Γερμανικός ρομαντισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Χαρακτηριστικά ==

 

Πολλές οι επιρροές του ρομαντισμού στην αρχιτεκτονική. Το 19ο αιώνα ολοκληρώθηκαν μεσαιωνικά κτήρια των οποίων η οικοδόμηση είχε διακοπεί, όπως οι καθεδρικοί ναοί της Κολωνίας και του Ulm. Ήταν μια περίοδος έντονης δραστηριότητας, όχι μόνο για τις εκκλησίες γοτθικού ύφους, αλλά και για τα αστικά κτήρια. Εμφανίζεται η πολεοδομία, για να καταρτίσει τις νέες πόλεις.

 

Το Μόναχο προσελκύει ακόμα και μετά τον εκθρονισμό του Όθωνα, Έλληνες καλλιτέχνες και σπουδαστές, χάρη στη μεγάλη καλλιτεχνική του δραστηριότητα. Ο Λουδοβίκος Α' εντυπωσιάζεται από τις ελληνικές αρχαιότητες, από το ελληνικό τοπίο, από το αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του υποστηρίζει τους Έλληνες και τους αγώνες τους, και υιοθετεί τους αρχαίους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς για βαυαρικά κτίσματα.<ref>D. Watkin, Ιστορία της Δυτικής αρχιτεκτονικής, ΜΙΕΤ, Αθήνα 200</ref>

 

Σημαντικοί εκπρόσωποι του ρομαντισμού στη γερμανική λογοτεχνία είναι οι [[Φρήντριχ Χαίλντερλιν]], ο [[Φρίντριχ Σίλερ]] και ο [[Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε|Γκαίτε]].

Η τέχνη και η ζωή για τον ρομαντικό συγγραφέα είναι έννοιες αδιαχώριστες. Έτσι, στα πλαίσια του ρομαντικού κινήματος, ο αυθορμητισμός και η αυθεντικότητα της ατομικής εσωτερικής αλήθειας συνιστούν τα αποκλειστικά κριτήρια για την εκτίμηση κάθε έργου τέχνης, το οποίο, με τον μοναδικό του χαρακτήρα, οφείλει να εκφράζει το προσωπικό βίωμα του δημιουργού του.

 

Ο γερμανικός ρομαντισμός όπως ήταν φυσικό, επεκτάθηκε και στη ζωγραφική.

Η σχέση της γερμανικής λογοτεχνίας και φιλοσοφίας με το έργο των μεγάλων ρομαντικών Γερμανών ζωγράφων όπως ο [[Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ]] ή ο Φίλιπ Ότο Ρούνγκε είναι σαφέστατα μια άμεση σχέση σύνδεσης και επηρεασμού των δεύτερων από τις πρώτες.

Μέσα από τα πρότυπα που πρέσβευαν η λογοτεχνία και η φιλοσοφία της εποχής, η γερμανική ρομαντική ζωγραφική έρχεται σε άμεση σχέση και συνδιαλλαγή ώστε να τα εκφράσει και οπτικά. <ref>Honour Hugh & Fleming John , ο.π., σελ 565</ref>

 

Ο Αυστριακός συνθέτης και μουσικός [[Φραντς Σούμπερτ]] (1797 – 1828) αποτέλεσε ίσως το χαρακτηριστικότερο πρότυπο ρομαντικού καλλιτέχνη στον τομέα της μουσικής.