Υπερπλήρωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πρώτος πλήρως λειτουργικός υπερπληρωτής σχεδιάστηκε από τον Dugald Clerk<ref name=e>{{cite book|title=Encyclopedia of the History of Technology.|year=1990|publisher=Routledge|location=London|isbn=0-203-19211-7|pages=315–321|url=http://books.google.com/books?id=fj96Dpp3-5gC&lpg=PA315&dq=rateau%20engine&pg=PA315#v=onepage&q&f=false|editor=Ian McNeil}}</ref>, ο οποίος τον χρησιμοποίησε στην πρώτη δίχρονη μηχανή εσωτερικής καύσης<ref name=b>{{cite web|title=Forgotten Hero: The man who invented the two-stroke engine|work=David Boothroyd, The VU|url=http://the-vu.com./forgotten_hero.htm|accessdate=January 19, 2005 |archiveurl = http://web.archive.org/web/20041215125856/http://the-vu.com/forgotten_hero.htm <!-- Bot retrieved archive --> |archivedate = December 15, 2004}}</ref> το 1878. Ο Gottlieb Daimler κατοχύρωσε με τη σειρά του Γερμανικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για την υπερπλήρωση κινητήρων εσωτερικής καύσης το 1885, ενώ ο Louis Renault σχεδίασε ένα φυγοκεντρικό υπερπληρωτή, τον οποίο και πατεντάρισε στη Γαλλία το 1902. Ένα από τα πρώτα υπερπληρούμενα αγωνιστικά αυτοκίνητα κατασκευάστηκε από τον Lee Chadwick στο Pottstown της Pennsylvania των Η.Π.Α. το 1908. Το αυτοκίνητο φέρεται να επιτύγχανε ταχύτητες της τάξης των 160χλμ/ώρα.