Λητώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα νεκρά σώματα των παιδιών της [[Νιόβη|Νιόβης]] έμειναν επί εννέα ημέρες άταφα, αφού ο [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]] μετέτρεπε σε πέτρα όποιον επιχειρούσε να αποδώσει νεκρικές τιμές. Την ένατη μέρα υπέκυψαν οι θεοί, μετά από τις ικεσίες της [[Νιόβη|Νιόβης]] και τα ενταφίασαν οι ίδιοι σε δύο κοινούς τάφους.

 

Ιερά της Λητούς αναφέρονται από αρχαίες πηγές σε πληθώρα περιοχών του ελλαδικού χώρου. Πολύ συχνά λατρευόταν παράλληλα με τα δυο παιδιά της. Ο [[Παυσανίας]] και ο [[Στράβων]] αναφέρουν την ύπαρξη ιερών και αγαλμάτων αφιερωμένα στη Λητώ, τον Απόλλωνα και την Άρτεμη στο χωριό Ζωστήρ της Αττικής<ref>{{πολυτονικό|ἐν Ζωστῆρι <δὲ> ἐπὶ θαλάσσης καὶ βωμὸς Ἀθηνᾶς καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς. τεκεῖν μὲν οὖν Λητὼ τοὺς παῖδας ἐνταῦθα οὔ φασι, λύσασθαι δὲ τὸν ζωστῆρα ὡς τεξομένην, καὶ τῷ χωρίῳ διὰ τοῦτο γενέσθαι τὸ ὄνομα.}} {{ws|[[s:Αττικά|Παυσανία ''Ελλάδος περιήγησις'', Βιβλίο 1, κεφ. 31.1]]}}</ref>, στα [[Μέγαρα]]<ref>{{πολυτονικό|ἐκ δὲ τῆς ἀγορᾶς κατιοῦσι τῆς ὁδοῦ τῆς Εὐθείας καλουμένης Ἀπόλλωνος ἱερόν ἐστιν ἐν δεξιᾷ Προστατηρίου· τοῦτο ὀλίγον ἐκτραπέντα ἔστιν ἐκ τῆς ὁδοῦ ἀνευρεῖν. Ἀπόλλων δὲ ἐν αὐτῷ κεῖται θέας ἄξιος καὶ Ἄρτεμις καὶ Λητὼ καὶ ἄλλα ἀγάλματά ἐστι Πραξιτέλους ποιήσαντος [Λητὼ καὶ οἱ παῖδες].}} {{ws|[[s:Αττικά|Παυσανία ''Ελλάδος περιήγησις'', Βιβλίο 1, κεφ. 44.2]]}}</ref>, στο [[Άργος]], στη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]]<ref>{{πολυτονικό|τὰ μὲν Τισαμενοῦ τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα: Σπαρτιάταις δὲ ἐπὶ τῆς ἀγορᾶς Πυθαέως τέ ἐστιν [καὶ] Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς ἀγάλματα.}} {{ws|[[s:Λακωνικά|Παυσανία ''Ελλάδος περιήγησις'', Βιβλίο 3, κεφ. 9.1]]}}</ref>, στην [[Τανάγρα]]<ref>{{πολυτονικό|[...]ἐν Τανάγρᾳ δὲ παρὰ τὸ ἱερὸν τοῦ Διονύσου Θέμιδός ἐστιν, ὁ δὲ Ἀφροδίτης, καὶ ὁ τρίτος τῶν ναῶν Ἀπόλλωνος, ὁμοῦ δὲ αὐτῷ [καὶ] Ἄρτεμίς τε καὶ Λητώ.}} {{ws|[[s:Βοιωτικά|Παυσανία ''Ελλάδος περιήγησις'', Βιβλίο 9, κεφ. 22.1]]}}</ref>, στους [[Δελφοί|Δελφούς]] (και ο [[Πίνδαρος]] αναφέρεται σε μια ωδή του), στο [[Αρτεμίσιο (αποσαφήνιση)|Αρτεμίσιο]] της [[Ρόδος|Ρόδου]]<ref>{{πολυτονικό|[...]εἰ̂τα τὸ ̓Αρτεμίσιον ἄκρα καὶ ἱερόν, εἰ̂τα τὸ Λητῳ̂ον ἄλσος[...]}} [http://old.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0197&layout=&loc=14.2.2 Στράβωνος ''Γεωγραφία'', Βιβλίο 14, Κεφ. 2.2]</ref>, στη [[Μαντίνεια Αρκαδίας|Μαντίνεια]]<ref>{{πολυτονικό|ἔστι δὲ Μαντινεῦσι ναὸς διπλοῦς μάλιστά που κατὰ μέσον τοίχῳ διειργόμενος: τοῦ ναοῦ δὲ τῇ μὲν ἄγαλμά ἐστιν Ἀσκληπιοῦ, τέχνη [δὲ] Ἀλκαμένους, τὸ δὲ ἕτερον Λητοῦς ἐστιν ἱερὸν καὶ τῶν παίδων.}} {{ws|[[s:Αρκαδικά|Παυσανία ''Ελλάδος περιήγησις'', Βιβλίο 8, κεφ. 9.1]]}}</ref>, στη [[Φαιστός|Φαιστό]] της [[Κρήτη|Κρήτης]] (γιορτάζονταν προς τιμήν της τα [[Εκδύσια]]<ref name=epithets>[http://books.google.com/books?id=9_Eolzuv0eQC&printsec=frontcover&dq=Antoninus+Liberalis&source=bl&ots=HEeNjkF2sk&sig=jyXGDHRyTjyzaTRoJCtU93dGYiM&hl=en&ei=AfdaS4ydB46B_QaRg-yXBQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=8&ved=0CCQQ6AEwBw#v=onepage&q=leto&f=false Antoninus Liberalis, Metamorphoses]</ref>), στην [[Ορτυγία]]<ref>{{πολυτονικό|ἐν δὲ τῃ̂ αὐτῃ̂ παραλίᾳ μικρὸν ὑπὲρ τη̂ς θαλάττης ἐστὶ καὶ ἡ ̓Ορτυγία[...]διαρρει̂ δὲ ὁ Κέγχριος ποταμός, οὑ̂ φασι νίψασθαι τὴν Λητὼ μετὰ τὰς ὠδι̂νας. ὄντων δ' ἐν τῳ̂ τόπῳ πλειόνων ναω̂ν, τω̂ν μὲν ἀρχαίων τω̂ν δ' ὕστερον γενομένων, ἐν μὲν τοι̂ς ἀρχαίοις ἀρχαι̂ά ἐστι ξόανα, ἐν δὲ τοι̂ς ὕστερον Σκόπα ἔργα: ἡ μὲν Λητὼ σκη̂πτρον ἔχουσα, ἡ δ' ̓Ορτυγία παρέστηκεν ἑκατέρᾳ τῃ̂ χειρὶ παιδίον ἔχουσα. πανήγυρις δ' ἐνταυ̂θα συντελει̂ται κατ' ἔτος, ἔθει δέ τινι οἱ νέοι φιλοκαλου̂σι μάλιστα περὶ τὰς ἐνταυ̂θα εὐωχίας λαμπρυνόμενοι.[...]}} [http://old.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus:text:1999.01.0197:book=14:chapter=1:section=1 Στράβωνος ''Γεωγραφία'', Βιβλίο 14, Κεφ. 1.20]</ref> και στη [[Λατώρεια]] της [[Λυδία|Λυδίας]]<ref>''O Αλκίφρων του Μαιάνδρου αναφέρει ότι υπάρχει ένα ορεινό χωριό κοντά στην Έφεσο, παλιότερα γνωστό ως χωριό της Λητούς, αλλά τώρα ονομάζεται Λατόρεια από μια Αμαζόνα.'' [http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/Athenaeus/1C*.html#ref87 Αθήναιου ''Δειπνοσοφισταί'', Βιβλίο 1, 31d]</ref>, όπου γινόταν και γιορτή αφιερωμένη σε αυτήν.

 

Μεγάλη ήταν η λατρεία της στη [[Δήλος|Δήλο]], όπου υπήρχε μεγάλος ναός αφιερωμένη σε αυτή, το Λητώον<ref>[http://old.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0197&layout=&loc=10%2C5%2C2 Στράβωνος ''Γεωγραφία'', Βιβλίο 10, Κεφ. 5.2]</ref>. Σύμφωνα με το μύθο, η Λητώ κέρδισε τη Δήλο από τον [[Ποσειδώνας (μυθολογία)|Ποσειδώνα]], με τον οποίο αντάλλαξε την [[Καλαβρία]]. <ref>{{πολυτονικό|[...]ἐνταυ̂θα ἠ̂ν ἄσυλον Ποσειδω̂νος ἱερόν, καί φασι τὸν θεὸν του̂τον ἀλλάξασθαι πρὸς μὲν Λητὼ τὴν Καλαυρίαν ἀντιδόντα Δη̂λον[...]}} [http://old.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0197&layout=&loc=8%2C6%2C14 Στράβωνος ''Γεωγραφία'', Βιβλίο 8, Κεφ. 6.14]</ref>

 

 

==Δείτε επίσης==