Κλάους Μπάρμπι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Μπάρμπι γεννήθηκε στο [[Μπαντ Γκόντεσμπεργκ|Γκόντεσμπεργκ]], κοντά στη [[Βόννη]], στις [[25 Οκτωβρίου]] [[1913]]. Η μακρινή καταγωγή της οικογένειάς του ήταν από τη Γαλλία (οι πρόγονοι του πατέρα του λέγονταν Μπαρμπιέ και είχαν εγκατασταθεί στη Γερμανία μετά την [[Γαλλική Επανάσταση|Επανάσταση του 1789]]), παρ' όλα αυτά μεγάλωσε σε ένα κλίμα μίσους προς τους Γάλλους. Ο πατέρας του ήταν βετεράνος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], απ' τον οποίο είχε γυρίσει [[Αλκοολισμός|αλκοολικός]] και με ένα σοβαρό [[τραύμα]] στο [[Λαιμός|λαιμό]].

 

Το 1933 έχασε το μεγαλύτερο αδελφό του, ο οποίος έπασχε από χρόνια ασθένεια, και τον πατέρα του από [[Καρκίνος|καρκίνο]]. Ως συνέπεια, εγκατέλειψε τη φιλοδοξία του να σπουδάσει [[Θεολογία]] και αναζήτησε εργασία μέσω της [[Υπηρεσία Εργασίας του Ράιχ|RAD]], ενός θεσμού που συνδεόταν άμεσα με το [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα]]. Δύο χρόνια αργότερα στρατολογήθηκε στις Υπηρεσίες Ασφαλείας ([[Sicherheitsdienst|SD]]) των [[Σουτσστάφφελ|Ες-Ες]], ενώ πλήρες μέλος του κόμματος έγινε το 1937.

 

Το Νοέμβριο του 1942 τοποθετήθηκε στη [[Λυών]] ως επικεφαλής της τοπικής [[Γκεστάπο]], φέροντας το βαθμό του [[Λαχαγός|λοχαγού]] και αφού είχε νωρίτερα θητεύσει σε [[Άμστερνταμ]] και [[Ντιζόν]]. Εγκατέστησε το διοικητήριο στο ξενοδοχείο ''Τέρμινους'' και έμεινε στην ιστορία για τα φριχτά βασανιστήρια, στα οποία υπέβαλε αδιακρίτως άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Υπολογίζεται ότι έως το φθινόπωρο του 1944 που εγκατέλειψε την πόλη, υπήρξε υπεύθυνος για το θάνατο συνολικά 14.000 ατόμων.

 

Αμέσως μετά τον πόλεμο, συνεργάστηκε για λίγο με τους [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανούς]]. Το 1947 στρατολογήθηκε απ' τη στρατιωτική μυστική υπηρεσία [[CIC]] των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένων Πολιτειών]] και στάλθηκε στη [[Δυτική Γερμανία]] για να κατασκοπεύει Γάλλους αξιωματούχους - αν και σύμμαχοι στον [[Ψυχρός Πόλεμος|Ψυχρό Πόλεμο]] που μόλις ξεκινούσε, οι Γάλλοι υπό τον [[Σαρλ ντε Γκωλ|ντε Γκωλ]] θεωρούνταν τότε επίφοβοι για συνεργασία με τους [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετικούς]]. Όταν οι Γάλλοι αντιλήφθηκαν την ταυτότητά του, το 1949, απαίτησαν από τους Αμερικανούς την παράδοσή του (τον είχαν ήδη καταδικάσει σε θάνατο για τα εγκλήματα της Λυών), οι τελευταίοι όμως κατάφεραν να τον φυγαδεύσουν στην [[Αργεντινή]].

 

Τις επόμενες δεκαετίες έζησε στη [[Βολιβία]] με πλαστό [[διαβατήριο]] ως Κλάους Άλτμαν, συνεργαζόμενος όχι μόνο με την αμερικανική [[CIA]], αλλά για κάποιο διάστημα μετά το 1965 και με τη δυτικογερμανική [[Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πληροφοριών|BND]] (με κωδικό όνομα Adler, [[Αετός]]). Άσκησε διάφορα «κανονικά» επαγγέλματα, κυρίως όμως χρησιμοποιήθηκε ως σύμβουλος σε ζητήματα [[Αντικομμουνισμός|αντικομμουνισμού]] και εκπαιδευτής παραστρατιωτικών ομάδων από βολιβιανές κυβερνήσεις. Ανάμεσα σε πολλά, μαρτυράται ότι συμμετείχε στους σχεδιασμούς για την εξόντωση του [[Τσε Γκεβάρα]] (1967) και το ''Πραξικόπημα της Κοκαΐνης'' (1980).

 

Η Γαλλία γνώριζε από το 1971 ότι ο Βολιβιανός Κλάους Άλτμαν ήταν στην πραγματικότητα ο Μπάρμπι (είχε εντοπιστεί από το [[Σερζ και Μπεάτε Κλάρσφελντ|ζεύγος Κλάρσφελντ]]), αδυνατούσε όμως να επιτύχει την έκδοσή του. Τα πράγματα άλλαξαν το 1983, όταν ο νεοεκλεγείς [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστής]] πρόεδρος [[Ερνάν Σίλες Σουάσο]] συνέλαβε τον «Άλτμαν» και τον εξέδωσε στις γαλλικές αρχές.