ΣΤ΄ Βενετοτουρκικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα του με τις επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου ο [[Φραντζέσκο Μοροζίνι|Μοροζίνι]], πέρασε στην Πελοπόννησο όπου οι Έλληνες είχαν εξεγερθεί. Ο Μοροζίνι πέρασε στην ακτή της Αχαΐας και κατέκτησε πρώτα την [[Πάτρα]] έπειτα [[Πολιορκία της Πάτρας (1687)|από πολιορκία]]<ref>Στέφανος Θωμόπουλος, Ιστορία της πόλεως Πατρών, Τόμος Β΄, Αχαϊκές εκδόσεις, ISBN 960-7960-10-6</ref>. Ο [[Ισμαήλ Πασάς]] με 10.000 στρατό εκστράτευσε κατά της [[Μάνη]]ς εξασφαλίζοντας την υποταγή των Μανιατών. Στα μέσα Ιουνίου του 1685 οι Βενετοί με δύναμη 8.100 ανδρών πολιόρκησαν την [[Κορώνη]] την οποία έσπευσαν να υπερασπίσουν ο Χαλίλ πασάς της Ναυπάκτου και ο Μουσταφά πασάς της Πελοποννήσου. Η Κορώνη παραδόθηκε έπειτα από 49 ημέρες την νύχτα της 31 Ιουλίου [[1685]]. Στη συνέχεια ο Μοροζίνι βάδισε προς την [[Καλαμάτα]], ενθαρρύνοντας τους Μανιάτες να εξεγερθούν ξανά. Ενώ ο Οθωμανός ναύαρχος στο Ναύπλιο προετοίμαζε εκστρατεία κατά των Ενετών, ο Γερμανός στρατηγός [[Άνιμπαλ φον Ντέγκενφελντ]] με 1500 Μανιάτες και άλλους μισθοφόρους τον έτρεψε σε φυγή. Ο Μοροζίνι νικώντας έναν πολυάριθμο Οθωμανικό στρατό κατέλαβε την [[Καλαμάτα]] ενώ μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου βρισκόταν στον έλεγχό του μεγάλο τμήμα της [[Μεσσηνία]]ς, η Ζαρνάτα (κάστρο κοντά στο σημερινό χωριό [[Κάμπος Αβίας Μεσσηνίας|Κάμπος]] της Μεσσηνίας), [[Κελεφά Λακωνίας|Κελεφά]], και [[Πασσαβάς Λακωνίας|Πασσαβάς]] στη Μάνη. Από εκεί ο [[Φραντζέσκο Μοροζίνι|Μοροζίνης]] αφού διόρισε αρμοστή στην Λακωνία τον Λορέντζο Βενιέρο πήγε στην Κέρκυρα.

Στις αρχές του 1687 ο Μοροζίνι δέχτηκε νέες στρατιωτικές ενισχύσεις με την άφιξη γερμανικών σωμάτων από το [[Αννόβερο]]. Η δύναμή του πλέον του επέτρεπε να στραφεί εναντίον του μεγαλύτερου οχυρού της Πελοποννήσου, της πόλης της [[Πάτρα]]ς και του κάστρου στο [[Ρίο]]. Οι Οθωμανοί επιτέθηκαν αμέσως στους Βενετούς κατά την αποβίβασή τους στην περιοχή της Αχαΐας, όμως ηττήθηκαν. Ο πανικός που ξέσπασε τότε στις τάξεις των τουρκικών δυνάμεων επέτρεψε στους Βενετούς να προχωρήσουν στην κατάληψη της [[Πάτρα]]ς έπειτα [[Πολιορκία της Πάτρας (1687)|από πολιορκία]]<ref>Στέφανος Θωμόπουλος, Ιστορία της πόλεως Πατρών, Τόμος Β΄, Αχαϊκές εκδόσεις, ISBN 960-7960-10-6</ref>και του [[Ρίο]]υ. Η κατάληψη της Πελοποννήσου ολοκληρώθηκε το 1897 με την κατάληψη των κάστρων της [[Κόρινθος|Κορίνθου]] και του [[Μυστράς|Μυστρά]]. Μόνο η [[Μονεμβασιά]] παρέμεινε στα χέρια των Οθωμανών μέχρι το 1690.