Γιουγκοσλαβία]]. Στην συνέχεια επιστρέφει στην Γιουγκοσλαβία <ref>[http://history-of-macedonia.com/wordpress/2009/03/27/%CE%95%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%94%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%9A%CE%AD%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%85-%CE%9C%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4/ Χρήστος Καράτζιος, Απροκάλυπτη προπαγάνδα Σκοπιανών στην Ελληνική τηλεόραση - Εμψυχωτικό μήνυμα του Π. Βοσκόπουλου για δράση Σκοπιανών μέσα στην Ελλάδα, Ενημερωτικό Δελτίο του Κέντρου Μακεδονικών Σπουδών και των Παμμακεδονικών Ενώσεων Η.Π.Α. & Καναδά, Νέα Υόρκη, 26/03/2009]</ref> και συλλαμβάνεται από [[Γιουγκοσλαβία|γιουγκοσλάβους]] παρτιζάνους, οι οποίοι τον παρέδωσαν στον ΕΛΑΣ ως συνεργάτη των κατακτητών της [[Ελλάδα|Ελλάδας]]. Ο ΕΛΑΣ στην συνέχεια μετά τη [[Συμφωνία της Βάρκιζας|συμφωνία της Βάρκιζας]] τον παρέδωσε με τη σειρά του στους Βρετανούς και τελικά περιήλθε στις ελληνικές Αρχές. Ο Κάλτσεφ μαζί με τον Ιταλό Λοχαγό [[Τζοβάνι Ραβάλι]] δικάσθηκε πρωτοδίκως στην Αθήνα το 1946 σε ισόβια και κλείσθηκε στις φυλακές Κερκύρας, απ΄όπου μετήχθη στη Θεσσαλονίκη το 1948 και δικάσθηκε από το Διαρκές Στρατοδικείο εκ νέου το Μάιο του ίδιου έτους για [[Έγκλημα πολέμου|εγκλήματα πολέμου]] με βάση τη [[εθνική αναξιότης|νομοθεσία περί δωσιλόγων]] (6η Συντακτική Πράξη του 1945).<ref>Γεώργιος Χ. Μόδης, Σχέδια και ορέξεις γειτόνων, Θεσσαλονίκη, 1947</ref> Κυρήχθηκε ένοχος ηθικής αυτουργίας σε ομαδικούς φόνους, συλλλήψεις και εκτοπίσεις, εμπρησμούς καθώς και για την προσπάθεια εκριζώσεως του εθνικού φρονήματος και αλλοιώσεως της εθνολογικής σύνθεσης του πληθυσμού της Μακεδονίας. <ref>εφ. Ελληνικός Βορράς, 18 Μαϊου 1948</ref>Καταδικάστηκε σε [[Θανατική ποινή|θάνατο]] και εκτελέστηκε στο Επταπύργιο [[Θεσσαλονίκη]]ς τα ξημερώματα της [[27 Αυγούστου|27ης Αυγούστου]] [[1948]].

==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==

*Εμμ. Θ.Γρηγορίου, Βουλγαρικόν όργιον αίματος εις Δυτικήν Μακεδονίαν 1941-44, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΣΟΣ 1947

{{Στοιχεία προσώπου

|ΟΝΟΜΑ= Κάλτσεφ Άντον

}}

 

[[Κατηγορία:Βούλγαροι στρατιωτικοί]]

[[Κατηγορία:Καστοριανοί]]