Βικιπαίδεια

Μαξίμ Ρεμπώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Επιμέλεια με τη χρήση AWB (10269)
Γραμμή 1:
Ο '''Μαξίμ Ρεμπώ''' (γαλ. Louis-Maxime Raybaud, 5 Νοεμβρίου 1760 Σαιν Πωλ - 27 Αυγούστου 1842 Λα-Κολ-συρ-Λου (La Colle-sur-Loup), Αλπ - Μαριτίμ (Alpes Maritimes) - ήταν Γάλλος [[Φιλέλληνες|φιλέλληνας]] στρατιωτικός και συγγραφέας<ref>http://www.e-corpus.org/fre/notices/30705-Dossier-de-la-Bibliotheque-Arbaud-Aix-en-Provence-sur-Raybaud-Louis-Maxime.html</ref> <ref> http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/e/a/6/metadata-71-0000052.tkl?dtab=m&search_type=simple&search_help=&display_mode=overview&wf_step=init&show_hidden=0&number=10&keep_number=&cclterm1=&cclterm2=&cclterm3=&cclterm4=&cclterm5=&cclterm6=&cclterm7=&cclterm8=&cclfield1=&cclfield2=&cclfield3=&cclfield4=&cclfield5=&cclfield6=&cclfield7=&cclfield8=&cclop1=&cclop2=&cclop3=&cclop4=&cclop5=&cclop6=&cclop7=&isp=&search_coll%5Bmetadata%5D=1&&stored_cclquery=&skin=&rss=0&lang=el&ioffset=1&offset=1</ref>
 
==Βιογραφία ==
Γραμμή 5:
Κατά την άφιξη του στην Ελλάδα το 1821, ο Έλληνας ιστορικός Α. Βακαλόπουλος τον αναφέρει σαν πρώην αξιωματικό του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα]]<ref>Αποστ. Ε. Βακαλόπουλος, Επίλεκτες Βασικές Πηγές της Ελληνικής Επαναστάσεως 1813-1825, Βάνιας Θεσσαλονίκη 1990, τομ А΄, σελ. 342]</ref>.
Ο ίδιος ο Ρεμπώ αρχίζει τα ελληνικά απομνημονεύματά του, που δημοσιεύθηκαν το 1824, με την φράση "εισήλθα στην υπηρεσία το 1813", "άφησα τον τον στρατό με την μείωση του προσωπικού, τον Δεκέμβριο του 1820." Αυτό δίνει βάση στον σύγχρονο Βρετανό ιστορικό William St Clair να αναφέρει ότι η συμμετοχή του στην [[Ελληνική επανάσταση]], ήταν αναζήτηση μιας νέας καριέρας.
Τον Ιούλιο του 1821, μετά από συνάντηση στη Μασσαλία με τον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]] ο Ρεμπώ αναχώρησε μαζί του στην στην Ελλάδα<ref> http://books.google.gr/books?hl=el&id=NphFnF2RRKUC&q=Raybaud#v=snippet&q=Raybaud&f=false</ref>.
Μαζί τους στο πλοίο ήταν 70 εθελοντές Έλληνες της διασποράς, 4 Γάλλοι και 3 Ιταλοί εθελοντές<ref> http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/kanelopoulos_213.html</ref>.
Συμμετείχε στην πολιορκία και παρευρέθηκε στην [[Άλωση της Τριπολιτσάς]] τον Οκτώβριο του 1821<ref>[Αποστ. Ε. Βακαλόπουλος, Επίλεκτες Βασικές Πηγές της Ελληνικής Επαναστάσεως 1813-1825, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1990, τομ А΄, σελ. 343-351]</ref>.
[[Αρχείο:Siège Tripolizza.jpg|thumb|left|upright=1.5|Plan du siège dans sa dernière phase,<br />tiré de l'ouvrage du philhellène Raybaud, qui assista aux combats.]]
Ο σύγχρονος Άγγλος συγγραφέας Douglas Dakin ισχυρίζεται ότι πριν από αυτό πρόλαβε να «προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Βόρεια Ελλάδα» <ref>http://books.google.gr/books?hl=el&id=Rk1iVvOr6RUC&q=raybaud#v=snippet&q=raybaud&f=false</ref><ref>Douglas Dakin, The Unification of Greece 1770-1923, σελ. 73, ISBN 960-250-150-2</ref>.
 
Στην [[Μάχη του Πέτα ]], όπου το πρώτο τακτικό σύνταγμα (στην πραγματικότητα τάγμα) του ελληνικού στρατού, το οποίο αποτελείτο από Έλληνες της διασποράς και ξένους εθελοντές, απώλεσε το ήμισυ της δύναμης του, υπηρέτησε στο Επιτελείο του Μαυροκορδάτου<ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Ιστορία τού 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. B΄, σελ. 212]</ref>.
 
Τον Ιούλιο του 1822 στη πόλη του Μεσολογγίου ήταν επικεφαλής 25 επιζώντων του Πέτα Φιλελλήνων κατά την τελετουργική βολή στη μνήμη των νεκρών συντρόφων τους.
 
[[Αρχείο:Péta-Comboti Raybaud.jpg |thumb|right|200px|Τοπογραφικό Πέτα-Κομπότι, από το βιβλίο του Raybaud ]]
Επέστρεψε στη Γαλλία, όπου το 1824 δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του από την Ελλάδα, που συνοδεύονταν από τοπογραφικά σχέδια («Mémoires sur la Grèce pour servir à l'histoire de la guerre de l'Indépendance, accompagnés de plans topographiques» [[Παρίσι]] 1824) <ref>[Δημήτρης Φωτιάδης, Ιστορία του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ. Δ΄, σελ. 472]</ref>.
Οι Έλληνες ιστορικοί τον θεωρούν σαν τον «πιο αξιόπιστο από όλους τους Γάλλους απομνημονευματογράφους και ιστοριογράφους» των πρώτων χρόνων της Επαναστάσεως.Την ίδια ώρα, στα απομνημονεύματά του δεν διστάζει να ειρωνευτεί και να επικρίνει την αξιοπιστία του συμπατριώτη του [[Ολιβιέ Βουτιέ]] (Olivier Voutier) και να χλευάζει την μυθοπλασία στα απομνημονεύματά τού Βουτιέ «Memoires sur la guerre actuelle des Grecs» ο οποίος τα δημοσίευσε το προηγούμενο έτος ([[Παρίσι]], 1823)<ref>[Αποστ. Ε. Βακαλόπουλος, Επίλεκτες Βασικές Πηγές της Ελληνικής Επαναστάσεως 1813-1825, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 1990, τομ А΄, σελ. 16]</ref>.
Τον Σεπτέμβριο του 1825 επανήλθε στην Ελλάδα, επικεφαλής της πρώτη ομάδας των εθελοντών που αποστέλλονταν από τη γαλλική Φιλελληνική Επιτροπή.
Στη συνέχεια επέστρεψε στην Γαλλία και επανήλθε επικεφαλής μίας από τις δύο νέες ομάδες εθελοντών που αποστέλλονταν από τη γαλλική Φιλελληνική Επιτροπή το 1826.
Τον Νοέμβριο του 1826, επικεφαλής 70 τακτικών στρατιωτών συμμετείχε στην αποτυχημένη επιδρομή του [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]] στο νησί της [[Εύβοια]]ς <ref> [Δημήτρης Φωτιάδης, Ιστορία του 21, ΜΕΛΙΣΣΑ, 1971, τ.Γ΄, σελ. 298] </ref>.
Σύμφωνα με τον σύγχρονο Βρετανό ιστορικό Γουίλιαμ Σεντ Κλερ, η ειρωνεία και η εχθρότητα του προς τον Βουτιέ, ο οποίος επίσης επέστρεψε στην Ελλάδα το 1826, οδήγησε τους δύο Γάλλους σε μονομαχία. Και ο Βουτιέ καί ο Ρεμπώ τραυματίστηκαν<ref>http://books.google.gr/books?id=NphFnF2RRKUC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false</ref>.
Ο Ρεμπώ πήγε στη Γαλλία και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1828, με σκοπό να εγκαταστήσει τυπογραφείο και να εκδώσει εφημερίδα. Το τυπογραφείο, σε συνεννόηση με τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] το εγκατέστησε στην [[Πάτρα]] όπου και εξέδιδε την γαλλόφωνη εφημερίδα «[[Le Courrier d'Orient (εφημερίδα της Πάτρας)|Le Courrier d'Orient]]» <ref name="KarlMax">{{de}} {{cite book | author=[[Καρλ Μαρξ]] | title= Karl Marx, Friedrich Engels Gesamtausgabe (MEGA) | url=http://books.google.ca/books?id=vLsdLZDiKxoC&lpg=PA1670&ots=KuTmzrNHDl&dq=maxime%20raybaud%20courrier&pg=PA1670#v=onepage&q=maxime%20raybaud%20courrier&f=false | publisher=Akademie Verlag |year=2007 | isbn=3050034882 | accessdate= 16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref><ref>http://www.johnpap.net/not-el/proFilellhnes/FrancoisMaximRaybaud.htm</ref>
Η εφημερίδα εκδιδόταν μέχρι το 1829<ref name="KarlMax"/><ref name="OakKnoll">{{en}} {{cite web| url=http://www.oakknoll.com/bookexcerpt.php?booknr=92858 | title= Introductory Note |editor= Oak Knoll | author1=Tr. E. Sklavenitis |author2= K. Sp. Staikos | accessdate= 16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref><ref>{{ cite book | title= Ιστορία του Ελληνικού Έθνους | author=Γεώργιος Χριστόπουλος | publisher=Εκδοτική Αθηνών | year=2000 | volume=12 | page= 139 | isbn=9602130954 | url=http://books.google.ca/books?id=pk5oAAAAMAAJ&q=%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%BC+%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E&dq=%CE%9C%CE%B1%CE%BE%CE%AF%CE%BC+%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E&source=bl&ots=KjZIP6NCp3&sig=moCrQw8L8A4BYcb6JCvyCJXVNcM&hl=en&sa=X&ei=PDhWUOy4BPPlyAGH_YGwAw&ved=0CDIQ6AEwAQ | accessdate= 16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref> <ref name="EncyclopediaAmericana">{{en}} {{ cite book | author1=Edward Wigglesworth | author2=Thomas Gamaliel Bradford | title=Encyclopædia Americana |volume=9 | page=258 | publisher=Thomas, Cowperthwait, & co | year=1850 | url= http://books.google.ca/books?id=iZdRAAAAYAAJ&lpg=PA258&ots=MoNjAM-b6N&dq=maxime%20raybaud%20courrier&pg=PA258#v=onepage&q=maxime%20raybaud%20courrier&f=false | accessdate=16 Σεπτεμβρίου 2012 }}</ref><ref name="KarlMax"/>.
Στη συνέχεια ο Ρεμπώ αναφέρεται ως Διευθυντής Τμήματος Έρευνας στην Γαλλική εθνική στρατιωτική σχολή και ιππότης του Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής<ref>http://cgpc06.org/pages/divers/personnalit%C3%A9sxx/pages/raybaudAHM.htm</ref>.
 
Γραμμή 30:
 
{{DEFAULTSORT:Ρεμπω Μαξιμ}}
[[Κατηγορία: Φιλέλληνες]]
[[Κατηγορία:Γάλλοι στρατιωτικοί]]
[[Κατηγορία:Γάλλοι συγγραφείς]]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μαξίμ_Ρεμπώ"