Ισπανία των Αψβούργων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές)
Ιων (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 111:
Για την Ισπανία, ο πόλεμος ήταν μια υφέρπουσα καταστροφή. Το 1574 ο Ισπανικός στρατός υπό τον [[Λουίς ντε Ρεκουεσένς]] αποκρούστηκε από την [[Πολιορκία του Λέιντεν]] αφότου οι Ολλανδοί κατέστρεψαν τα αναχώματα που συγκρατούσαν την Βόρεια Θάλασσα και προστάτευαν ούτως τις χαμηλού υψομέτρου επαρχίες. Το 1576, αντιμέτωπος με το κόστος του 80.000 μελών στρατού κατοχής του στις Κάτω Χώρες και τον μαζικό στόλο ο οποίος είχε νικήσει στη Ναύπακτο, ο Φίλιππος αναγκάστηκε να αποδεχτεί την [[πτώχευση]]. Ο στρατός στις Κάτω Χώρες στασίασε λίγο μετά, επιτιθέμενος στην Αμβέρσα και λεηλατώντας τις νότιες Κάτω Χώρες, ωθώντας αρκετές πόλεις στις προηγουμένως γαλήνιες νότιες επαρχίες να συνταχθούν με την εξέγερση. Οι Ισπανοί επέλεξαν την οδό της διαπραγμάτευσης, ειρηνεύοντας τις περισσότερες νότιες επαρχίες με την [[Ένωση του Αρράς]] το 1579.
 
Η συμφωνία του Αρράς απαιτούσε όλες οι Ισπανικές δυνάμεις να εγκαταλείψουν αυτές τις εκτάσεις. Εντωμεταξύ, ο Φίλιππος είχε το νου του στην ένωση όλης της Ιβηρικής χερσονήσου υπό την εξουσία του, ένας παραδοσιακός στόχος των Ισπανών μοναρχών. Η ευκαιρία ήλθε το 1578 όταν ο Πορτογάλος βασιλιάς Σεβαστιανός οργάνωσε μια κακοσχεδιασμένη σταυροφορία εναντίον του Μαρόκου. Η επιχείρηση έληξε καταστροφικά και με την εξαφάνιση του Σεβαστιανού στην Μάχη των Τριών Βασιλέων. Ο ηλικιωμένος θείος του Ερρίκος κυβέρνησε μέχρι τον θάνατό του το 1580. Αν και ο Φίλιππος είχε μακροχρόνια προετοιμαστεί για την αρπαγή της Πορτογαλίας, θεωρούσε ακόμη απαραίτητο να οργανώσει μια στρατιωτική κατοχή υπό την ηγεσία του Δούκα της Άλβα. Ο Φίλιππος πήρε τον τίτλο του Βασιλιά της Πορτογαλίας, αλλά κατά τα αλλά η χώρα παρέμεινε αυτόνομη, διατηγρώνταςδιατηρώντας τους δικούς της νόμους, νόμισμα και θεσμούς. Όμως, η Πορτογαλία παρέδωσε πλήρως την ανεξαρτησία της στην εξωτερική πολιτική, και οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών δεν ήταν ποτέ θερμές.
 
Η Γαλλία αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο της Ισπανικής εξωτερικής πολιτικής επειδή η δύναμη της ήταν δυνητικά πολύ μεγάλη και η εχθρότητα της ήταν πλήρης. Αλλά επί τριάντα έτη μετά το Κατό Καμπρεσί ήταν βυθισμένη σε εμφύλιους πολέμους. PhilipΟ satΦίλιππος backέμεινε andπίσω watchedκαι theπαρακολουθούσε fightingτην goδιαμάχη on whileνα givingεξελίσσεται aidενώ toβοηθούσε theτην CatholicΚαθολική LeagueΛίγκα, althoughαν occasionallyκαι alsoπεριστασιακά helpingεπίσης theβοηθούσε Protestantτην sideΠροτεσταντική ifπλευρά heαν sawέβλεπε thatότι heμπορούσε couldνα gainαποκτήσει anοφέλη advantageαπό from itαυτήν. Μετά το 1590, οι Ισπανοί επενέβησαν απευθείας στη Γαλλία, κερδίζοντας μάχες, αλλά αποτυγχάνοντας να αποτρέψουν τον Ερρίκο της Ναβάρρας από το να γίνει βασιλιάς ως Ερρίκος Δ'. ToΠρος Spain'sαπογοήτευση dismayτης Ισπανίας, Popeο ClementΠάπας VIIIΚλήμης acceptedΗ' Henryδέχτηκε backτον Ερρίκο intoπίσω theστην CatholicΚαθολική ChurchΕκκλησία.
 
[[Image:Invincible Armada.jpg|thumb|left|250px|Η [[Ισπανική Αρμάδα]] (1588)]]
 
Για να κρατηθούν οι Κάτω Χώρες υπό έλεγχο απαιτείτο μια εκτενής δύναμη κατοχής, και η Ισπανία ήταν οικονομικά πιεσμένη μετά τη χρεοκοπία του 1576. Το 1584, ο Γουλιέλμος ο Σιωπηλός δολοφονήθηκε από έναν ημιπαράφρονα Καθολικό, και ο θάνατος του δημοφιλούς Ολλανδού ηγέτη της αντίστασης αναμενόταν να επιφέρει το τέλος του πολέμου· όμως αυτό δε συνέβη. Το 1586, η Βασίλισσα [[Ελισάβετ Α' της Αγγλίας]], υποστήριξε τους Προτεστάντες στις Κάτω Χώρες και τη Γαλλία, και ο [[Σερ Φράνσις Ντρέικ]] έκανε επιθέσεις εναντίον Ισπανών εμπόρων στην [[Καραϊβική]] και τον [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό Ωκεανό]], μαζί με μια συγκεκριμένα επιθετική επιχείρηση στο λιμάνι του [[Κάδιθ]]. Η Γαλλία και η Αγγλία επίσης υποστήριξαν τον Πορτογαλό διεκδικητή, Αντόνιο του Κράτο. Το 1588, ελπίζοντας να σταματήσει την ανάμειξη της Ελισάβετ, ο Φίλιππος έστειλε την [[Ισπανική Αρμάδα]] για να επιτεθεί στην Αγγλία. Αριθμώντας 130 πλοία και 30.000 άνδρες, είχε αρχηγό τον ευγενικό αλλά ανίκανο Δούκα της Μεντίνα-Σιντόνα. Ο σκοπός της Αρμάδας ήταν να μεταφέρει Ισπανικές δυνάμεις από τις Κάτω Χώρες για να εισβάλουν στην Αγγλία, παρά το γεγονός ότι η Ισπανία δεν είχε βαθιά λιμάνια στη Βόρεια Θαλάσσα. Μετά από τρεις ημέρες μάχη με τον Αγγλικό στόλο, η Αρμάδα αποσήυρθηκε και αναγκάστηκε να κάνει ένα φρικτό ταξίδι γύρω από τις ακτές της Σκωτίας και της Ιρλανδίας, με πολλά πλοία να βυθίζονται από θύελλες. μόνο ο μισός στόλος επέστρεψε στην πατρίδα σώος. Τον επόμενο χρόνο όμως, μια Αγγλική αποστολή στην Πορτογαλία ηττήθηκε πλήρως.
 
Spain had invested itself in the religious warfare in France after Henry II's death. In 1589, [[Henry III of France|Henry III]], the last of the [[Valois Dynasty|Valois]] lineage, died at the walls of Paris. His successor, [[Henry IV of France]], the first [[Bourbon Dynasty|Bourbon]] king of France, was a man of great ability, winning key victories against the [[Catholic League (French)|Catholic League]] at [[Battle of Arques|Arques]] (1589) and [[Battle of Ivry|Ivry]] (1590). Committed to stopping Henry from becoming King of France, the Spanish divided their army in the Netherlands and invaded France in 1590.
 
==="Ο Θεός είναι Ισπανός" (1596–1626)===
19.591

επεξεργασίες