Τσαρλς Τάουνσεντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο ''' Σερ Τσαρλς Τάουνσεντ''' (Sir Charles Vere Ferrers Townshend) ([[1861]] - [[1924]]) ήταν Άγγλος [[υποστράτηγος]], στον [[Α' Π.Π.]] και μετέπειτα [[πολιτικός]]. Το όνομά του συνδέθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες πανωλεθρίες του βρετανικού στρατού στον Α' Π.Π. στο μέτωπο της Μεσοποταμίας[[Μεσοποταμία]]ς, όταν αναγκάσθηκε μετά από πολιορκία να παραδώσει τα όπλα σε Οθωμανούς στρατηγούς και ο ίδιος και όλη η μεραρχία του να συρθούν [[αιχμάλωτος πολέμου|αιχμάλωτοι πολέμου]].

Ο Τ. Τάουνσεντ γεννήθηκε στις [[21 Φεβρουαρίου]] του [[1861]] και ήταν γόνος ευγενούς οικογένειας. Ακολουθώντας το στρατιωτικό επάγγελμα και αποφοιτώντας από τη Στρατιωτική Σχολή Σάντχαρστ τοποθετήθηκε αρχικά στις ελαφρές δυνάμεις του βασιλικού ναυτικού μέχρι το 1886 όταν και μετατάχθηκε στο [[πεζικό]] όπου και συμμετείχε στους αποικιακούς πολέμους, στην εκστρατεία του Σουδάν και τις Ινδίες. Έλαβε μέρος στην εκστρατεία του Χούντζα - Ναγκόρ, το 1891, όπου και ανέλαβε στρατιωτικός διοικητής της Χούντζα. Το 1895 κατέχοντας τον βαθμό του συνταγματάρχη είχε αναλάβει διοικητής του φρουρίου Τσιτράλ στα βόρεια σύνορα της βρετανικής Ινδίας όπου και αντιμετώπισε επιτυχώς επαναστατική πολιορκία, μετάγια την οποία τιμήθηκε με ειδικό παράσημο.<br>

Τα έτη 1897 και 1898 επανήλθε στο μέτωπο του Σουδάν έχοντας αναλάβει διοικητής αιγυπτιακού τάγματος όπου και διακρίθηκε σε δύο νικηφόρες μάχες, και στη συνέχεια συμμετείχε στον [[Πόλεμοι των Μπόερς|δεύτερο πόλεμο των Μπόερς]]. Το 1906 διετέλεσε στρατιωτικός ακόλουθος στο [[Παρίσι]]. Το 1908 προαχθείς στο βαθμό του ταξιάρχου υπηρέτησε στην Αγγλία, Αίγυπτο και Ινδίες και το 1909 έγινε υποστράτηγος όπου υπηρετώντας στην Ινδία ανέλαβε διαδοχικά στρατιωτικός διοικητής διαφόρων μονάδων μεγέθους ταξιαρχίας.

Το ξέσπασμα του [[Α' Π.Π.]] βρίσκει τον Τ. Τάουνσεντ διοικητή της 6ης ινδικής μεραρχίας. Μετά από μια σειρά μυστικών συμφωνιών μεταξύ των δυτικών συμμάχων που αφορούσαν ζώνες δράσης, η Μεσοποταμία είχε περάσει στη ζώνη της Αγγλίας όπου και ξεκίνησε η εκστρατεία της Βαγδάτης υπό τον στρατηγό Τζων Νίξον με μια μόνο μεραρχία, την 6η ινδική μεραρχία, η οποία μεταφέρθηκε στον [[Περσικός κόλπος|Περσικό Κόλπο]] και αποβιβάστηκε στη περιοχή παρά το σημερινό [[Φάο]] του [[Ιράκ]], τον Οκτώβριο του 1914. Τον Δεκέμβριο του επόμενου έτους (1915) ο Τ. Τάουνσεντ λαμβάνοντας σχετική εντολή ξεκίνησε την προέλαση με δύο φάλαγγες εκατέρωθεν του ποταμού Τίγρη, με στόχο την κατάληψη των πετρελαιοπηγών της Βαγδάτης[[Βαγδάτη]]ς. Έτσι καταλαμβάνοντας στη σειρά τη [[Βασόρα]], τη Κούρνα και την [[Αμάρα]] έφθασε στη κωμόπολη Κουτ όπου και στρατοπέδευσε. Παρά την αντίθετη όμως άποψή του για συνέχιση της προέλασης, χωρίς τους απαραίτητους ανεφοδιασμούς και ενισχύσεις η γνώμη του δεν εισακούσθηκε όταν και του δόθηκε η εντολή για συνέχιση της προέλασης, στην ουσία δραματικής.<br>

Η Αγγλία αναζητώντας επειγόντως μία εντυπωσιακή νίκη κατά των οθωμανικών δυνάμεων προκειμένου ν' αντισταθμίσει την εκκένωση και καταστροφή που είχε σημειωθεί στην [[εκστρατεία της Καλλίπολης]] δεν δίστασε να διατάζει προέλαση χωρίς τις στοιχειώδεις ενισχύσεις ακόμα και σεγια την κάλυψη μια ενδεχόμενηενδεχόμενης υποχώρησηυποχώρησης, αυτό ήταν και το τραγικότερο σφάλμα. Στις [[22 Νοεμβρίου]] του 1915 και οι δύο φάλαγγες της μεραρχίας βρίσκονται αντιμέτωπες με δύο επίσης φάλαγγες των οθωμανικών δυνάμεων όπου και δίνεται διήμερη μάχη παρά την αρχαία Κτησιφώντα, μόλις 35 χλμ ΝΑ. από την Βαγδάτη, όπου και αναγκάζεται ο Τάουνσεντ σε υποχώρηση, και επιστροφή στο Κουτ.<br>

Τα οθωμανικά στρατεύματα συνεχίζοντας την καταδίωξη της αγγλικής μεραρχίας έφθασαν στο Κουτ ξεκινώντας μια ασφυκτική πολιορκία που κράτησε 143 ημέρες, όταν μέσα σε απελπιστική κατάσταση πείνας ο Τ. Τάουσεντ αναγκάσθηκε τελικά στις [[29 Απριλίου]] του [[1916]] να συνθηκολογήσει και να παραδώσει στους δύο Τούρκους πασάδες το ξίφος του και όλο τον οπλισμό της μεραρχίας του, οι δε 13.000 άνδρες του να συρθούν αιχμάλωτοι πολέμου σ΄ ένα στρατόπεδο 15 χλμ. νότια από το οποίο αργότερα μεταφέρθηκαν στο [[Χαλέπι]] (Αλέπο), ενώ ο ίδιος μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]].

Σημειώνεται ότι μεκατά την ίδια συνθηκολόγηση συνελήφθη επίσης και ο Άγγλος στρατηγός Τσαρλς Μίλις που μεταφέρθηκε στην [[Προύσα]], ενώ στην ίδια επιχείρηση φονεύτηκαν από τους Οθωμανούς, 20.000 Άγγλοι και Ινδοί σε διάφορες μάχες που δόθηκαν πέριξ του Κουτ στην προσπάθειά τους ν΄ ανοίξουν δίοδο και να ενισχύσουν τους πολιορκημένους. Αντίθετα οι απώλειες των Οθωμανών άγγιξαν τις 10.000 επί συνόλου περίπου 72.000 ανδρών, (υπερδιπλάσιοι των Άγγλων), που είχαν διατεθεί στηνστο επιχείρησηεκεί μέτωπο. Για μεν τους Άγγλους ήταν ένας όλεθρος, για δε τους Οθωμανούς περιφανή νίκη.

Ο Τ. Τάουνσεντ φθάνοντας στην Κωνσταντινούπολη οδηγήθηκε αρχικά στο μεγάλο στρατόπεδο Τακσίμ και μετά λίγες ημέρες μεταφέρθηκε στην νήσο [[Πρίγκηπος|Πρίγκηπο]] παρά τις εκεί ναυτικές εγκαταστάσεις παραμένοντας κατά "τύποις" σε περιορισμό. Την εποχή εκείνη αλλά και από παλαιότερα η Πρίγκηπος αποτελούσε το θέρετρο της άρχουσας τάξης της Πόλης, και ειδικότερα πλουσίων Ελλήνων και Εβραίων. Πολύ σύντομα ο Τάουνσεντ γνωρίσθηκε με ανώτατα κυβερνητικά στελέχη, επιχειρηματίες, καθηγητές, διπλωμάτες κ.ά. και δεν ήταν σπάνιες οι φορές που αποτελούσε τιμώμενο πρόσωπο σε δεξιώσεις που δίδονταν κατά καιρούς, απολαμβάνοντας έτσι μία πλούσια σχετικά διαβίωση.<br>

Το [[1918]] σχεδόν ενάμισι χρόνο αργότερα, όταν η κατάσταση της [[Οθωμανική αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] βρισκόταν σε ιδιαίτερα απελπιστική θέση εξαιτίας του συνεχιζόμενου πολέμου και προ της επαπειλούμενης εισβολής των συμμαχικών δυνάμεων από τη [[Θράκη]] κλήθηκε από τον Μεγάλο Βεζίρη [[Αχμέτ Ιζέτ Πασάς|Αχμέτ Ιζέτ Πασά]] να αναλάβει το ζήτημα της ανακωχής[[ανακωχή]]ς διορίζοντάς τον μάλιστα και αρχηγό της οθωμανικής αντιπροσωπείας. Δεν έγινε γνωστό από ποιόν προτάθηκε γι' αυτή την αποστολή, αναμφίβολα όμως δεν μπορεί να ήταν και τόσο άγνωστος ακόμα και στον Σουλτάνο.

Έτσι στις [[20 Οκτωβρίου]] μετέβη στην ήδη κατεχόμενη από τους Έλληνες Λήμνο όπου επί του αγγλικού θωρηκτού Αγαμέμνων που ναυλοχούσε στον [[Όρμος Μούδρου|όρμο Μούδρου]] συνομολόγησε με τον πληρεξούσιο των δυτικών δυνάμεων και συμπατριώτη του ναύαρχο [[Σόμερσετ Κάλθορπ]] τους όρους της [[Συνθήκη του Μούδρου|ομώνυμης συνθήκης ανακωχής]] γενόμενοι αποδεκτοί ([[31 Οκτωβρίου]]), μετά και από κάποια υποσχετικά που αφήνονται να εννοηθούν ότι δόθηκαν εκ μέρους του Κάλθορπ όπως περί του χαρακτήρα της "εισόδου" των συμμαχικών δυνάμεων στην Κωνσταντινούπολη, του απαραβίαστου του Σουλτάνου και Χαλίφη, της Βεζιρίας και γενικά της κυβέρνησης και της εσωτερικής διοίκησης της Αυτοκρατορίας.<br> Λίγες ημέρες αργότερα ο στρατηγός Τ. Τάουνσεντ, ελεύθερος πλέον ανεχώρησε για το [[Λονδίνο]].