Συνθήκη του Μούδρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ μΠροσθ.
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + §
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Agamemnon at Mudros.jpg|thumb|right|300px|Το βρετανικό Θ/Κ Αγαμέμνων (Agamemnon) επί του οποίου και υπεγράφη η συνθήκη του Μούδρου]]
[[Αρχείο:2009-02-19 Yachthafen Glyfada 05.jpg|Το [[θωρηκτό Αβέρωφ]] που διέπλευσε τα Δαρδανέλια|thumb|right|250px]]
Με την ονομασία '''Ανακωχή του Μούδρου''' ή '''Συνθήκη του Μούδρου''' ή '''Συνθήκη ανακωχής του Μούδρου''' χαρακτηρίζεται η γνωστή συμφωνία [[ανακωχή|ανακωχής]] που συνήφθη στον όρμο [[Μούδρος|Μούδρου]], της [[Λήμνος|Λήμνου]], στις 17/[[30 Οκτωβρίου]] [[1918]] και υπογράφτηκε την επομένη [[31 Οκτωβρίου]] μεταξύ των Δυτικών Συμμαχικών Δυνάμεων, της [[Αντάντ]], (Entente), αφενός, και της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] αφετέρου, σηματοδοτώντας ουσιαστικά και τη λήξη του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]].
 
Γραμμή 13:
:4. Τη στρατιωτική κατοχή και έλεγχο του σιδηροδρομικού δικτύου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,
:5. Την άμεση διακοπή οποιασδήποτε σχέσης, (οικονομικής, εμπορικής κ.λπ.) με τις κεντρικές Δυνάμεις (όρος που είχε ήδη ικανοποιηθεί)
:6. Την παροχή δυνατότητας των Συμμάχων της κατάληψης, για λόγους ασφάλειας, οποιωνδήποτε στρατηγικών σημείων<ref>Ειδικότερα επ΄ αυτού του όρου - παροχής δυνατότητας των Συμμάχων - και βάσει της από [[6 Μαΐου]] [[1919]] εξουσιοδότησης του Ανωτάτου Συμβουλίου, όπου μερικούς μήνες μετά της συνομολόγησης, αποβιβάστηκε στη Σμύρνη Ελληνικός στρατός, ποτέ όμως με τον χαρακτήρα του κυρίαρχου στρατού επί των εκεί εδαφών.</ref>, έκριναν εκείνες, επί του εδάφους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας χωρίς προηγούμενη συνεννόηση με την Οθωμανική κυβέρνηση<ref>Σϋμφωνα με τους όρους της ανακωχής ακολούθησε η άμεση κατάληψη των Στενών του Ελλησπόντου από Αγγλικές και Γαλλικές δυνάμεις καθώς επίσης και η άφιξη αγγλογαλλικών στρατιωτικών τμημάτων στη [[Κωνσταντινούπολη]] ([[4 Νοεμβρίου]] [[1918]])</ref>.
:7. Τέλος την παράδοση των φρουρίων της Χετζάζης, Ασσίρ, Υεμένης, Μεσοποταμίας (Ιράκ), Τριπολίτιδας και Κυρηναϊκής, την αποχώρηση των στρατευμάτων από την Κιλικία, καθώς και την διάθεση στις συμμαχικές δυνάμεις όληόλης τηντης εξάρτησηεξάρτησης, όπλαόπλων και πυρομαχικάπυρομαχικών καθώς και πάσης φύσεως μεταγωγικάμεταγωγικών του "''αποστρατευθησομένου''" τουρκικού στρατού.
 
Η συνθήκη υπογράφτηκε επί του αγγλικού θωρηκτού «Αγαμέμνων», μεταξύ του ναυάρχου Κάλθορπ, πληρεξούσιου των Συμμάχων και των αντιπροσώπων του Σουλτάνου.<br>
Γραμμή 20:
 
== Συνέπειες - εξέλιξη ==
[[Αρχείο:2009-02-19 Yachthafen Glyfada 05.jpg|Το [[θωρηκτό Αβέρωφ]] που διέπλευσε τα Δαρδανέλια|thumb|right|250px260px]]
Ως κύρια αποτελέσματα της Συνθήκης αυτής μπορούν να χαρακτηρισθούνεκτιμηθούν, πολύ περιληπτικά, τα ακόλουθα:
:1. Θρίαμβος της αγγλικής πολιτικής. Η υπογραφή της συνθήκης από τον Άγγλο ναύαρχο επέφερε δυσφορία των Γάλλων και των Ιταλών εκλαμβάνοντας την ενέργεια αυτή ως κυρίαρχη πλέον θέση της Αγγλίας στην Ανατολή (στο Ανατολικό ζήτημα).
:2. Έκδηλος παραμερισμός των δύο συνεταίρων της Αντάντ, των Γάλλων και των Ιταλών (επί των συμφερόντων τους στο χώρο που μένουν πλέον ακάλυπτα).
Γραμμή 30 ⟶ 31 :
::::::::::''όνειρο ήτανε τα λησμονήσαμε''.
 
(*) Αντί "πάντα γειά" σε νεότερες εκτελέσεις έχει αποδοθεί λανθασμένα "Παναγιά" παρασυρόμενο προφανώς από προηγούμενο στίχο που αναφέρεται στο "βασίλισσα των κοριτσιών είναι η Μαυροφόρα" (= Παναγία), που όμως υπονοείται η Κωνσταντινούπολη και κορίτσια τα ελληνόφωνα προάστιά της ).
 
== Παρατηρήσεις ==
Ανεξάρτητα όλων των παραπάνω άξιο ιδιαίτερης προσοχής ήταν το γεγονός ότι η συνθήκη στερούταν παντελώς χρονοδιαγράμματος εφαρμογής των άρθρων. Εκτός από το 5ο άρθρο που είχε ικανοποιηθεί πριν τη συνομολόγηση και του τελευταίου που ουσιαστικά όλα τα φρούρια τελούσαν υπό πολιορκία, για τα υπόλοιπα υπήρξε μια αοριστολογία, εν γνώσει μάλιστα ότι υπήρχε ήδη άτακτος τουρκικός στρατός που δρούσε ελεύθερα. Όταν πλέον έφθασαν προ της Κωνσταντινούπολης οι ναυτικές συμμαχικές δυνάμεις ξεκίνησε η παράδοση των οθωμανικών πλοίων γραμμής. Τα δε φρούρια των Δαρδανελλίων και του Βοσπόρου παρέμειναν με όλο τον εξοπλισμό τους.<br>
Όσον αφορά για τις συμμαχικές δυνάμεις που διαλαμβάνονται στο κείμενο σαφώς υπονοούνται η Αγγλία, η Γαλλία και η Ιταλία και με ισχύ την αγγλογαλλική συμφωνία περί ζωνών δράσης που είχε συνομολογηθεί στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1917, μετά την ανατροπή προηγούμενης συμφωνίας που επήλθε από τα γεγονότα της [[Οκτωβριανή Επανάσταση|Οκτωβριανής Επανάστασης]]. Λαμβάνοντας δε υπόψη τη δυσφορία που προκάλεσε η αγγλική σπουδή στη συνομολόγηση της συμφωνίας αυτής, και των επιπτώσεων που είχε εντός της συμμαχίας καθίστατο αντιληπτή ποια θα ήταν η μέλλουσα στάση των Γάλλων και Ιταλών στην περιοχή.
 
== Σημειώσεις ==
Γραμμή 36 ⟶ 41 :
 
== Δείτε επίσης ==
* [[Αγγλογαλλική συμφωνία καθορισμού ζωνών δράσης (1917)]]
* [[Συνδιάσκεψη των Παρισίων (1919)]] που ακολούθησε λίγους μήνες μετά και
* [[Συμφωνία Βενιζέλου - Τιττόνι]] (μυστική συμφωνία, με τον υπουργό εξωτερικών της Ιταλίας)