Χρήστος Γραμματίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Βουλευτές εκλεγμένοι με την ΕΔΗΚ,προστέθηκε η [[Κατηγορία:Βουλευτές εκλεγμένοι με την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρ...
θα το βελτιώσω αργότερα
Γραμμή 1:
Ο '''Χρήστος (Τάκης) Γραμματίδης''' ([[Λάρισα]] [[1923]] - Αθήνα [[7 Φεβρουαρίου]] [[2008]]) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος και πολιτικός που διετέλεσε βουλευτής Λάρισας.
{{Πηγές|22|01|2010}}<br>
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Ο '''Χρήστος Γραμματίδης''' ([[Λάρισα]] [[1923]] - Αθήνα 2008) ήταν Έλληνας πολιτικός και δημοσιογράφος. Διετέλεσε Βουλευτής Λαρίσης για 20 χρόνια.
 
Ο Χρήστος Γραμματίδης γεννήθηκεΓεννήθηκε στη [[Λάρισα,]] και ήταν γιος του Ιωάννη Γραμματίδη, (εκπρόσφυγα Πόντου)από τον [[Πόντος|Πόντο]], και της Ιφιγένειας Κάπελμαγερ (εκμε Γερμανίας).καταγωγή Στηαπό την [[ΛάρισαΓερμανία]]. έζησεΑφού ταπεράτωσε μαθητικάτις τουεγκύκλιες χρόνιασπουδές καιτου τοστη 1941Λάρισα, ενεγράφη στην [[Νομική Σχολήσχολή Αθηνών|Νομική σχολή]] του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] ([[1941]]). Κατά τη διάρκεια της Κατοχήςκατοχής συμμετείχε στην Εθνικήεθνική Αντίστασηαντίσταση στιςως τάξειςμέλος του [[ΕΔΕΣ]]. Κατάενώ κατά τη διάρκεια του Εμφυλίουεμφυλίου υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία,. ενώΠαράλληλα εξέδιδε και την εφημερίδαεφήμεριδα ''«ΚΕΝΤΑΥΡΟΣΚένταυρος»'' από τις γραμμές του πολεμικού μετώπου. Υπήρξε για πολλά χρόνια ανταποκριτής αθηναϊκών εφημερίδων με το ψευδώνυμο ''Τάκης Αθανάσαινας''. Μετά την λήξη του Εμφυλίου ασχολήθηκε με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Λαρίσης, ενώ εξέδιδε και τις εφημερίδες «ΗΜΕΡΗΣΙΟΣ ΚΗΡΥΞ» και «ΝΕΟΝ ΒΗΜΑ». Το 1952 νυμφεύθηκε την Ιουλία Βαλάκη, με την οποία απέκτησε δύο γιους.
 
ΤοΜετά 1983την παραιτήθηκε της βουλευτικήςαπόλυσή του ιδιότηταςεργάστηκε καιως αποχώρησεδημοσιογράφος απόεκδίδοντας τηντις ενεργόεφημερίδες πολιτική.«Ημερήσιος ΤηνΚήρυξ» ίδιακαι χρονιά«Νέον ίδρυσε την [[Ένωση τέως Βουλευτών]]Βήμα», τηςυπήρξε οποίαςδε διετέλεσεανταποκριτής πρόεδροςαθηναϊκών επίεφημερίδων 20 ολόκληρα χρόνια, μέχριμε το 2003ψευδώνυμο οπότε"Τάκης και ανακηρύχθηκε επίτιμος ΠρόεδροςΑθανάσαινας". Το [[1985]] ίδρυσε την [[Ένωση των εν Αθήναις Λαρισαίων]], και διετέλεσεδιατελώντας πρόεδρός της μέχρι το [[1995]], οπότε ανακηρύχθηκε επίτιμος Πρόεδροςπρόεδρος. Επίσης προχώρησε στην έκδοση πολλών βιβλίων με αναμνήσεις, ντοκουμέντα, ομιλίες και άρθρα του όπως ''Συνεντεύξεις και Άρθρα'', ''Αγορεύσεις 1958-1967 και 1974-1983'' , ''150 χρόνια ελληνικού κοινοβουλευτικού βίου'', «ΤΡΑΓΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ - Γεγονότα και Πρόσωπα»<ref name="eleftheria">[http://www.eleftheria.gr/index.asp?cat=12&aid=18427#.U5S-E7txm9o Βραβεύτηκε η προσφορά στον Tύπο της Θεσσαλίας], από την εφημερίδα "Ελευθερία"</ref>, το οποίο αφορά την ελληνική ιστορία των ετών 1940-1975 καθώς και «Ηη ΠΑΛΙΑπαλιά ΛΑΡΙΣΑΛάρισα», που αφορά στην ιστορία της πρωτεύουσας της Θεσσαλίας.
Το 1958 εξελέγη βουλευτής της [[ΕΡΕ]], πρώτος σε σταυρούς στη Λάρισα. Επανεξελέγη πρώτος βουλευτής Λαρίσης το 1961 πάλι με την ΕΡΕ και το 1963 και 1964 με την Ένωση Κέντρου. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας φυλακίστηκε λόγω της εμπλοκής του στο [[Αντικίνημα ]]του Βασιλέως Κωνσταντίνου. Αμέσως μετά την επιβολή της δικτατορίας διέκοψε την έκδοση των εφημερίδων του σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Μόνο ο Χ.Γραμματίδης και η Ελένη Βλάχου της «Καθημερινής» προέβησαν σ' αυτήν την ενέργεια. Το 1974 εξελέγη εκ νέου πρώτος Βουλευτής Λαρίσης με την ΕΔΗΚ, ενώ επανεξελέγη πρώτος σε σταυρούς το 1977 και το 1981 με την Νέα Δημοκρατία. Την περίοδο 1980-1981 διετέλεσε Υπουργός Γεωργίας της Κυβέρνησης Ράλλη.
 
Έχει τιμηθεί με τον Χαλκούν Σταυρό, το Σταυρό του Τάγματος του Παναγίου Τάφου και το [[Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης]] καθώς και με παράσημα από τον Δήμο Λαρίσης, την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης. Επίσης έχει βραβευθεί από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και την Διεθνή Αμνηστία. Στη Λάρισα υπάρχει πλατεία Χρήστου Γραμματίδη ενώ το 2005 η Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Λαρίσης του απένειμε τιμητική πλακέτα για το σύνολο της προσφοράς του.
Το 1983 παραιτήθηκε της βουλευτικής του ιδιότητας και αποχώρησε από την ενεργό πολιτική. Την ίδια χρονιά ίδρυσε την [[Ένωση τέως Βουλευτών]], της οποίας διετέλεσε πρόεδρος επί 20 ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 2003 οπότε και ανακηρύχθηκε επίτιμος Πρόεδρος. Το 1985 ίδρυσε την [[Ένωση των εν Αθήναις Λαρισαίων]] και διετέλεσε πρόεδρός της μέχρι το 1995, οπότε ανακηρύχθηκε επίτιμος Πρόεδρος. Επίσης προχώρησε στην έκδοση πολλών βιβλίων με αναμνήσεις, ντοκουμέντα, ομιλίες και άρθρα του όπως ''Συνεντεύξεις και Άρθρα'', ''Αγορεύσεις 1958-1967 και 1974-1983'' , ''150 χρόνια ελληνικού κοινοβουλευτικού βίου'', «ΤΡΑΓΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ - Γεγονότα και Πρόσωπα», το οποίο αφορά την ελληνική ιστορία των ετών 1940-1975 καθώς και «Η ΠΑΛΙΑ ΛΑΡΙΣΑ», που αφορά στην ιστορία της πρωτεύουσας της Θεσσαλίας.
 
Απεβίωσε στην [[Αθήνα]] στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[2008]]. Ήταν νυμφευμένος με την Ιουλία Βαλάκη και είχαν αποκτήσει δύο γιους.
Έχει τιμηθεί με τον Χαλκούν Σταυρό, το Σταυρό του Τάγματος του Παναγίου Τάφου και το [[Μετάλλιο Εθνικής Αντίστασης]] καθώς και με παράσημα από τον Δήμο Λαρίσης, την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και την Ιερά Μητρόπολη Λαρίσης. Επίσης έχει βραβευθεί από τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό και την Διεθνή Αμνηστία.
 
== Πολιτική σταδιοδρομία ==
Στη Λάρισα υπάρχει πλατεία Χρήστου Γραμματίδη, ως δείγμα ευγνωμοσύνης των Λαρισαίων, ενώ το 2005 η Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Λαρίσης του απένειμε τιμητική πλακέτα για το σύνολο της προσφοράς του. Πέθανε στην Αθήνα στις 7 Φεβρουαρίου 2008.
 
Πριν εκλεγεί βουλευτής, είχε ασχοληθεί με την τοπική αυτοδιοίκηση εκλεγόμενος δημοτικός σύμβουλος. Το [[1958]] εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με την [[ΕΡΕ]] συγκεντρώνοντας τους περισσότερους σταυρούς στην εκλογική περιφέρεια της Λάρισας. Επαναξελέγη πάλι πρώτος το [[1961]] με την [[ΕΡΕ]], την οποία εγκατέλειψε για την [[Ένωση Κέντρου]], με την οποία εξελέγη βουλευτής το [[1963]] και [[1964]]. Με την εγκαθίδρυση της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]] διέκοψε την έκδοση των εφημερίδων του σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενώ λίγους μήνες αργότερα φυλακίστηκε λόγω της εμπλοκής του στο [[Αντικίνημα]] του Βασιλέως Κωνσταντίνου.
 
Μετά την πτώση της Χούντας συμμετείχε στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]] εκλεγόμενος<ref name="hellenicparliament">[http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=76515e27-86db-4702-8a03-f5aa246b80e9 κοινοβουλευτική θητεία Γραμματίδη], από την ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων</ref> βουλευτής Λαρίσης με την [[ΕΔΗΚ]] επανεκλεγόμενος<ref name="hellenicparliament"/> το [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1977|1977]] με την [[Νέα Δημοκρατία]]. Στην [[Κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη 1980|κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη]] διετέλεσε υφυπουργός<ref name="ggk">[http://www.ggk.gov.gr/?p=1283 Κυβέρνηση Ράλλη], από την Γενική Γραμματεία Κυβερνήσεως</ref> Γεωργίας.
 
Υπήρξε ιδρυτικό<ref name="enosisve">[http://www.enosisve.gr/ Ιστορικό Ενώσεως], από την ιστοσελίδα της ένωσης τέως βουλευτών</ref> μέλος της "Ένωσης τεως Βουλευτών", της οποίας διετέλεσε πρόεδρος μέχρι και το [[2003]], οπότε και ανακηρύχθηκε επίτιμος πρόεδρος.
 
==Πηγές==
{{παραπομπές}}
 
{{DEFAULTSORT:Γραμματιδης Χρηστος}}