|
}}
Ο '''Πολιτικός''' είναι διάλογος του [[Πλάτων|Πλάτωνα]] που γράφτηκε μετά το πρώτο ταξίδι του στη [[Σικελία]] ([[367 π.Χ.]]) ανάμεσα στο [[366 π.Χ.]]-362 και στη συνέχεια του [[Σοφιστής (διάλογος)|Σοφιστή]],<ref>*L. Campbell, The Sophistes and Politicus of Plato with a revised text and eniglish notes, Oxford, 1867</ref> όπου ως πρόσωπα του διαλόγου είναι τα ίδια εκτός από τον Θεαίτητο που στον πολιτικό αντικαθίσταται από τον Νέο Σωκράτη.
==Εισαγωγή==
{{copyright|http://www.scribd.com/doc/220932834/ΠΛΑΤΩΝ-Πολιτικός }}
==Κριτική==
O Claire Parnet διαπιστώνει πως η Ιδέα του πολιτικού, όπως την ιχνηλατεί ο Πλάτων, επικεντρώνεται στον ορισμό του πολιτικού ως ποιμένα των ανθρώπων, εγείρει τις αξιώσεις εκείνων που φροντίζουν τον άνθρωπο και διεκδικούν ο καθένας για τον εαυτό του τον τίτλο του πολιτικού. Έμποροι, γεωργοί, γιατροί, γυμναστές· όλοι φροντίζουν για τον άνθρωπο. Η Ιδέα αυτή η πρωτογενής εννοιολογική επινόηση του Πλάτωνα, που απηχεί το πράγμα στην καθαρότητά του, καλείται να δείξει εκείνον που την πλησιάζει περισσότερο και να αποφασίσει, έτσι, ποιος θα πάρει τον τίτλο.<ref>*Claire Parnet, Πολιτικός, ed. Montparnasse 1996</ref>
==Εισαγωγική συζήτηση ([[s:Πολιτικός#p257|257a-258a]])==
Ο [[Σωκράτης]] πείθει τον [[Ελαία|Ελεάτη]] ξένο, τον οποίο του συνέστησε ο Θεόδωρος, να προχωρήσει στον ορισμό του πολιτικού άνδρα. Ζητούν από το Νέο Σωκράτη να πάρει τη θέση τού συνομιλητή και εκείνος συμφωνεί.
==Ο πρώτος ορισμός του πολιτικού ([[s:Πολιτικός#p258a|258a-256b]])==
Η πολιτική είναι τέχνη. Ο βασιλιάς, ο πολιτικός, ο αφεντης των δούλων και ο κύριος του σπιτιού λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο. Μπορεί να ασκήσει την ποιτική τέχνη κι εκείνος που, χωρίς να έχει εξουσί, είναι σε θεση να δίνει συμβουλές σ΄εκείνον που την κατέχει. Πρόκειται για θεωρητική και όχι χειρωνακτική τέχνη· είναι όμως εφαρμοσμένη και όχι καθαρή, όπως ο μαθηματικός υπολογισμός. Δίνει εντολές με τη δική της πρωτοβουλία (αυτοεπιτακτικόν) και είναι μια από τις τέχνες που ανατρέφουν αγέλες ζωντανών πλασμάτων. Η άμεση διαίρεση των ζωντανών πλασμάτων σε ανθρώπους και ζώα ει΄ναι βιαστική και όχι φιλοσοφική, όπως η δημοφιλή διάκριση ανάμεσα σε Έλληνες και βαρβάρους.
==Ο μύθος ([[s:Πολιτικός#p268d|268d-274d]])==
==Ο αναθεωρημένος ορισμός ([[s:Πολιτικός#p247d|247d-277a]])==
==Η φύση του παραδείγματος ([[s:Πολιτικός#p277a|277a-299a]])==
==Ο ορισμός της ύφανσης ([[s:Πολιτικός#p279a|279a-283b]])==
Ο ξένος μαντεύει πως η τέχνη της ύφανσης μάλλινων ρούχων θα τους χρησίμευε ως παράδειγμα για την πολιτική και έτσι προχωρεί σε μια σειρά διαιρέσεων προκειμένου να ορίσει αυτή τη τέχνη. Πρέπει να την διακρίνουν από τις τέχνες που κατασκευάζουν συγγενή προϊόντα από εκείνες που αποτελούν μέρος της διαδικασίας επεξεργασίας των ερίων και από απλές, δευτερεύουσες τέχνες των οποίων τα προϊόντα είναι απαραίτητα στον υφαντή. Μόνο αφού διαχωρίσουν όλα αυτά μπορούν να ισχυριστούν πως την έχουν ορίσει.
==Η πραγματική τέχνη της μέτρησης ([[s:Πολιτικός#p2583b|283b-287b]])==
==Ο τελικός ορισμός του πολιτικού ([[s:Πολιτικός#p287b|287b-311c]])==
<br>
{{Έργα του Πλάτωνα}}
{{επέκταση}}
| 