Γεράρδος Μερκάτορ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μερκάτορ γεννήθηκε στην πόλη Ρούπελμόντε στην [[Επαρχία της Φλάνδρας]] (σημερινό [[Βέλγιο]]) ως Gerard de Kremer ή de Cremer· το όνομα Mercator δεν είναι παρά η εκλατινισμένη εκδοχή του πραγματικού του ονόματος, το οποίο σημαίνει «έμπορος». Από τους πρώτους του διδασκάλους υπήρξε ο ουμανιστής [[Μακροπέντιους]], ενώ παρακολούθησε και κύκλους μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο του Λέουβεν. Αν και στις μέρες μας ο Μερκάτωρ είναι κυρίως γνωστός για τις χαρτογραφικές του πραγματείες, στην εποχή του το εισόδημά του προερχόταν κυρίως από την κατασκευή και πώληση μαθηματικών οργάνων. Περί το 1535-36 συνεργάστηκε με τον [[Γκέμα Φρίσιους]] και τον Γκάσπαρ φαν ντερ Χέιντεν για την κατασκευή μιας [[υδρόγειος σφαίρα|υδρόγειου σφαίρας]], αν και ο ρόλος του στο εγχείρημα ήταν περισσότερο επικεντρωμένος στην εγχάραξη στοιχείων, παρά στη χαρτογράφηση αυτή καθαυτή. Ο πρώτος δικής του κατασκευής χάρτης υπήρξε ένας της [[Παλαιστίνη]]ς (1537), τον οποίο ακολούθησε ένας παγκόσμιος χάρτης (1538)<ref>[http://www.wdl.org/en/item/6766/zoom/#group=1&page=1&zoom=2&centerX=0.7144351464435141&centerY=0.5021989786556603 Mercator's 1538 world map]</ref> καθώς και ένας της Επαρχίας της Φλάνδρας (1540). Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής εξασκήθησε στη χρήση των πλάγιων («ιταλικών») γραμματοσειρών, καθώς τα στοιχεία τους ήταν καταλληλότερα για χρήση στη χαρτογραφία. Παραπροϊόν, τρόπον τινά, αυτής της ενασχόλησης ήταν η έκδοση ενός εγχειριδίου για τη χρήση πλάγιων γραμματοσειρών, το πρώτο του είδους του στη βόρεια Ευρώπη.

 

 

Το 1552 μετακόμισε στο [[Ντούισμπουργκ]], σπουδαία πόλη στο τότε [[Δουκάτο της Κλεβ]], όπου και άνοιξε τη δική του επιχείρηση κατασκευής και πώλησης χαρτών· από το εργαστήρι αυτό προήλθε ένας εξάπτυχος χάρτης της Ευρώπης (1554). Η απόφαση για τη μετοίκηση στο Ντούισμπουργκ δεν είχε σαφή λόγο· πιθανολογείται πως υπήρχαν θρησκευτικοί λόγοι, αλλά ίσως ακόμη και μια επαγγελματική πρόταση αναφορικά με ένα νεότευκτο πανεπιστήμιο. Όπως και να έχει, ο Μερκάτορ δίδαξε μαθηματικά στο ακαδημαϊκό κολλέγιο της πόλης, ενώ το 1564 -έχοντας πια μια πλειάδα χαρτών στο ενεργητικό του- διορίστηκε αυλικός κοσμογράφος, υπό τον Γουλιέλμο, Δούκα του Γιούλιχ-Κλεβ-Μπεργκ. Το 1569 ο Μερκάτορ επινόησε μια νέα οπτική χαρτογραφικής απεικόνισης, η οποία περιελάμβανε παράλληλες γραμμές για το γεωγραφικό μήκος και πλάτος, στοιχείο που διευκολύνει την απεικόνιση ναυσιπλοϊκών γραμμών ως ευθείες αντί καμπύλες.