Γκρέγκορ Ζέριαβ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 17:
Μετά το ξέσπασμα του [[ΑΠΠ|Α΄ παγκοσμίου πολέμου]] ξεκίνησε ένα μυστικό δίκτυο, τα μέλη του οποίου εργάζονταν εναντίον της αυστροουγγρικής μοναρχίας και υπέρ της δημιουργίας ενός ενιαίου γιουγκοσλαβικού κράτους<ref>Grdina, (2003), 250.</ref>. Μεταξύ στους στενότερους συνεργάτες του στην προσπάθεια αυτή ήταν δύο άλλοι ριζοσπάστες εθνικιστές της νεότερης γενιάς, ο [[Άλμπερτ Κράμερ]] και ο [[Μπογκομίλ Μπόσνιακ]]<ref>Grdina, (2003), 251.</ref>. Οι αυστροουγγρικές αρχές δεν αποκαλύπτουν το δίκτυο. Ωστόσο ήδη από τα πρώτα στάδια του πολέμου ο Ζέριαβ προληπτικά συνελήφθη και φυλακίστηκε στο [[Κάστρο της Λιουμπλιάνας]] για την πρότερη δράση του. Αφέθηκε ελεύθερος μετά από λιγότερο από ένα μήνα. Τον Μάιο του 1915 μαζί με τον Μπογκομίλ Βόσνιακ έφυγαν προς τα δυτικά, προκειμένου να ενταχθούν στην Γιουγκοσλαβική επιτροπή αλλά ο Ζέριαβ συνελήφθη ξανά για να τεθεί υπό κράτηση στην πόλη Γκούμντ και αργότερα στο [[Γκρατς]], όπου πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του πολέμου.
 
Μετά τη διάλυση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας ήταν μέλος της αντιπροσωπείας των Νοσισλάβων της Αυστροουγγαρίας, που υπέγραψαν τον Δεκεμβρίο του 1918 τη διακήρυξη για την ίδρυση του Βασιλείου των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Μετά το 1918 έγινε ένθερμος υποστηρικτής του συγκεντρωτισμού και ενιαίου χαρακτήρα της Γιουγκοσλαβίας. Τον Ιούνιο του 1918 ήταν ένας από τους συνιδρυτές του Δημοκρατικού κόμματος της Γιουγκοσλαβίας<ref>{{cite book|author=LLC Books|title=Members of the Independent Democratic Party: Svetozar Pribicevic, Gregor Žerjav, Milko Brezigar, Juraj Demetrovic|year=2010|Publisher=General Books LLC|isbn=9781159161057}}</ref>.
 
Εκλέχτηκε στο γιουγκοσλαβικό Κοινοβούλιο για τρεις συνεχόμενες θητείες, το 1920, το 1925 και το 1927, την πρώτη φορά ως εκπρόσωπος του Δημοκρατικού Κόμματος, και τις δύο τελευταίες στον κατάλογο του Ανεξάρτητου Δημοκρατικού Κόμματος. Από τον Δεκέμβριο 1921 έως τον Δεκέμβριο του 1922 υπηρέτησε ως Υπουργός Πρόνοιας, και μεταξύ Νοεμβρίου του 1924 και του Ιούλη 1925 ως Υπουργός Δασών στην κυβέρνηση συνασπισμού του [[Νίκολα Πάσιτς]].