Μάχη της Ραφίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Επιμέλεια με τη χρήση AWB (10269) |
||
Γραμμή 10:
| πλευρά2 = [[Αίγυπτος]] των [[Δυναστεία των Πτολεμαίων|Πτολεμαίων]]
| αρχηγός1 = [[Αντίοχος Γ΄ ο Μέγας]]
| αρχηγός2 = [[Πτολεμαίος Δ΄ Φιλοπάτωρ]]<
| σθένος1 = 62.000 πεζικό<br />6.000 ιππικό<br />102 ελέφαντες
| σθένος2 = 70.000 πεζικό<br />5.000 ιππικό<br />73 ελέφαντες
Γραμμή 16:
| απολογισμός2 = 1.500 πεζηκάριοι, 700 άλογα και 16 ελέφαντες νεκροί.
}}
Η '''Μάχη της Ραφίας''', γνωστή και ως '''Μάχη της Γάζας''', ήταν μία μάχη που διεξήχθη στις [[22 Ιουνίου]] του [[217 π.Χ.]] μεταξύ των δυνάμεων του φαραώ της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]], [[Πτολεμαίος Δ΄ Φιλοπάτωρ|Πτολεμαίου Δ']], και του [[Αντίοχος Γ΄ ο Μέγας|Αντίοχου Γ']] της [[Αυτοκρατορία των Σελευκιδών|αυτοκρατορίας των Σελευκιδών]] κατά τη διάρκεια των [[Συριακοί πόλεμοι|Συριακών πολέμων]].
== Τα γεγονότα πριν τη μάχη ==
Γραμμή 24:
== Οι δυνάμεις των αντιπάλων ==
Ο Πτολεμαίος διέθετε 70.000 πεζούς (από τους οποίους 20.00 Αιγύπτιοι και 3.000 Λίβυους), 5.000 [[ιππικό|ιππείς]] και 73 πολεμικούς [[Ελέφαντας|ελέφαντες]]. Ο Αντίοχος παρέταξε 62.000 πεζούς, 6.000 ιππείς και 102 ινδικούς ελέφαντες. Ο στρατός του Πτολεμαίου υστερούσε αριθμητικά σε ιππικό, ελαφρά οπλισμένους στρατιώτες και ελέφαντες, υπερτερούσε όμως στο βαριά οπλισμένο πεζικό της [[φάλαγγα
== Η μάχη ==
Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στις [[22 Ιουνίου]] του [[217 π.Χ.]], κοντά στη μικρή πόλη Ραφία (σημερινή [[Ράφα]], στη [[Λωρίδα της Γάζας]]).
Ο Αντίοχος ηγήθηκε του δεξιού κέρατος (άκρου) της παράταξής του, με το μεγαλύτερο μέρος του ιππικού (4.000 άνδρες) και 60 ελέφαντες. Απέναντί του, η αριστερή πτέρυγα του αιγυπτιακού στρατού, με επικεφαλής τον Πτολεμαίο, διέθετε μόλις 3.000 ιππείς και 40 ελέφαντες. Χάρις στην τοπική αριθμητική του υπεροχή, ο Αντίοχος άρχισε με νίκη στην αρχή της μάχης, αναγκάζοντας το ιππικό του αντιπάλου του να υποχωρήσει και τον ίδιο τον Πτολεμαίο να μετακινηθεί στο κέντρο της παράταξής του, όπου μάχονταν οι φάλαγγες του πεζικού. Την ίδια στιγμή, ο [[Θεσσαλία|Θεσσαλός]] [[Εχεκράτης ο Θεσσαλός|Εχεκράτης]], επικεφαλής του αιγυπτιακού ιππικού στο δεξιό άκρο της παράταξης, νικούσε τους ιππείς του Αντιόχου και τους εξανάγκαζε σε υποχώρηση. Έτσι λοιπόν, το δεξιό κέρας κάθε στρατού νικούσε το αριστερό του άλλου και το απωθούσε από το πεδίο της μάχης.
Η αποφασιστική στιγμή, η οποία έκρινε όλη τη μάχη, ήρθε όταν ο Πτολεμαίος, επικεφαλής του πεζικού του στο κέντρο της παράταξης, επιτέθηκε κατά του αντίπαλου πεζικού. Εκεί, η μεγάλη αριθμητική υπεροχή του (45.000 έναντι 30.000), σε συνδυασμό με την καλύτερη εκπαίδευση των Ελλήνων και γηγενών πεζικάριων του Πτολεμαίου, έκριναν τη σύγκρουση.<ref name="IEE431"/> Ο στρατός του Αντιόχου τράπηκε σε φυγή, πριν ο βασιλιάς προλάβει να επιστρέψει από την καταδίωξη του αιγυπτιακού αριστερού κέρατος. Οι απώλειες του σελευκιδικού στρατού έφτασαν τις 10.000 άνδρες και 4.000 αιχμαλώτους, ενώ ο πτολεμαϊκός στρατός έχασε μόνο 2.000 άνδρες.<ref name="IEE432">''Ιστορία του Ελληνικού έθνους'' (1973), σελ. 432.</ref>
| |||