Παντζάρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το παντζάρι τρώγεται τόσο ωμό, όσο και μαγειρεμένο, ολόκληρο. Η ρίζα του ωμή είναι σκληρή, ενώ μαγειρεμένη είναι πιο μαλακή. Χρησιμοποιείται στις σαλάτες. Εξαιτίας της μεγάλης περιεκτικότητάς του σε [[σάκχαρα]], περίπου 16-20%, χρησιμοποιείται ως πηγή σακχάρου στις περιοχές με εύκρατο κλίμα. Επίσης και τα φύλλα του είναι εδώδιμα και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί το [[σπανάκι|σπανακιού]], όμως τα ωμά φύλλα μπορεί να αφήσουν πικρή γεύση στο στόμα.<ref>[http://www.pfaf.org/user/plant.aspx?LatinName=Beta+vulgaris Beta vulgaris - Rossio.] pfaf.org</ref> Τα παντζάρια είναι πλούσια σε [[υδατάνθρακες]], νιτρικά άλατα, [[μαγνήσιο]], [[σίδηρος|σίδηρο]], [[κάλιο]], [[νάτριο]], [[βιταμίνη C]] και [[φολικό οξύ]]. Το έντονο κόκκινο χρώμα τους οφείλεται στην παρουσία [[βουλγαξανθίνη]]ς. Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστήμιου του Έξετερ, τα παντζάρια βελτιώνουν την αντοχή κατά 16% και ο χυμός τους βοηθάει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης. Το [[μαγνήσιο]] που περιέχουν βοηθάει την απορρόφηση του ασβεστίου. Επίσης τα παντζάρια έχουν καθαρτικές ιδιότητες.<ref>[http://www.clickatlife.gr/story/diatrofi/to-pantzari-kai-oi-euergetikes-tou-idiotites?id=1961310 Το παντζάρι και οι ευεργετικές του ιδιότητες] clickatlife.gr</ref>▼