Βίλχελμ Ρίττερ φον Λέεμπ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Το αρχείο Ussr0512.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον INeverCry με αιτία: Copyright violation, see commons:Commons:Licensing
Γραμμή 33:
Αρχικά αξιωματικός του Επιτελείου, ο Λέεμπ μετατέθηκε στην 11η Βαυαρική Μεραρχία Πεζικού. Το [[1916]] προάχθηκε σε [[Ταγματάρχης|Ταγματάρχη]] και, στις [[29 Μαΐου]] του απονεμήθηκε ο Σταυρός των Ιπποτών της Τάξεως του Τάγματος του Μαξ-Γιόζεφ. Το παράσημο αυτό, αντίστοιχο με το πρωσικό "Pour le Mérite" συνοδεύτηκε με την απονομή τίτλου ευγενείας ([[21 Ιουνίου]] 1916), πράγμα που του επέτρεψε να προσθέσει τον τίτλο "Ritter" και το πρόθεμα "φον" στο όνομά του. Ως Ταγματάρχης έλαβε μέρος στην μάχη του Κόβελ εναντίον των Ρώσων<ref>Spencer C. Tucker, Priscilla Mary Roberts, Jack Greene, Cole C. Kingseed, Malcolm Muir, David T. (DRT) Zabecki, Allan R. (FRW) Millett ''World War II: A Student Encyclopedia'', ABC-CLIO, 2005 ISBN 1-85109-857-7</ref>. Λίγο αργότερα μετατέθηκε στο Ανατολικό μέτωπο. Το [[1917]] τοποθετήθηκε στο Επιτελείο του Διαδόχου Ρούπρεχτ (Rupprecht) της Βαυαρίας.
 
Μετά τον Πόλεμο ο Λέεμπ κρίθηκε ότι μπορούσε να παραμείνει στην [[Ράιχσβερ]], τον μικρό στρατό που η [[Συνθήκη των Βερσαλλιών]] επέτρεπε στην Γερμανία να διατηρεί. Το [[1920]] προάχθηκε σε [[Αντισυνταγματάρχης|Αντισυνταγματάρχη]]. Το [[1923]] έλαβε μέρος στην καταστολή του "[[Πραξικόπημα της μπιραρίας|Πραξικοπήματος της μπιραρίας]]" (Beer Hall Putsch), που αποπειράθηκαν ο [[Χίτλερ]] και οι [[Εθνικοσοσιαλισμός|Εθνικοσοσιαλιστές]] του. Το [[1926]] ανέλαβε την Διοίκηση του 7ου Συντάγματος Πυροβολικού και το [[1928]] ήταν ένας από τους δύο υποδιοικητές της 5ης Μεραρχίας Πεζικού με έδρα την [[Στουτγκάρδη]]. Το [[1929]] τοποθετείται υποδιοικητής της 7ης Μεραρχίας Πεζικού στο Μόναχο και, τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους προάγεται σε Υποστράτηγο. Το [[1930]] και μέχρι την κατάληψη της εξουσίας από τους [[NSDAP|Ναζιστές]], ο Λέεμπ είναι ο επικεφαλής του "''Wehrkreis VII''" (Στρατιωτικής Περιφέρειας VII), η οποία κάλυπτε όλη την [[Βαυαρία]].
 
Ο Λέεμπ δεν ήταν μόνον αξιωματικός της δράσης, αλλά και εξαίρετος θεωρητικός, ιδιαίτερα στην τακτική του αμυντικού πολέμου. Συνέγραψε πολλά άρθρα αλλά και το βιβλίο "Die Abwehr" (Σε Άμυνα), το οποίο εκδόθηκε το [[1938]] και οι θεωρητικές του τοποθετήσεις του είχαν προσδώσει διεθνή αναγνώριση. Οι [[Σοβιετική Ένωση|Σοβιετικοί]], με την ανασυγκρότηση του [[Κόκκινος Στρατός|Κόκκινου Στρατού]], ενστερνίστηκαν πολλές από τις αρχές που πρότεινε ο Λέεμπ στις δημοσιεύσεις του, ενσωματώνοντάς τις σε αντίστοιχους στρατιωτικούς κανονισμούς.