Κάρολος Γουλιέλμος φον Χάιντεκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
προάχθηκε -> προήχθη, μετάφρασΗ
Γραμμή 5:
Ως αξιωματικός του πυροβολικού πήρε μέρος στους πολέμους τις περιόδους 1805-1809. Το 1813 προάχθηκε στον βαθμό του [[Συνταγματάρχης|συνταγματάρχη]] και το 1826 ύστερα και από σύμφωνη γνώμη του [[Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας]], πήγε στην Ελλάδα, όπου διορίστηκε πρόεδρος της επιτροπής εράνων στο [[Ναύπλιο]]. Πήρε μέρος στην εκστρατεία του [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Γεώργιου Καραΐσκάκη]] στην [[Αθήνα]], αλλά δεν πρόσφερε τίποτα. Στα χρόνια του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] διορίστηκε φρούραρχος του Ναυπλίου και μετά την παραίτηση του Φαβιέρου τοποθετήθηκε διοικητής του τακτικού στρατού.
 
Ο Χέυντεκ θεωρείται ο ιδρυτής του στρατιωτικού [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων|σώματος των «Ευελπίδων»]]. Το 1829 γύρισε στο [[Μόναχο]], όπου λίγο αργότερα προάχθηκεπροήχθη σε [[Υποστράτηγος|υποστράτηγο]]. Το 1832 διορίστηκε από τον Λουδοβίκο μέλος της τριμελούς [[Αντιβασιλεία Όθωνα 1833|Αντιβασιλείας του γιου του Όθωνα]].
 
Ως αντιβασιλιάς είχε την ευθύνη των στρατιωτικών και ναυτικών ζητημάτων. Στη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων του, έδειξε περιορισμένες διοικητικές ικανότητες και πήρε αντιδημοκρατικά μέτρα, με αποτέλεσμα να γίνει μισητός στους Έλληνες. Κατά τη διάσημη δίκη του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]] και του [[Δημήτρης Πλαπούτας|Δημήτρη Πλαπούτα]] υποστήριξε την άμεση εξόντωση των κατηγορουμένων, πράγμα που ευνοούσαν ο [[Ιωάννης Κωλέττης]] και ο [[Μάουερ |Μάουερ]].
 
Μετά την ενηλικίωση του Όθωνα παρέμεινε στην Ελλάδα και ασχολήθηκε με τη ζωγραφική. Τελικά ανακλήθηκε στο [[Μόναχο]], προάχθηκε σε [[Αντιστράτηγος|αντιστράτηγο]] και τιμήθηκε με τον τίτλο του βαρόνου. Ο Χέυντεκ έγραψε τα απομνημονεύματα του που εκδόθηκαν το 1897 στο Μόναχο και δημοσιεύτηκαν σε ελληνική μετάφρασεμετάφραση στο περιοδικό «[[Αρμονία (περιοδικό)|Αρμονία]]» (1900-1901).
 
==Επιπλέον Βιβλιογραφία==