Ιλισός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ο '''Ιλισός''' ή Ιλισσός ή Ειλισσός και σε επιγραφές του [[5ος αιώνας π.Χ.|5ου αιώνα π.Χ.]] Ηιλισός, (εξού και ήταν λέξη δασύτονη), είναι ο ένας από τους δύο [[ποταμός|ποταμούς]] της [[Αθήνα|Αθήνας]] που πηγάζει από τις βορειοδυτικές πλαγιές του [[Υμηττός|Υμηττού]] και διερχόμενος νοτιοανατολικά της αρχαίας Αθήνας καταλήγει στο [[Νέο Φάληρο|Φαληρικό όρμο]]. Στην αρχαιότητα θεωρούνταν ιερός ποταμός. Στις όχθες του πίστευαν πως διέμεναν οι [[Μούσες]] προς τιμή των οποίων υπήρχε και βωμός με την ιδιαίτερη ονομασία "βωμός των Ιλισιάδων". Κοντά σ΄ αυτόν το βωμό υπήρχε [[πλάτανος]] "''ευθαλής''" όπου συνήθιζε να μεταβαίνει ο [[Σωκράτης]] με τους μαθητές του.

 

Ο ποταμός κυλούσε κατά μήκος και εξωτερικά των τειχών της Αθήνας. Απέναντι από το Στάδιο, προκειμένου να υπάρχει πρόσβαση σε αυτό, υπήρχε πέτρινο γεφύρι με δυο τόξα, το οποίο καταστράφηκε στα τέλη του 18ου αιώνα. Στις όχθες και κατά μήκος του ποταμού υπήρχαν επίσης πολλά ιερά και δημόσια οικοδομήματα μεταξύ των οποίων το [[Ολυμπιείο]], το [[Πύθιο]], το [[Παναθηναϊκό στάδιο]], το Ηρακλείο ([[Κυνόσαργες]]) κ.ά. Απέναντι δε από τη σημερινή εκκλησία της Αγίας Φωτεινής υπήρχε η κρήνη Καλλιρρόη, η μόνη κατά τον [[Παυσανίας|Παυσανία]] πηγή στην αρχαία Αθήνα με καλό και πόσιμο νερό.

 

Η κοίτη του άλλοτε ιερού ποταμού ξεκίνησε να καλύπτεται επί Μεταξά («''Θάπτομεν τον Ιλισόν''») στα τέλη της δεκαετίας του '30, από το ύψος της παλαιάς Σχολής Χωροφυλακής μέχρι την άλλοτε γέφυρα του Σταδίου για να δημιουργηθεί η σημερινή λεωφόρος Μιχαλακοπούλου, που παραχωρεί τη θέση της πίσω από το Χίλτον στην Βασιλέως Κωνσταντίνου μέχρι περίπου το Παναθηναϊκό Στάδιο. Από εκεί μέχρι της συμβολή της Βασ. Κωνσταντίνου με τη Βουλιαγμένης υπάρχει μικρό τμήμα ακάλυπτης κοίτης, παράλληλα με τη Βασ. Κωνσταντίνου προς την πλευρά του Ολυμπιείου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός χώρος. Στη συνέχεια την κοίτη του ποταμού ακολουθεί η οδός Καλλιρόης. Οι εργασίες επικάλυψης του Ιλισού ολοκληρώθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1960.