Χελάνδιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Βλέπουμε λοιπόν ότι από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρχε ειδική κατηγορία ιππαγωγών πλοίων, και είναι όχι μόνο αυτονόητο, αλλά ιστορικά αποδεδειγμένο πως μια τέτοια κατηγορία πλοίων εξακολούθησε να υπάρχει τόσο στα Ρωμαϊκά όσο και στα Βυζαντινά χρόνια<ref>Ναυμαχικά Λέοντος ΣΤ', Διάταξις ΙΘ' Περί Ναυμαχίας, ια' https://docs.google.com/document/d/1Lc6W-TTg_Aor7C623Ymp-MpGn00DL5S4sppHiOfYMko/edit?hl=en_US&pli=1</ref>. Με βάση τις γνώσεις μας για τα Ρωμαϊκά και τα Βυζαντινά πλοία, μόνο το χελάνδιο (chelandium) μπορεί να διεκδικήσει τον τίτλο αυτό - ίσως και το "[[Καματερό (πλοίο)|καματηρόν]]" το οποίο θεωρείται ως μεταγωγικό-οπλιταγωγό<ref>http://www.livepedia.gr/index.php/%CE%9F%CF%80%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CF%8C</ref>.
 
Η ανάγκη μεταφοράς ιππικού με ιππαγωγά πλοία δεν ήταν συνεχής στρατιωτική ανάγκη. Έτσι η συνήθης τακτική ήταν, όταν υπήρχε ανάγκη, να ναυπηγούνται ιππαγωγά πλοία, ή να μετασκευάζονται άλλα πλοία για τη μεταφορά των ίππων, και μετά το τέλος της εκστρατείας τα ιππαγωγά πλοία να μετασκευάζονται και πάλι για άλλες χρήσεις, πχ εμπορικά, εφοδιασμού, ή μαχητικά υγρού πυρός. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα μεγάλη σύγχυση σχετικά με τον όρο “χελάνδιον”, γιατί μετά τη μετασκευή του το πλοίο συχνά διατηρούσε το ίδιο όνομα-χαρακτηρισμό, αλλά και γιατί η προέλευση και η ακριβής αρχική σημασία της λέξης ήταν άγνωστη στους πολλούς. Σαν παράδειγμα, μπορούμε να αναφέρουμε την εκστρατεία του αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Ε΄ (αυτοκράτορας του Βυζαντίου)|Κωνσταντίνου Ε΄ του Κοπρώνυμου]] που ανάμεσα στο 763 και το 775 έστειλε ένα σύνολο 5,500 χελανδίων που μετέφεραν άλογα και στρατιώτες ενάντια στους Βουλγάρους <ref>Θεοφάνους Χρονογραφία, de Boor, C. (επιμ.), Theophanes Chronographia Ι (Leipzig 1883), σελ. 433, 437, 446-448 (α)(432-433) “Τῇ δὲ ιʹ (=10) τοῦ Ἰουνίου μηνὸς ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν Θρᾴκην ἀποστείλας καὶ πλώϊμον διὰ τοῦ Εὐξείνου Πόντου ἕως ωʹ (=800) χελανδίων ἐπιφερομένων ἀνὰ ιβʹ (=12) ἵππων.” Εδώ έχουμε την πληροφορία πως κάθε χελάνδιο μετέφερε 12 ίππους, δηλαδή το ιππικό που έστειλε αριθμούσε 800 x 12 = 9,600 ιππείς. (β)(437) “τῇ δὲ καʹ (=21) τοῦ Ἰουνίου μηνὸς τῆς δʹ ἰνδικτιῶνος ἐκίνησε κατὰ Βουλγάρων καὶ ἀπέστειλεν ἐπὶ Ἀχελὸν βχʹ (=2,600) χελάνδια ἐξοπλίσας αὐτὰ ἐκ πάντων τῶν θεμάτων. τούτων δὲ ἐν ταῖς ἀκταῖς προσορμισθέντων, καὶ τοῦ βορρᾶ πνεύσαντος, συνετρίβησαν μικροῦ δεῖν ἅπαντα, καὶ ἐπνίγη λαὸς πολύς, ὥστε τὸν βασιλέα κελεῦσαι γρίπους ἐκτείνειν καὶ τοὺς νεκροὺς ἀναλέγεσθαι καὶ θάπτειν.” (γ)(446-447) “Τούτῳ τῷ ἔτει μηνὶ Μαΐῳ ἰνδικτιῶνος ιβʹ (=12) ἐκίνησε Κωνσταντῖνος στόλον χελανδίων β (=2,000) κατὰ Βουλγαρίας καὶ εἰσελθὼν καὶ αὐτὸς εἰς τὰ Ῥούσια χελάνδια ἀπεκίνησε πρὸς τὸ εἰσελθεῖν εἰς τὸν Δανοῦβιν ποταμὸν καταλιπὼν καὶ τοὺς τῶν καβαλλαρικῶν θεμάτων στρατηγοὺς ἔξω τῶν κλεισουρῶν, εἴ πως δυνηθῶσι τῶν Βουλγάρων εἰς αὐτὸν ἀσχολουμένων εἰσελθεῖν εἰς Βουλγαρίαν.” (δ)(447-448) “ὁ δὲ βασιλεὺς ὡς λύσας τὴν πρὸς τοὺς Βουλγάρους εἰρήνην ἐξώπλισε πάλιν στόλον πολύν. καὶ εἰσαγαγὼν εἰς αὐτὸν καβαλλαρικὸν χιλιάδας ιβʹ (=12) ἀπέλυσε τοὺς στρατηγοὺς τῶν πλωϊμάτων πάντας σὺν αὐτῷ. αὐτὸς δὲ φοβηθεὶς ἔμεινεν εἰς τὸ καβαλλαρικόν. εἰσελθόντων δὲ αὐτῶν ἕως τῆς Μεσημβρίας, καὶ ἀνέμου σφοδροῦ βορρᾶ πνεύσαντος, πάντα μικροῦ δεῖν συνετρίβησαν, καὶ πολλοὶ ἀπώλοντο· καὶ ὑπέστρεψε μηδὲν ποιήσας.” http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/Theophanes%20Abbot%20and%20Confessor_PG%20108/Chronographia.pdf</ref><ref>Νικηφόρου πατριάρχου, Ιστορία σύντομος, de Boor, C. (επιμ.), Nicephori archiepiscopi Constantinopolitani, Opuscula historica (Leipzig 1880), σελ. 69, 73. Στο διαδίκτυο το κείμενο βρίσκεται σε διαφορετική έκδοση και οι αριθμοί σελίδων δεν συμφωνούν: http://www.documentacatholicaomnia.eu/03d/0806-0815,_Nicephorus_Constantinopolitanus,_Breviarium_Historicum_%28CSHB_Petavio_Intrerprete%29,_GR.pdf</ref>. Επίσης, την εκστρατεία του [[Νικηφόρος Φωκάς|Νικηφόρου Φωκά]] το 961 μΧ για την απελευθέρωση της Κρήτης από τους Άραβες, όπου κατά τους μετριότερους υπολογισμούς των ιστορικών, μεταξύ των άλλων στρατευμάτων μεταφέρθηκαν και τουλάχιστο 5,000 ιππείς<ref>http://frontoffice-147.dev.edu.uoc.gr/history/arabianperiodcrete.html</ref>.
 
Είναι προφανές ότι οι όροι “χελάνδιον”, “chelandium” και τα παράγωγά τους, τόσο στο Βυζάντιο, όσο και στη Δύση, στη διάρκεια των 25 αιώνων που μεσολάβησαν από τον Ηρόδοτο μέχρι σήμερα, χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα σε λανθασμένες χρήσεις και δόθηκαν κατά καιρούς ορισμοί, ερμηνείες και παρετυμολογίες τελείως εκτός πραγματικότητας. Η λέξη “χελάνδιον” δεν έχει καμιά σχέση με το “χέλι” (έγχελυς στην αρχαία ελληνική γλώσσα), όπως ισχυρίζονται μερικοί<ref>Εκπληκτικό πλήθος λαθεμένων πληροφοριών για το χελάνδιο συναντάμε στο άρθρο-μελέτη http://anemourion.blogspot.gr/2013/04/blog-post_8.html στο κεφάλαιο "Δρόμων και Χελάνδιον"</ref>. To "πάμφυλον" (ή ο "πάμφυλος") ήταν ιδιαίτερος τύπος εμπορικού πλοίου<ref>"Μετά την πτώση της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, το Βυζάντιο, που την κληρονόμησε και στον ναυτικό τομέα, εξακολούθησε να χρησιμοποιεί τα ίδια συστήματα ναυπηγικής: μονάδες της εποχής εκείνης υπήρξαν ο δρόμων, ο δόρκων και η κουμβάρα ή γαββάρα· τα δύο τελευταία, τα οποία ονομάζονταν «πάμφυλα», ήταν τυπικά φορτηγά πλοία με δύο ή και τρία κατάρτια με τετράγωνα πανιά, όχι πολύ διαφορετικά από τα στρογγυλά πλοία της προηγούμενης περιόδου." http://greek_greek.enacademic.com/134388/%CF%80%CE%BB%CE%BF%CE%AF%CE%BF</ref>, και ο όρος "πάμφυλον χελάνδιον" μπορεί να σημαίνει μετασκευή παμφύλου σε χελάνδιο ή το αντίστροφο. Το "ουσιακόν" είναι χαρακτηρισμός που αφορά μόνο τον αριθμό του πληρώματος, το οποίο σημαίνει πως πλοίο σχεδόν οποιουδήποτε τύπου θα μπορούσε να είναι "ουσιακόν"<ref>όπως για παράδειγμα λέμε "αυτοκίνητο εξαθέσιο", χωρίς αυτό να προσφέρει καμμιά επιπλέον πληροφορία για τον τύπο του αυτοκινήτου.</ref>. Είναι βασικό λοιπόν, όταν αναφερόμαστε στο “χελάνδιο”, να διευκρινίζουμε για ποιά εποχή μιλάμε, για ποιά γεωγραφική περιοχή και για ποιό συγκεκριμένο πολιτισμό (της Δύσης ή της Ανατολής), και αν είναι δυνατόν, να γίνεται σαφής αναφορά στις ιστορικές πηγές.