Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Διόρθωση ISBN με λάθος σύνταξη + επιμέλεια + εξελληνισμός με τη χρήση AWB (9880) |
μ →Ίδρυση - Ιστορία: + η στάση του 1846, και η συμμ. στην 21η Απριλίου |
||
Γραμμή 57:
Την ίδια χρονιά η σχολή μεταφέρεται στην [[Αίγινα]], στο κτίριο του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου, ενώ το [[1837]] στον Πειραιά, ακριβώς απέναντι από το Παλαιό Ταχυδρομείο, (σημερινό πολιτιστικό κέντρο) στο κτήριο που υφίσταται μέχρι σήμερα. Το [[1840]] αναλαμβάνει την διεύθυνση της σχολής ο Αντισυνταγματάρχης [[Σπύρος Μήλιος]], ο πρώτος Έλληνας διευθυντής. Αμέσως εφαρμόζει νέο Κανονισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας, αυξάνει σε 6 τα έτη φοίτησης και καθιερώνει γραπτές εισαγωγικές εξετάσεις.
Στις [[11 Απριλίου]] του [[1846]] εκδηλώνεται ένοπλη στάση των Ευέλπιδων καταλαμβάνοντας τη Σχολή τους στον Πειραιά. Συνέπεια αυτης ήταν το προσωρινό κλείσιμο της Σχολής και η αποβολή των Ευέλπιδων, μεταξύ των οποίων ήταν και ο γιος του τότε υπουργού Στρατιωτικών. Αιτία της στάσης ήταν η ποιότητα του συσσιτίου και η εσωτερική αυστηρότητα. Τελικά η Σχολή άνοιξε στις [[7 Σεπτεμβρίου]] του ίδιου έτους με νέο αυστηρότερο κανονισμό.
Το [[1854]] η Σχολή μεταφέρεται στην [[Αθήνα]] και στεγάζεται προσωρινά στο Μέγαρο της [[Δούκισσα της Πλακεντίας|Δουκίσσης της Πλακεντίας]] (σημερινό Βυζαντινό Μουσείο) μέχρι το [[1857]].
Γραμμή 71 ⟶ 73 :
Κατά την [[Μικρασιατική εκστρατεία]] [[1919]]-[[1922]] όλοι οι Ευέλπιδες θα συμμετάσχουν στις στρατιωτικές επιχειρήσεις. Το [[1920]] η διάρκεια φοίτησης στη Σχολή γίνεται τριετής. Το [[1924]] η φοίτηση στη Σχολή Ευελπίδων αυξήθηκε στα 4 έτη και περιλάμβανε ακαδημαϊκά και στρατιωτικά μαθήματα πεδίου ενώ επαναδημιουργήθηκε η σχολή Υπαξιωματικών. Παράλληλα επανακαθιερώνεται η οικονομική εισφορά εκτός ορισμένων απαλλαγών. Το [[1926]] καθιερώνεται στην σχολή η δοκιμασία σε αθλήματα του [[Στίβος|στίβου]].
Το [[1928]] εορτάζονται με επισημότητα τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Σχολής. Το χρονικό διάστημα [[1934]] - [[1940]] η διάρκεια της φοίτησης είναι 3 έτη και υπάρχει ιδιαίτερη προπαρασκευή των φοιτητών αφού λόγω της διεθνούς κατάστασης διαφαινόταν ο [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος]]. Αυτή η προετοιμασία θα έχει ως αποτέλεσμα τα ηρωικά κατορθώματα στο μέτωπο και τιμώντας τον τίτλο τον οποίο τους απέδωσε ο Καποδίστριας ως ''«την καλή ελπίδα του έθνους»''. Το [[1940]] με την κήρυξη του [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|Ελληνο-Ιταλικού Πολέμου]], οι Ευέλπιδες είναι πανέτοιμοι και τοποθετούνται άμεσα στα πεδία μαχών ή σε οργανικές θέσεις. Στη σχολή παρέμειναν μόνο οι Ευέλπιδες Ι τάξης μαζί με τους εκπαιδευτές.<br>
Στις 28 Μαϊου [[1941]] η σχολή αναστέλλει την λειτουργία της λόγω της [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|εισβολής των Γερμανικών δυνάμεων]] και της [[συνθηκολόγηση]]ς
Στις 19 Οκτωβρίου [[1944]] η σχολή επαναλειτούργησε αμέσως μετά την απελευθέρωση με μαθητές τους Ευέλπιδες 1ης και 2ας τάξης που φοιτούσαν πριν από τον πόλεμο, διακόπτει ξανά λόγω του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου]] και λειτουργεί εκ νέου τον Αύγουστο του [[1945]] με την εισαγωγή της πρώτης μεταπολεμικής σειράς Ευελπίδων ύστερα από διαγωνισμό. Ο χρόνος φοίτησης περιορίστηκε λόγω της ανάγκης που είχε ο [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|Ελληνικός Στρατός]] σε στελέχη 2 έτη για ιδιώτες και 6 μήνες για εθελοντές Ανθυπασπιστές και Υπαξιωματικούς. Το [[1947]] μετατρέπεται η σχολή, από [[Τάγμα]] Ευελπίδων σε Σύνταγμα Ευελπίδων, κατόπιν αποφάσεως εισαγωγής περισσότερων φοιτητών.<br>▼
▲Στις 28 Μαϊου [[1941]] η σχολή αναστέλλει την λειτουργία της λόγω της [[Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα|εισβολής των Γερμανικών δυνάμεων]] και της [[συνθηκολόγηση]]ς της Ελληνικής Κυβέρνησης του [[Γεώργιος Τσολάκογλου|Τσολάκογλου]].
Το [[1949]], η φοίτηση στη Σχολή αυξήθηκε στα τρία χρόνια. Το [[1961]] η εκπαίδευση θεωρήθηκε ισότιμη με τα υπόλοιπα [[Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα|Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα]] και φοίτηση στη Σχολή έγινε τέσσερα χρόνια. Από εκείνη την χρονιά έχουμε και Ευέλπιδες από άλλα Κράτη
▲Στις 19 Οκτωβρίου [[1944]] η σχολή επαναλειτούργησε αμέσως μετά την απελευθέρωση με μαθητές τους Ευέλπιδες 1ης και 2ας τάξης που φοιτούσαν πριν από τον πόλεμο, διακόπτει ξανά λόγω του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|εμφυλίου]] και λειτουργεί εκ νέου τον Αύγουστο του [[1945]] με την εισαγωγή της πρώτης μεταπολεμικής σειράς Ευελπίδων ύστερα από διαγωνισμό. Ο χρόνος φοίτησης περιορίστηκε λόγω της ανάγκης που είχε ο [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|Ελληνικός Στρατός]] σε στελέχη 2 έτη για ιδιώτες και 6 μήνες για εθελοντές Ανθυπασπιστές και Υπαξιωματικούς. Το [[1947]] μετατρέπεται η σχολή, από [[Τάγμα]] Ευελπίδων σε Σύνταγμα Ευελπίδων, κατόπιν αποφάσεως εισαγωγής περισσότερων φοιτητών.
Στις [[21 Απριλίου]] του [[1967]] οι Ευέλπιδες υπό τον [[Δημήτριος Ιωαννίδης|Δ. Ιωαννίδη]] συμμετέχουν στο [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου]], αναπτυσσόμενοι από λόφο Στρέφη και φυλακές Αβέρωφ μέχρι λεωφόρο Πατησίων αποκόπτοντας τους δρόμους προς το κέντρο της Αθήνας.
Το [[1975]] η σχολή δέχεται Ευέλπιδες από την [[Κυπριακή Δημοκρατία]].
▲Το [[1949]], η φοίτηση στη Σχολή αυξήθηκε στα τρία χρόνια. Το [[1961]] η εκπαίδευση θεωρήθηκε ισότιμη με τα υπόλοιπα [[Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα|Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα]] και φοίτηση στη Σχολή έγινε τέσσερα χρόνια. Από εκείνη την χρονιά έχουμε και Ευέλπιδες από άλλα Κράτη. Το [[1975]] η σχολή δέχεται Ευέλπιδες από την [[Κυπριακή Δημοκρατία]].
Το [[1978]] στις 21 Δεκεμβρίου η σχολή συμπλήρωσε 150 χρόνια παρουσίας η οποία εορτάσθηκε με μεγάλη λαμπρότητα.
| |||