Σύμφωνο Βενιζέλου - Τιττόνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

*Όμως άλλη τροπή παίρνουν τα πράγματα στην Ιταλία. Στις [[22 Ιουλίου]] του [[1920]], αιφνίδια, ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, ο [[Κάρολος Σφόρτσα]] προσκαλεί τον Έλληνα πρέσβη στη Ρώμη [[Λάμπρος Κορομηλάς|Λ. Κορομηλά]] στον οποίο και επέδωσε σχετική [[Διακοίνωση]] προς την Ελληνική Κυβέρνηση όπου σύμφωνα με την οποία:

:"''...Η περί της Μικράς Ασίας απόφασις των Συμμάχων και αι διαβεβαιώσεις των εθνικοφρόνων του Αλβανικού λαού εδημιούργησαν δια την Ιταλικήν Κυβέρνησιν την ανάγκην να τροποποιήση τους σκοπούς της τους οποίους προετίθετο να επιτύχη και καθορίση νέαν πολιτικήν αναφορικώς προς την περιφρούρησιν των συμφερόντων της εις τας Χώρας αυτάς. Ούτως εχόντων των πραγμάτων η απόφασις η ληφθείσα ως βάσις της μεταξύ των δύο υπουργών των Εξωτερικών της Ιταλίας και της Ελλάδος, προς καθορισμόν εκ συμφώνου της τηρητέας κατευθύνσεως ευρέθη ουσιαστικώς μεταβληθείσα. Επομένως κατά τα καθορισθέντα ρητώς εις το άρθρον 7 της Συμφωνίας ταύτης, η Ιταλία αναλαμβάνει την πλήρη αυτής ελευθερίαν δράσεως ως προς όλα τα σημεία περί των οποίων η Συμφωνία αυτή πραγματεύεται. Εν τούτοις η Ιταλική Κυβέρνησις εξακολουθεί διαπνεομένη υπό της αυτής εγκαρδίου επιθυμίας προς συνεννόησιν επί των αμοιβαίων συμφερόντων, δεν αμφιβάλλει δε ότι και η Ελληνική Κυβέρνησις διαπνέεται υπό της αυτής επιθυμίας. Ελπίζει δε ότι εξετάζουσα εκ συμφώνου την νέαν κατάστασιν, θέλει φθάσει εις συνεννόησιν ικανοποιητικήν, υποκειμενική εις τινας όρους. Η παρούσα ανακοίνωσις, αναφερομένη εις συνεννόησιν, η οποία όπως συνεφωνήθη πρέπει να μείνη μυστική, πρέπει να θεωρηθή απόρρητος.''"

 

*Επίσημα η Συνθήκη αυτή καταγγέλθηκε εκ μέρους της Ιταλίας στις [[25 Αυγούστου]] του [[1922]], βάσει του κατά το άρθρο 7, παρεχομένου δικαιώματος.