Σιλεσιανοί Πόλεμοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Silezie1740.png|thumb|left|Η περιοχή της Σιλεσίας]]

Ο '''Πρώτος Πόλεμος της Σιλεσίας''' αποτέλεσε και την αρχή του [[Πόλεμος της Αυστριακής διαδοχής|πολέμου για την Αυστριακή διαδοχή]]. Η αρχή του οφειλόταν στην Πραγματιστική Κύρωση του 1713. Ο Αψβούργος αυτοκράτορας Κάρολος ΣΤ΄ θέσπισε, με δική του πρωτοβουλία, πως οι θυγατέρες του είχαν προτεραιότητα στην αυτοκρατορική διαδοχή, έναντι των θυγατέρων του προηγούμενου αυτοκράτορα και μεγαλύτερου αδερφού του, του Ιωσήφ Α΄(1678–1711). Αποτέλεσμα της Πραγματιστικής Κύρωσης ήταν το 1740 να ανέβει στον θρόνο των Αψβούργων η [[Μαρία Θηρεσία]].

 

Ο Φρειδερίκος δικαιολόγησε τα αιτήματα του σε μια συνθήκη του 1537, όπου ανέφερε πως τα σιλεσιανά πριγκιπάτα Λίγκνιτζ (''Liegnitz''), Βόλαου (''Wohlau'') και Μπρίεγκ (''Brieg'') θα ενσωματώνονταν στο Βρανδεμβούργο, έπειτα από την εξάλειψη της δυναστείας των Πιάστ (Piast). Το 1675 με τον θάνατο του τελευταίου απογόνου των Πιάστ ο τότε ηγεμόνας του Βρανδεμβούργου ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος (''Frederick William'') πείσθηκε να αποσυρθεί από τα εδάφη με αντάλλαγμα ενός ορισμένου ποσού πληρωμής.