Ιωάννης Αργυρόπουλος (γιατρός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Επιμέλεια με τη χρήση AWB (10269) |
||
Γραμμή 22:
Ο Ιωάννης Αργυρόπουλος γεννήθηκε το 1852 στο Βογατσικό Καστοριάς, στα σχολεία του οποίου έλαβε την εγκύκλια παιδεία. Στη συνέχεια μετέβη στην Αθήνα και στον εκεί εγκατεστημένο αδελφό του Αργύριο, ο οποίος του διέθεσε τα απαιτούμενα χρήματα για τις μετέπειτα σπουδές του στο Γυμνάσιο και για την εγγραφή του στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου. Στην ιατρική σχολή ο Αργυρόπουλος προσελήφθη ως βοηθός του καθηγητή της χειρουργικής [[Παύλος Ιωάννου (πανεπιστημιακός)|Παύλου Ιωάννου]] από την [[Κορησός Καστοριάς|Κορησό Καστοριάς]] και ειδικεύτηκε στην παθολογία και τη μαιευτική.
Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του μετακλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη από τον αδελφό του Αργύριο, ο οποίος τελειώνοντας τις σπουδές του πάνω στη ζωγραφική είχε εγκατασταθεί μόνιμα εκεί και είχε προσληφθεί στην υπηρεσία του Σουλτάνου ως αρχιζωγράφος των ανακτόρων. Εκεί ο Ιωάννης Αργυρόπουλος έλαβε την άδεια εξασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος και άνοιξε ιατρείο στη συνοικία Μπαλατά το 1874.<ref>Μιχαήλ Παπαμιχαήλ «Κλεισούρα Δυτικής Μακεδονίας - Ακμή- πολιτικοί αγώνες -θυσίαι»,σ. 171, 1972</ref> Στην Κωνσταντινούπολη εισήλθε στους πνευματικούς και πατριωτικούς κύκλους και για πολλά χρόνια αργότερα διετέλεσε αρθρογράφος και ανταποκριτής της μαχητικής ελληνικής εφημερίδας «[[Νεολόγος]]». Οι γνωριμίες του με τους εκεί εγκατεστημένους Δυτικομακεδόνες τον ώθησαν να εγγραφεί στη [[Μακεδονική Φιλεκπαιδευτική Αδελφότητα]] και μάλιστα τον Αύγουστο του [[1874]] εκλέγεται και πρόεδρός της.<ref>
==Η Νέα Φιλική Εταιρεία==
Εκεί μυείται στη «[[Αναστάσιος Πηχιών#Η Νέα Φιλική Εταιρεία|Νέα Φιλική Εταιρεία]]» από τον ίδιο τον εμπνευστή της [[Αναστάσιος Πηχεών|Αναστάσιο Πηχεώνα]] και τον Νικόλαο Φιλιππίδη συνέχισε τον αγώνα του και μάλιστα στήριζε και τροφοδοτούσε τα ανταρτικά σώματα της περιοχής.<ref>
Για τις αλλεπάλληλες προσαγωγές του για ανακρίσεις και τις συχνές φυλακίσεις του από τις οθωμανικές αρχές έμεινε παροιμιώδης η φράση των Καστοριανών<ref>Νικός Σιώκης, Ο Μακεδονομάχος ιατρός Ιωάννης Αργυρόπουλος (1852-1920) μέσα από τις σελίδες μιας ανέκδοτης εξιστόρησης του βίου και της εθνικής του δράσης, Θεσσαλονίκη 2005</ref>:
Γραμμή 30:
{{ρήση|Πάλι γιατρὲ σε φέρανε}}
Το Μάρτιο του [[1905]] θεωρείται ως ένας από τους κύριους υπεύθυνους της επιχείρησης της [[Βασιλειάδα Καστοριάς|Βασιλειάδας Καστοριάς]] ([[Σφαγή της Ζαγορίτσανης]]- 25 Μαρτίου 1905- σύμφωνα με την βουλγαρική βιβλιογραφία) και συλλαμβάνεται για άλλη μια φορά από τις οθωμανικές αρχές και φυλακίζεται στο [[Μπίτολα|
▲Το Μάρτιο του [[1905]] θεωρείται ως ένας από τους κύριους υπεύθυνους της επιχείρησης της [[Βασιλειάδα Καστοριάς|Βασιλειάδας Καστοριάς]] ([[Σφαγή της Ζαγορίτσανης]]- 25 Μαρτίου 1905- σύμφωνα με την βουλγαρική βιβλιογραφία) και συλλαμβάνεται για άλλη μια φορά από τις οθωμανικές αρχές και φυλακίζεται στο [[Μπίτολα| Μοναστήρι]] (Μπίτολα). Αποφυλακίζεται το [[1909]] με την αμνηστία που δόθηκε με το [[Νεότουρκοι|Κίνημα των Νεοτούρκων]] το [[1908]]. Επιστρέφει στην Κλεισούρα Καστοριάς και εγκαταλείπει τα εγκόσμια το 1920 προσβεβλημένος από εξανθηματικό τύφο.
==Παραπομπές==
Γραμμή 43 ⟶ 42 :
[[Κατηγορία:Έλληνες γιατροί]]
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:
| |||