Αγάπη Γρεβενών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ clean up, αντικατέστησε: Μακεδονία → Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονία (2) με τη χρήση AWB
μ Αναίρεση έκδοσης 4664861 από τον Auslaender (Συζήτηση)
Γραμμή 2:
Η '''Αγάπη''' είναι οικισμός της [[τοπικές κοινότητες της Ελλάδας|τοπικής κοινότητας]] [[τοπική Kοινότητα Καλοχίου Γρεβενών|Καλοχίου]] της [[δημοτικές ενότητες της Ελλάδας|δημοτικής ενότητας]] και [[δήμοι της Ελλάδας|δήμου]] [[δήμος Γρεβενών|Γρεβενών]], της [[περιφερειακή ενότητα|περιφερειακής ενότητας]] (τέως νομού) [[νομός Γρεβενών|Γρεβενών]], στην [[περιφέρειες της Ελλάδας|περιφέρεια]] [[περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας]]. <ref>statistics.gr</ref>.
 
Πρίν το πρόγραμμα ''Καλλικράτης'' και το σχέδιο ''Καποδίστριας'', ανήκε στην [[επαρχία Γρεβενών|επαρχία]] και [[νομός Γρεβενών|νομό Γρεβενών]] , στο γεωγραφικό διαμέρισμα [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονία]]ς. <ref name="Πάπυρος Λαρούς">Πάπυρος Λαρούς</ref>
 
Μέχρι το 1927, η Αγάπη ονομαζόταν ''Ράτσι'', <ref>eetaa.gr</ref> ή ''Ρατς'' για τους κατοίκους.
==Γεωγραφία==
Η Αγάπη βρίσκεται στο ΑΚ. τμήμα του [[νομός Γρεβενών|νομού Γρεβενών]], στην αριστερή όχθη του ποταμού [[Αλιάκμονας|Αλιάκμονα]], πολύ κοντά στη συμβολή του με τον [[Βενέτικος|Βενέτικο]]. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 500, στις δυτικές απολήξεις του όρους [[Βούρινος]] και απέχει από τα [[Γρεβενά]], 17 χλμ. περίπου, προς τα ΑΝΑ. <ref>Εκδόσεις «Ελλάδα»</ref><ref name="Δομή">Δομή</ref><ref>«Διακοπές»</ref>
==Πληθυσμικά στοιχεία==
Η εξέλιξη πληθυσμού της Αγάπης έχει ως εξής: κάτοικοι 129 (1961), 119 (1971), 61 (1991), 58 (2001), 26 (2011).<ref name="Πάπυρος Λαρούς"/><ref name="Δομή"/><ref>Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα, 1978, 2006</ref><<ref>Πάπυρος name="statistics.gr"Λαρούς</ref><ref>Δομή</ref><<ref>Πρόγραμμα Καλλικράτης</ref><ref>statistics.gr</ref><ref>http://users.auth.gr/~sofronis/dimos/docs/34ar.htm</ref>
==Διοικητικές μεταβολές μέχρι τον «Καλλικράτη»==
*Ράτσι Ν. Κοζάνης
Γραμμή 29:
Κάθε Δευτέρα του Πάσχα, οι γυναίκες ετοιμάζουν τα «τσιριχτά», τα οποία μαζί με γλυκά και κόκκινα αυγά τα πηγαίνουν στην εκκλησία όπου ο παπάς διαβάζει τα ονόματα των νεκρών-σαν μνημόσυνο, και κατόπιν όλοι μαζί βγαίνουν στο προαύλιο της εκκλησίας και τα τρώνε με γιαούρτι «μαντζίρα». Ακολουθεί χορός με οργανοπαίχτες παιδιά του χωριού. Το έθιμο αυτό, θεωρείται κατάλοιπο των βυζαντινών τραπεζιών της αγάπης και σπανίζει πλέον.
 
Επίσης ανήμερα του Αγίου Γεωργίου υπάρχει το «μουχαπέτ», όπου οι άντρες και οι γυναίκες του χωριού επισκέπτονται τα σπίτια που γιορτάζουν και με λύρα και νταούλι εύχονται στους εορτάζοντες. <ref>http://agapi-grevenon.blogspot.gr/</ref>
==Παραπομπές==
{{Παραπομπές|2}}