Τηλεσκόπιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ διόρθ.+μ.συμπλ.
Γραμμή 25:
'''Τηλεσκόπιον''' ([[Λατινικά]]: '''Telescopium''', [[συντομογραφία]]: '''Tel''') είναι [[αστερισμός]] που σημειώθηκε πρώτη φορά το [[1763]] από τον [[Lacaille]] και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η [[Διεθνής Αστρονομική Ένωση]]. Είναι νότιος αστερισμός, μερικώς ορατός από την Ελλάδα τα βράδια του Αυγούστου και του Σεπτεμβρίου, και συνορεύει με τους εξής 5 αστερισμούς: [[Στέφανος Νότιος|Νότιος Στέφανος]], [[Βωμός (αστερισμός)|Βωμός]], [[Ταώς]], [[Ινδός (αστερισμός)|Ινδός]] και [[Τοξότης (αστερισμός)|Τοξότης]]. Ο LaCaille έδωσε και την εναλλακτική ονομασία '''Tubus Astronomicus''' (= Αστρονομικός Σωλήνας). Ο Γερμανός αστρονόμος [[Γιόχαν Μπόντε|Bode]] στο έργο του ''Gestirne'' (1805) το αποκαλεί '''Astronomische Fernrohr''' (Αστρονομικό Τηλεσκόπιο) και το σημειώνει σε διαφορετική, βορειότερη, θέση από τη σημερινή, στριμωγμένο ανάμεσα στον Τοξότη και τον [[Σκορπιός (αστερισμός)|Σκορπιό]]. Την οριστική του θέση, νοτιότερη μεν αλλά πιο εκτεταμένη, την οφείλουμε στον Βρετανό αστρονόμο [[Φράνσις Μπέιλυ|Baily]] και στον Αμερικανό [[Μπέντζαμιν Γκουλντ|Γκουλντ]].
 
Ο αστερισμός Τηλεσκόπιον δεν πρέπει να συγχέεται με ένα μικρό βόρειο αστερισμό που δεν αναγνωρίζεται πλέον, τον '''Telescopium Herschelii''', που δημιούργησε ο Αυστριακός αστρονόμος αββάς [[Μαξιμιλιανός Χελ]] το [[1781]] για να τιμήσει τον [[ΓουίλιαμΟυίλιαμ Χέρσελ]], ανάμεσα στον [[Λυγξ|Λύγκα]] και τους [[Δίδυμοι (αστερισμός)|Διδύμους]]. Εμφανίζεται για πρώτη φορά από τον Bode το 1800 και μετά στον ''`Ατλαντα'' του Αμερικανού Elijah Burritt του 1833. Αλλά ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα έπαψε να εμφανίζεται σε ουράνιους χάρτες και καταλόγους.
 
==Οι φωτεινότεροι αστέρες==
Γραμμή 31:
Μόνο ο α Τηλεσκοπίου είναι φωτεινότερος του τέταρτου μεγέθους, παρόλα αυτά ο Γκουλντ απέδιδε στον αστερισμό 87 αστέρες μέχρι έβδομου μεγέθους.
 
* Ο '''α Τηλεσκοπίου''' έχει [[φαινόμενο μέγεθος]] 3,51 και [[φασματικός τύπος|φασματικό τύπο]] B3 IV. Απέχει από τη Γη περί τα 183250 [[έτος φωτός|έτη φωτός]].
* Ο '''δ<sup>1</sup> Τηλεσκοπίου''' έχει φαιν.μέγεθος 4,96 και φασμ.τύπο B6 IV.
* Ο '''ε''' έχει φαιν.μέγεθος 4,53 και φασμ.τύπο Κ0 ΙΙΙ.
* Ο '''ζ''' έχει φαιν.μέγεθος 4,13 και φασμ.τύπο G8-K0III. Απέχει από τη Γη 127 έτη φωτός.
* Ο '''ι''' έχει φαιν.μέγεθος 4,90 και φασμ.τύπο K0 III.
* Ο '''λ''' έχει μέσο φαιν.μέγεθος 4,87 και φασμ.τύπο A0 V.
Γραμμή 47:
- Ο φωτεινότερος [[γαλαξίες|γαλαξίας]] στο Τηλεσκόπιον είναι ο '''NGC 6868''', με φαιν.μέγεθος 10,6.
 
- Τον Απρίλιο [[1998]] στον αμυδρό ραβδωτό σπειροειδή γαλαξία '''ESO 184-G82''', σε απόσταση περί τα 140 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, έγινε αντιληπτός [[υπερκαινοφανής αστέρας]] που εμφάνισε την ισχυρότερη ραδιοεκπομπή που καταγράφηκε ποτέ από υπερκαινοφανή, με ταχύτητες εκτοξεύσεως υλικού που έφθαναν το 99% της ταχύτητας του φωτός. Με αυτόν πιθανώς συνδέεται η [[εκλάμψεις ακτίνων γ|έκρηξη ακτίνων γ]] '''GRB 980425'''.