Νίκαια (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[ελληνική μυθολογία]] η '''Νίκαια''' ήταν μία [[Ναϊάδες|Ναϊάδα]], θυγατέρα του ποτάμιου θεού [[Σαγγάριος (μυθολογία)|Σαγγαρίου]] και της θεάς [[Κυβέλη (μυθολογία)|Κυβέλης]]. Παρότι η Νίκαια ήταν ωραιότατη, απεχθανόταν τον έρωτα και αγαπούσε μόνο το [[κυνήγι]]. Κάποτε ο βοσκός `Υμνος από τη [[Φρυγία]] ερωτεύθηκε τη Νίκαια. Η Νίκαια όμως όχι μόνο απέκρουσε τον έρωτά του, αλλά και τον σκότωσε για να μη την ενοχλεί. Τότε ο θεός [[Έρως]] οργίσθηκε για τη βίαιη αυτή πράξη και ενέπνευσε σφοδρό πόθο για τη Νίκαια στον ίδιο τον θεό [[Διόνυσος|Διόνυσο]]. Αλλά η Νίκαια απέκρουσε ακόμα και τον Διόνυσο. Ο θεός μπόρεσε να την κατακτήσει μόνο όταν τη μέθυσε, μετατρέποντας σε κρασί το νερό κάποιας πηγής. Από την ένωσή τους γεννήθηκε η [[Τελετή (μυθολογία)|Τελετή]]. Η Νίκαια ήθελε στην αρχή να αυτοκτονήσει, αλλά τελικώς συμφιλιώθηκε με τον Διόνυσο και απέκτησαν μαζί ένα ακόμα παιδί, τον Σάτυρο. Προς τιμή της ο Διόνυσος ίδρυσε την πόλη [[Νίκαια Βιθυνίας|Νίκαια]] στη [[Μικρά Ασία]].

 

* Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος ''Χάρη Πάτση'', Αθήνα 1969