Γεώργιος Μιστριώτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γεώργιος Μιστριώτης''' ([[Τρίπολη Αρκαδίας|Τρίπολη]], [[1840]] -– [[10 Ιουνίου]] [[1916]]) υπήρξε [[φιλόλογος]] και υπέρμαχος της καθαρεύουσας[[καθαρεύουσα]]ς.

Γεννήθηκε στην [[Τρίπολη το 1840 και πέθανε στις 10 ΙουνίουΑρκαδίας|Τρίπολη τουτης 1916Αρκαδίας]]<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=33369&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARoASRASbAScASZASRASmAScASP&CropPDF=0 ''Εμπρός''], Νεκρολογία: Γεώργιος Μιστριώτης, 11 Ιουνίου 1916 (αρχείο σε μορφή .pdf).</ref>. Σπούδασε Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και στη συνέχεια με υποτροφία του Ελληνικού Κράτους συνέχισε στο [[Πανεπιστήμιο της Λειψίας]]. Το [[1868]] ανακηρύχθηκε υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και κατόπιν έγινε τακτικός καθηγητής και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι το θάνατο του.

Η αντίθεσή του προς τη δημοτική γλώσσα είχε σανως συνέπεια να χαρακτηρισθεί αντιδραστικός και να υποτιμηθεί το πλούσιο επιστημονικό του έργο. Στην ιστορία έμεινε η ανάμειξή του στα [[Ορεστειακά]]. Παρόλα αυτά δεν δίστασε να βραβεύσει ως εισηγητής σε ποιητικούς διαγωνισμούς έργα γραμμένα στη δημοτική. Η ιστορία των [[Ομηρικά Έπη|ομηρικών επών]] του Μιστριώτη και τα έργα του για τον [[Πλάτων|Πλάτωνα]] και τις [[αρχαία τραγωδία|τραγωδίες]] των τριών τραγικών παραμένουν ακόμη έως σήμερα υποδειγματικά και μοναδικά. Εξαίρετο, ακόμη, έργο του θεωρείται «''Η Ελληνική Γραμματολογία μέχρι της υπό των Τούρκων αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως''», που αποτελείται από δύο τόμους που εξέδωσε το 1897. Πρόκειται για μία ιστορία της αρχαίας και μεσαιωνικής [[λογοτεχνία]]ς που, μολονότι βασίζεται επί το πλείστον σε Γερμανικάγερμανικά κυρίως έργα, είναι μέχρι σήμερα από τις ελάχιστες που εγράφησανγράφηκαν από Έλληνα φιλόλογο.

Χρημάτισε πρόεδρος της ''[[Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία|Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας]]'', της ''[[Εταιρεία των φίλων του λαού|Εταιρείας των φίλων του λαού]]'' και της ''[[Η εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία|Αρχαιολογικής Εταιρείας]]''. Την περιουσία του την κληροδότησε στην Τρίπολη για κοινωφελείς σκοπούς. Με αυτή κατασκευάστηκε το ''[[Μιστριώτειο Διδακτήριο]]'', όπου στεγάζονται το 1ο Γυμνάσιο και το 1ο Λύκειο Τρίπολης. Στο διδακτήριο αυτό φυλάσσονται τα βιβλία του και τα συγγράμματά του.

[[Κατηγορία:Έλληνες φιλόλογοι|Μιστρ]]