Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Χίτλερ απαιτεί, και τελικά παίρνει, τον τίτλο του "Ηγέτη" ([[Φύρερ]], Führer). Το Κόμμα διέρχεται μια σειρά εσωτερικών συγκρούσεων, μέσα από τις οποίες ο Χίτλερ καταφέρνει να περάσει την βασική του επιδίωξη, την "Αρχή του Ηγέτη" (Führerprinzip), την οποία θα τηρήσει απαρέγκλιτα μέχρι τον θάνατό του, το [[1945]]: Ο Χίτλερ είναι ο μόνος Ηγέτης στο Κόμμα και μόνος αυτός αποφασίζει τόσο για την πολιτική του όσο και για την στρατηγική του. Η ρητορική του δεινότητα συνεχίζει να φέρνει οπαδούς στο Κόμμα, ωστόσο ο ίδιος το βλέπει όχι τόσο ως πολιτικό Κόμμα, όσο ως μια επαναστατική οργάνωση, η οποία αποσκοπεί στην βίαιη ανατροπή της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης: Στο σημείο αυτό οι πολιτικές απόψεις του ταυτίζονται απόλυτα με του Ντρέξλερ. Το 1921 δημιουργεί την παραστρατιωτική οργάνωση "[[Sturmabteilung]]" (επί λέξει "Θυελλώδεις μαχητές"), γνωστή ως [[SA]] ή "φαιοχίτωνες" (λόγω του φαιού χρώματος των υποκαμίσων τους). Σκοπός της SA είναι οι συγκρούσεις (μερικές φορές ένοπλες) με αντίστοιχες οργανώσεις των άλλων Κομμάτων, κυρίως της Αριστεράς.