Μικέλης Άβλιχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Άβλιχος Γ. Μικέλης (Μιχαήλ)''' ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] [[σάτιρα|σατιρικός]] [[ποίηση|ποιητής]]. Γεννήθηκε από εύπορους γονείς στο [[ΛιξούριΛηξούρι]] της [[Κεφαλονιά|Κεφαλονιάς]] το [[1844]] και σπούδασε στο εκεί Πετρίτσειο Γυμνάσιο και μετά στην [[Ελβετία]] στο Πανεπιστήμιο της Βέρνης, όπου και ήλθε σε επαφή με τον [[Αναρχισμός|Αναρχισμό]] και τις ιδέες του [[Μιχαήλ Μπακούνιν]]. Έζησε κάποια χρόνια στο [[Παρίσι]], την [[Ζυρίχη]] και την [[Βενετία]]. Όταν το [[1872]] επέστρεψε στην πατρίδα του, συνέχισε και συμπλήρωσε την ποίηση του συμπατριώτη του [[Ανδρέας Λασκαράτος|Λασκαράτου]], εστιάζοντας την λεπτή ειρωνεία του στον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας, της θρησκοληψίας, της πλουτοκρατίας και του πολέμου.

Παρά την ευψυχία και την ισχυρή του προσωπικότητα, ο Άβλιχος δεν κατόρθωσε να επηρεάσει αποτελεσματικά την επτανησιακή διανόηση της εποχής του, και ενώ, όπως γράφει ο [[Γιάννης Κορδάτος|Κορδάτος]], στην [[Αθήνα]] η ποίησή του εκτιμήθηκε πολύ, η ασφυκτικά ελεγχόμενη από τους πλούσιους και τους παπάδες τοπική κοινωνία τον οδήγησε γρήγορα στην απομόνωση. Πέθανε και ετάφη στο Λιξούρι[[Ληξούρι]] τον Νοέμβριο του [[1917]]. Έμεινε μέχρι τον θάνατό του συνεπής στις αθεϊστικές και αναρχικές θέσεις του και αποχαιρέτησε τους φίλους του με τα εξής τελευταία του λόγια: «Μην θρηνείτε, γιατί ο Μικέλης πάει στην ζωή».