Πατραϊκός κόλπος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην αρχαιότητα ο κόλπος δεν ήταν γνωστός ως Πατραϊκός αλλά θεωρούνταν συνέχεια του Κρισσαίου και ύστερα του [[Κορινθιακός κόλπος|Κορινθιακού]] και μάλιστα πρόκολπος του δεύτερου. Κατά τον [[Στράβων|Στράβωνα]] ο Κορινθιακός ξεκινούσε από τις εκβολές του ποταμού Εύηνου και από τον Άραξο στα ανατολικά και έφτανε μέχρι τα σημερινά δυτικά όρια του. Με το όνομα Πατραϊκός κόλπος (golfo di Patrasso) αναφέρεται από τους [[Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας|Ενετούς]] ναυτικούς και από τον περιηγητή ''Pero Tafour'' το 1435. Ύστερα όμως τον αποκαλούν κόλπο της [[Ναύπακτος|Ναυπάκτου]] μαζί με ένα τμήμα του Κορινθιακού μπροστά από την Ναύπακτο. Εκείνη την περίοδο έγινε και η ιστορική 3η [[Ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571)|ναυμαχία της Ναυπάκτου]] που αποκαλείται και ''ναυμαχία του Λεπαντό'' και δόθηκε σε αυτόν τον κόλπο το 1571 ενώ πριν στο ίδιο πλαίσιο είχαν ακολουθήσει ναυμαχίες το 1499 και το 1500.

 

 

Στον Πατραϊκό έχουν υπάρξει και βυθισμένα σκάφη όπως το σκάφος ''Vivi'' που προσέκρουσε σε νάρκη και βυθίστηκε 30 μέτρα κάτω από τη στάθμη θάλασσας στις 11 Σεπτεμβρίου, 1940.

 

[[Image:Patraikos gulf.jpg|right|thumb|300px]]

==Οικολογική αξία==

Η οικολογική αξία του Πατραϊκού κόλπου είναι τεράστια εξαιτίας της ύπαρξης σε αυτόν των λιμνοθαλασσών του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]], του [[Αιτωλικό|Αιτωλικού]] και του [[Άραξος|Αράξου]] που αποτελούν υγροβιότοπους διεθνούς σημασίας σύμφωνα με τη σύμβαση ''Ραμσάρ''. Παρόλα αυτά ο κόλπος αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα ρύπανσης εξαιτίας των αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που δέχεται από τους παράκτιους οικισμούς λόγω της υπολειτουργίας ή μη λειτουργίας συστημάτων επεξεργασίας λυμάτων, των φωσφορικών και άλλων λιπασμάτων που καταλήγουν σε αυτόν από τις καλλιέργειες καθώς και λόγω της ναυσιπλοΐας. Ακόμα τα φράγματα του Αχελώου, του Εύηνου και άλλα υπό κατασκευή όπως το [[Φράγμα Πείρου - Παραπείρου]], περιορίζουν δραστικά την ανανέωση των υδάτων του κόλπου με γλυκό νερό, με αποτέλεσμα και την υποβάθμιση της οικολογικής του αξίας.