Νορούζ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Ως '''Νορούζ''' δηλαδή νέα ημέρα, εννοείται γιορτή της άνοιξης, γνωστή στο Ιράν, το Κουρδιστάν και το Αφγανιστάν. Μεταφορικά η καινούργια μέρα συμπίπτει με την καινούργια ζωή – «πρώτη μέρα της άνοιξης και της αναγέννησης της φύσης». Αυτή την μέρα αν γύριζε πίσω ο χρόνος και εάν μελετήσουμε την προέλευση της είναι πέρα από κάθε άλλο πολιτισμό. Η μέτρηση, ή η ακριβή χρονολογία της και η απόσταση αναπνοής από την φύση και την άνοιξη, που είναι η αναγέννηση της ειναι πολύ ακριβής. Και η ζωή του Νορούζ είναι πέρα από κάθε πολιτισμό των ανθρώπων μέχρι τώρα , είναι τα παλιότερα ήθη και έθιμα που έχουν επιβιώσει ως τις μέρες μας παρ' όλες τις ανωμαλίες και τις μεταβολές που υπάρχουν στην ανθρώπινη ζωή. Οι μεταβολές κοινωνικά, πολιτικά και θρησκευτικά δεν έχουν ξεπεραστεί αλλά το Νορουζ τις νίκησε και λάμπει ως τις μέρες μας φανερά πιο δυνατό ακριβώς όπως την πρώτη φορά την ίδια μέρα και ώρα σε κάθε κατάσταση μας καλωσορίζει, μας υποδέχεται, μας ξυπνάει και μας φανερώνεται λέγοντας «Αυτή είναι η μαγεία της φύσης και η ομορφιά της ζωής». Στο Αφγανιστάν πιο παλιότερα από όλους γιόρταζαν τον Νορούζ πριν από 3000 χρόνια στο τόπο που σήμερα το λένε ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ. Οι άνθρωποι πριν 3000 χρόνια έτσι γιόρταζαν τον Νορούζ, την πρώτη μέρα της άνοιξης που την λένε «χαμάλ», σύμφωνα με τις πηγές το Νορούζ είναι η παλιότερη γιορτή . Ως η πιο διαχρονική γιορτή παίζει μεγάλο ρόλο στην καθημερινή ζωή των Αφγανών και όλων των λαών που το γιορτάζουν, δένει αυτούς λαούς πιο πολύ και τους φέρνει κοντά στο μήνυμα που φέρνει η άνοιξη. Η αναγέννηση της φύσης μας δίνει ζωή, αγάπη και ειρήνη με όλους τους ανθρώπου, με την φύση και εφοδιάζει όλη την ανθρωπότητα με αλληλεγγύη, ειρήνη και χαρά προς όλους τους άλλους.

Η λέξη αντλεί την προέλευσή της από την αβεστική λέξη «nava» (καινούργιιος) και «rəzaŋh» (μέρα/ φως της μέρας). Η σημασία αυτή ισχύει ακόμα στην περσική γλώσσα (no (καινούργιος) + rouz (ημέρα)

==Ιστορία==

Ο όρος Norouz συναντήθηκε για την πρώτη φορά στα έγγραφα της αυτοκρατορίας της Περσίας το β’ αιώνα πριν από την εποχή μας. Οι έρευνες έδειξαν ότι αυτή η γιορτή είναι ακόμα πιο παλιά και αυτή η μέρα είναι σημαντική επί της δυναστείας Αχαιμενιδών (κατά το 648 π.Χ. - 330 μ.Χ). Δεν βλέπουμε όμως καμία αναφορά στον όρο Norouz στα έγρραφα των Αχαιμενιδών. Η πιο παλιά αναφορά στον όρο «Νορούζ» υπήρχε στη Παρθική Αυτοκρατορία (247 π.Χ. - 224 μ.Χ.). Το Νορούζ γιορταζόταν και στη εποχή του Βολογήση Α΄ της Παρθίας (51 - 78 π.Χ.), αλλά οι λεπτομέρειες είναι άγνωστες.

Επί των Σασανιδών, το Νορούζ ήταν η πιο σημαντική μέρα του χρόνου.

Οι Ιρανοί γιορτάζουν η τελευτά Τετάρτη του χρόνου που ονομάζεται Chāhār Shanbe Sûri. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους, ανάβει φωτιά και πετά από πάνω φωνάζοντας « Zardie man az tou Sorkhie tou az man (Σου δίνω το κίτρινο χρώμα μου, μου δίνεις κόκινο χρώμα σου- εκείνο του φωτός’ αυτό σημαίνει ότι αφήνω τα χλομάδα μου (ή αρρώστια) και παίρνω δύναμη (ή υγεία).

Το Hadji Firuz είναι ένα παραδοσιακό πρόσωπο που κουβαλά τα χρώματα του Νορούζ. Συμβολίζει την αναγέννηση του Θεού της θυσίας των Σουμέριων, Domuzi (που έδωσε τ’όνομα του στον εβραίο μήνα «Tammuz»), που πεθαίνει στο τέλος κάθε χρόνου και που ξαναγεννιέται στην αρχή κάθε χρόνου. Αυτό το πρόσωπο φορά ένα κόκινο ένδυμα και βάλει μαύρο χρώμα στο πρόσωπο του. Τραγουδά και χορεύει στους δρόμου.

 

 

Το 2010 η UNESCO (παγκόσμια πολιτιστική οργάνωση) αναγνώρισε το Νορούζ σαν παγκόσμια γιορτή. Αυτή η γιορτή σαν πρώτη μέρα της άνοιξης γιορτάζεται σε πολλές χώρες από παλιά μέχρι σήμερα. Στο Αφγανιστάν, Ιράν, Πακιστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν, Καζακστάν, Κιργιζστάν, Ιράκ, Τουρκία, Ινδία, Ρωσία, Αλβανία, Κίνα, Ιαπωνία, Αζερμπαϊτζάν γιορτάζουν το Νορούζ. Φέτος η πρωτεύουσα του Αφγανιστάν Καμπούλ έχει την χαρά να φιλοξενήσει αυτή την τελετή του Νορούζ μετά απο το 1939 που θα συμμετέχουν εκπρόσωποι και διπλωμάτες πολλών χωρών και οι πρόεδροι του Αφγανιστάν, του Ιράν, του Τατζικιστάν, του Τουρκμενιστάν. Το Ιράκ επίσης συμμετέχει σε αυτή την τελετή και άλλοι εκπρόσωποι από αυτές τις χώρες.

<gallery>

Αρχείο:haftsin.jpg|7Sin

# Το τελευταίο «σιν» είναι «σιρ» (το σκόρδο) που συμβολίζει την καλή υγεία, επειδή ο χαρακτήρας του σκόρδου είναι θεραπευτικός και συμβάλει στην καλή υγεία και με την φροντίδα, όπως επίσης και με την ελπίδα να έχουμε καλή υγεία για πάντα και να μην μας πλησιάζει η αρρώστια.

 

Στο Αφγανιστάν αυτή η γιορτή είναι γνωστή ως γιορτή του κόκκινου ροζέ, είναι η πιο δημοφιλής γιορτή που το κέντρο του έχει σαν σύμβολο το Μαζάρ Σαρίφ, την γιορτάζουν την τέταρτη μέρα. Κατά την διάρκεια αυτής της εποχής ανθίζουν τα κόκκινα ροζέ, τα λουλούδια ανθίζουν ακριβώς μέχρι τη τέταρτη μέρα που το γιορτάζουν, παντού οπου υπάρχει άνοιξη και λουλούδια. Από όλο το Αφγανιστάν μαζεύονται οι άνθρωποι στο Μαζάρ Σαρίφ να γιορτάσουν αυτή την γιορτή.

Η γιορτή του αγρότη: επίσης γιορτάζουν οι αγρότες επειδή είναι πρώτη μέρα της άνοιξης, οι αγρότες με καλή τύχη γιορτάζουν το ξεκίνημα της αγροτικής δουλειάς τους μετά από ένα μακροχρόνιο διάστημα του χειμώνα. Παίρνοντας αυτή την μέρα ως καλή τύχη, οι αγρότες ξεκινάνε τις δουλειές τους, ελπίζοντας για μια καλή χρονιά γεμάτη με πλούσια αποτελέσματα.

Στο τραπέζι «τα επτά συν» και επτά φρούτα που αναφέρθηκε πριν είναι σημαντικά υλικά και έθιμα αυτής ημέρας. Τα επτά φρούτα είναι επίσης έθιμα που πρέπει να υπάρχουν στο τραπέζι.

Οι γυναίκες όλη την νύχτα μαζεύονται για να μαγειρέψουν το «σαμανάκ». Κατά την διάρκεια του μαγειρέματος τραγουδάνε ένα συγκεκριμένο τραγούδι που λέγεται Σαμάνο. Αυτό το πιάτο διαρκεί πολλές ώρες μέχρι να μαγειρευτεί.

Σε αυτή την γιορτή και σε άλλες γιορτές γίνεται διαγωνισμός «Μπουζ κασί» που είναι ένα άθλημα πολύ παλιό και πολεμικό. Χρειάζονται άνθρωποι δυνατοί με ιδιαίτερη πολεμική ικανότητα και με δυνατά άλογα, επειδή ο διαγωνισμός γίνεται με άλογα, τα οποία υπάρχουν μονό σε λίγες χώρες στον κόσμο, λόγο ιδιαιτερότητας των αλόγων, εκπαίδευσης τους και προπόνησης τους.

Είναι πολύ σημαντικό. Όλοι οι άνθρωποι αγοράζουνε και φοράνε καινούργια ρούχα, χαρίζουν δώρα στους αγαπημένους τους και στους γονείς τους, στα σπίτια τους. Είναι ευκαιρία για κάποιους που δεν μιλάνε μεταξύ τους να έχουν λογαριασμό. Εκείνη την μέρα τα ξεχνάνε όλα, πρέπει να μιλάνε, να αγγαλιάζονται και να λένε τις ευχές τους.

Γίνονται οι καθαρισμοί των σπιτιών και συνολική επίσκεψη των νεκρών αυτή την μέρα. Όλοι πάνε στα νεκροταφεία με γλυκά και φαγητά να τιμήσουν τους πεθαμένους τους.

Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές είναι όταν οι άνθρωποι νωρίς το πρωί πάνε στα σπίτια των συγγενών τους και τους εύχονται καλή χρονιά με δώρα και γλυκά.

Την λένε 13 μπαδαρ που σημαίνει «στην 13η όλοι έξω». ‘Όλοι πρέπει να επισκεφτούν την φύση και τα βουνά, να μην μείνει κανείς στο σπίτι του, ακόμα και αυτοί που δεν μπορούν με κάποιο τρόπο, με την βοήθεια άλλων συγγενών πάνε στα βουνά ή στα πάρκα μαζί με φαγητά, μουσική και χορούς. Όλη την μέρα μένουν έξω να γιορτάσουν μαζί με την φύση στη φύση.

 

[[Κατηγορία:Ιράν]]

[[Κατηγορία:Κουρδιστάν]]