Στατιστική μέθοδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + §
Γραμμή 5:
== Ιστορία ==
Η ιστορία της στατιστικής μεθόδου με την αρχική περιγραφική μορφή της ταυτίζεται με την ιστορία της Στατιστικής. Με την αναλυτική όμως μορφή της ως ανεξάρτητη μέθοδος της παρατήρησης και του πειράματος άρχισε ν΄ αναπτύσσεται ιδιαίτερα από τους ψυχολόγους, όπου και αποτελεί τη μοναδική μαθηματική μέθοδο που χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα. Ένας από τους πρωτοπόρους του χώρου ήταν ο Βέλγος μαθηματικός Quetelet (1796-1874) που εφάρμοσε την καμπύλη Λαπλάς - Γκάους στη κατανομή ανθρωπομετρικών δεδομένων.<ref>Θ. Μπέλλας "Η Έρευνα στις Επιστήμες της Συμπεριφοράς", σελ.119</ref><br />
Κύριος όμως εισηγητής της στατιστικής μεθόδου στη Ψυχολογία ήταν ο Άγγλος Φράνσις Γκάλτον (Francis Galton) με το βιβλίο του "Hereditary Genius" στη μέτρηση μεγαλοφυΐας. Το 1877 ο Γκάλτον εισήγαγε την τεχνική της συνάφειας, την οποία όμως είχε επινοήσει ο Γάλλος Α. Μπραβέ (.Auguste Bravais) το 1846, καθώς και τις γραφικές αναπαραστάσεις. Το 1896 ο Καρλ Πίρσον (Karl Pearson) διαμόρφωσε μια ειδική μαθηματική θεωρία που υπήρξε γόνιμη μετά τη συνεργασία του με τον Φ. Γκάλτον.
 
Από το [[1900]] και μετά η στατιστική μέθοδος αρχίζει να εμφανίζεται με γοργό ρυθμό σε πολλά συγγράμματα όπως του Theorndike και του Woodworth. Σημαντική επίσης υπήρξε η συνεισφορά του Εργαστηρίου της Ευγονικής του Λονδίνου όπου το 1901 συγχωνεύτηκε με το Εργαστήριο Βιομετρίας με την προσάρτησή τους στο University College των οποίων οι διευθυντές (K. Pearson και R. Fisher) ταύτισαν την ανατολή του αιώνα με την εισαγωγή της στατιστικής μεθόδου τόσο στη πειραματική όσο και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία. Στα δε επόμενα χρόνια προστέθηκε και η λεγόμενη παραγοντική ανάλυση<ref>Θ. Μπέλλας "Η Έρευνα στις Επιστήμες της Συμπεριφοράς", σελ.119</ref>.