Τζον Ρωλς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το πρώτο έργο του Ρωλς, που δημοσιεύτηκε το 1971, στόχευε στην επίλυση των φαινομενικά ανταγωνιστικών απόψεων περί ελευθερίας και ισότητας. Το σχήμα που λαμβάνει η λύση του Ρωλς, όμως δεν ήταν εκείνο μιας εξισορροπητικής ενέργειας που συμβίβασε ή εξασθένησε τις ηθικές αξιώσεις της μιας αξίας εν συγκρίσει προς της άλλης. Πρόθεση του Ρωλς ήταν μάλλον να δείξει ότι, ιδέες περί ελευθερίας και ισότητας μπορούν να ενσωματωθούν σε μια αδιάλειπτη ενότητα που αποκαλείται ''δικαιοσύνη ως ακριβοδικεία.'' Εξηγώντας την ορθότερη άποψη που πρέπει να έχουμε όταν στοχαζόμαστε για την δικαιοσύνη, ο Ρωλς ήλπιζε ότι θα αποδεικνυόταν η απατηλότητα της υποθετικής σύγκρουσης μεταξύ ελευθερίας και ισότητας.

 

Η πιο σημαίνουσα ιδέα της ''Θεωρίας της Δικαιοσύνης ''(1971) του Ρωλς ίσως είναι το νοητικό πείραμα που ονόμασε «πρωταρχική θέση». Το διαισθητικό κίνητρο εφαρμογής της είναι τούτο: το εγχείρημα της πολιτικής φιλοσοφίας θα ωφεληθεί τα μέγιστα από τον προσδιορισμό της ορθής θεώρησης του προσώπου που θα πρέπει να διαθέτει κατά τον στοχασμό του περί του δικαίου. Όταν σκεφτόμαστε τι σημαίνει μια δίκαιη κατάσταση πραγμάτων μεταξύ των ανθρώπων, εξαλείφουμε συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (όπως είναι το χρώμα των μαλιών ή των οφθαλμών, το ύψος, η φυλή, κλπ) εστιάζουμε σε άλλα. Η πρωταρχική θέση του Ρωλς σημαίνει την κωδικοποίηση όλων των διαισθήσεών μας για το ποιά χαρακτηριστικά είναι σχετικά και ποιά άσχετα για τον σκοπό της συζήτησής μας περί του δικαίου.