Μόλις ο Ευρυσθέας ησύχασε από τις πληγές στις οποίες έδωσε τέλος ο Ηρακλής με τους άθλους του, έδιωξε τον ήρωα με την πρόφαση ότι τον έπιασε να επιβουλεύεται την εξουσία του. Τότε ο Ηρακλής πήγε στον [[Φενεός|Φενεό]] και παρέμεινε εκεί με τη μητέρα του [[Αλκμήνη]].
Μετά το θάνατο του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]], ο Ευρυσθέας προσπάθησε να καταστρέψει τους απόγονούς του, τους [[Ηρακλείδες]], οι οποίοι κατέφυγαν στην στον βασιλιά της [[Τραχίνα|Τραχίνας]], τον [[Κύηκας|Κύηκα]], που θυμόταν τις ευεργεσίες του Ηρακλή. Αλλά ο Ευρυσθέας του παράγγειλε με τον Κοπρέα να τους διώξει. Τότε οι Ηρακλείδες πήγαν στην [[Αθήνα]], όπου βασίλευε ο [[Θησέας]] (κατ' άλλους ο [[Δημοφών ο Θησέως|Δημοφώντας]]), και του ζήτησαν άσυλο, καθίζοντας ως ικέτες στον ''«Ελέου βωμόν»''. Ο Ευρυσθέας ζήτησε την παράδοση των «ικετών», ωστόσο ούτε ο Θησέας, ούτε άλλος Αθηναίος δέχθηκε να τους παραδώσει, κι έτσι ο Ευρυσθέας κήρυξε τον πόλεμο στην Αθήνα. Στη μάχη που επακολούθησε στην [[Αττική]], οι Αθηναίοι κατετρόπωσαν τον στρατό του Ευρυσθέως, ο οποίος έχασε τη ζωή του, ενώ σκοτώθηκαν και οι 5 γιοί του. Η νίκη αυτή είχε προφητευθεί από το [[Μαντείο των Δελφών]], που είχε δώσει στους Αθηναίους την υπόσχεση ότι θα νικούσαν αν θυσιαζόταν με τη θέλησή της μία παρθένος από «γένος ευγενών». Η [[Μακαρία του Ηρακλή|Μακαρία]], κόρη του Ηρακλή και της Δηιάνειρας, θυσιάστηκε τότε θεληματικά για να χαρίσει τη νίκη στα αδέλφια της και τους Αθηναίους.
