Μονή Δαφνίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{coord|38.01298|23.63588|format=dms|display=title|type:landmark}}
{{Συγχώνευση|Μονή Δαφνίου}}
{{coord|38|00|47|N|23|38|09|E|region:GR_type:landmark|display=title}}
{{Πληροφορίες Παγκόσμια Πολιτισμική Κληρονομιά
| ΜΠΚ = Μονή Δαφνίου, [[Μονή Οσίου Λουκά]] και [[Νέα Μονή Χίου]]
| Εικόνα = [[FileImage:Gotic DafniDaphni.jpg|300px250px]]
{{location map|Greece|label=Μονή Δαφνίου|position=right|width=300|lat=38.013|long=23.636|caption=|float=center}} Χώρα μέλος = {{GRE}}
| Τύπος = Πολιτισμικό
| Χώρα μέλος = {{GRE}}
| Κριτήρια =i, iv
| Τύπος = Πολιτισμικό
| ΚριτήριαID = i, iv =537
| Περιοχή = Ευρώπη και Βόρεια Αμερική
| ID Έτος = 5371990
| Περιοχή = Ευρώπη και Βόρεια Αμερική
| Έτος Συνεδρίαση = 199014η
| Σύνδεσμος = http://whc.unesco.org/en/list/537
| Συνεδρίαση = 14η
}}
| Σύνδεσμος = http://whc.unesco.org/en/list/537
 
}}
Η '''Βυζαντινή Μονή Δαφνίου''' βρίσκεται στο [[Χαϊδάρι]] στις παρυφές του [[Ποικίλο Όρος|Ποικίλου Όρους]], επί της [[Λεωφόρος Αθηνών|Λεωφόρου Αθηνών]], στο ρεύμα προς Αθήνα 11 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας και είναι κτισμένη στη θέση που υπήρχε το [[Ιερό του Απόλλωνα στο Δαφνί]]. Η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική της και η ιδιαίτερη ψηφιδωτή διακόσμηση του ναού της μονής, την καθιστούν ένα από τα πλέον εξαιρετικά μνημεία της βυζαντινής τέχνης. Από το 1990 αποτελεί [[Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς|μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς]] της [[UNESCO]]. Στο [[Σεισμός της Πάρνηθας το 1999|σεισμό του 1999]] υπέστη σοβαρές ζημιές.
 
==Ιστορία και αρχιτεκτονική==
Η μονή ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα πάνω στα ερείπια του ναού του Δαφναίου [[Απόλλωνας|Απόλλωνα]] ο οποίος είχε καταστραφεί από τους Γότθους το 395. Κάποιοι κίονες ιωνικού ρυθμού του αρχαίου ναού χρησιμοποιήθηκαν και πάλι. Σήμερα έχει διασωθεί μόνο ένας, ενώ οι υπόλοιποι μεταφέρθηκαν στο Λονδίνο από τον [[Λόρδος Έλγιν|Λόρδο Έλγιν]].
 
Το καθολικό της μονής χρονολογείται στον όψιμο 11ο αιώνα και ανήκει στον αρχιτεκτονικό τύπο του οκταγωνικού σταυροειδούς ναού. Στον τύπο αυτό ο κεντρικός χώρος του κυρίως ναού διευρύνεται με την αντικατάσταση των τεσσάρων κιόνων που στηρίζουν τον τρούλο από οκτώ κίονες τοποθετημένους πλησιέστερα στους τοίχους. Η διάταξη των κιόνων που διαμορφώνει περίστωο γύρω από τον κεντρικό χώρο και διατηρεί τις σταυροειδώς διατεταγμένες καμάρες στην οροφή με την παρεμβολή ημιχωνίων ανάμεσά τους, χαρακτηρίζει ειδικότερα τον λεγόμενο σύνθετο οκταγωνικό (ή "ηπειρωτικό") τύπο της μεσοβυζαντινής ναοδομίας.
 
Στο καθολικό της μονής σώζονται ψηφιδωτά, τα καλύτερα διατηρημένα της πρώτης περιόδου (Δυναστεία Κομνηνών, 1100 περίπου) που αντιπροσωπεύεται από την αυστηρή και ιερατική απεικόνιση του Παντοκράτορα Χριστού στο εσωτερικό του τρούλου, κύριο χαρακτηριστικό της Μακεδονικής εποχής.
 
Μετά τη λεηλασία της μονής από τους [[Σταυροφόροι|Σταυροφόρους]] το 1205, ο [[Όθων ντε λα Ρος]] (Otto de la Roche), Δούκας των Αθηνών, την παραχώρησε στους Κιστερκιανούς μοναχούς. Οι Γάλλοι μοναχοί ανοικοδόμησαν τον εξωνάρθηκα, πρόσθεσαν έναν περίβολο γύρω από το μοναστήρι καθώς και άλλες αλλαγές μέχρι και την εκδίωξή τους από τους Τούρκους, όταν η μονή παραδόθηκε το 1458 και πάλι στους ορθόδοξους μοναχούς. Με το πέρασμα των αιώνων η μονή ερημώθηκε. Οι εργασίες αποκατάστασής της ξεκίνησαν μόλις το 1888.
 
 
==Η προέλευση της ονομασίας==
Γραμμή 166 ⟶ 176 :
 
Μετά τον ισχυρό σεισμό του 1999, ο αρχαιολογικός χώρος έκλεισε για το κοινό, καθώς εκτελούνται συστηματικές εργασίες. Η υποστύλωση του καθολικού της μονής Δαφνίου υπήρξε το πρωταρχικό μέλημα. Προς το παρόν ο ναός υποστηρίζεται από μεταλλικά στηρίγματα σύγχρονης σχεδίασης και τεχνολογίας σχεδόν σε ολόκληρο το ύψος του εσωτερικά και εξωτερικά. Παράλληλα, διενεργούνται μελέτες που θα επιτρέψουν την οριστική απομάκρυνση των μεταλλικών υποστυλώσεων και την αρχιτεκτονική αποκατάσταση και ανάδειξη του μνημείου. Στο εσωτερικό του ναού πραγματοποιείται συντήρηση του ψηφιδωτού διακόσμου, ενώ έχει προγραμματιστεί μελέτη μέσω ανασκαφικής έρευνας σε διάφορα σημεία της μονής, η δημιουργία μουσείου, η αναστήλωση και η ανάδειξη οικοδομημάτων γύρω από το καθολικό και η διαμόρφωση και η προστασία του περιβάλλοντος χώρου.
 
 
==Φωτογραφικό υλικό==
<gallery>
Εικόνα:Gennisi-dafni.jpg|Ψηφιδωτό της Γέννησης
εικόνα:Meister von Daphni 002.jpg|Ψηφιδωτό του Παντοκράτορα
εικόνα:Meister von Daphni 003.jpg|Ψηφιδωτό της Βάπτισης
</gallery>
 
 
==Βιβλιογραφία==
Γραμμή 182 ⟶ 201 :
*''Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔθνους'' Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, επιμέλεια Κ.Θ. Δημαρά (1870)
*''Χριστιανική αρχαιολογία της Μονής Δαφνίου'' Τυπογραφείο Αλεξ. Παπαγεωργίου (1889)
*Richard Krautheimer, ''Παλαιοχριστιανική και Βυζαντινή Αρχιτεκτονική'', Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 1991
*Αγάπη Καρακατσάνη, ''Παλινωδία για τη Μονή Δαφνίου'', Άγρα, Αθήνα 2001
 
 
{{Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Ελλάδα}}
 
[[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς στην Ελλάδα]]
[[Κατηγορία:Μονές της Αττικής|Δαφνιου]]
[[Κατηγορία:Δήμος Χαϊδαρίου]]