Βουλγαρική Εξαρχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ επιμέλεια |
μ Προσθ. στην εισαγ. |
||
Γραμμή 1:
[[File:NHMB-Seal-of-Bulgarian-Exarchate-1872.jpg|thumb|right|230px|Σφραγίδα της βουλγαρικής εξαρχίας ([[1872]])]]
[[File:N.P.Ignatiev by Kustodiev.jpg|thumb|right|
[[File:Bulgarian-Exarchate-1870-1913.jpg|thumb|right|260px|Χάρτης επέκτασης της βουλγαρικής εξαρχίας έως τις νότιες ζώνες του τότε βιλαετίου του [[Μοναστήρι (ΠΓΔΜ)|Μοναστηριού]] μέχρι τη [[Συνθήκη Βουκουρεστίου (1913)|Συνθήκη του Βουκουρεστίου ]] ([[1913]])]]
Η '''Βουλγαρική Εξαρχία''', [[Βουλγαρικά|βουλγ.]] (Българска екзархия Bâlgarska ekzarkhia) συστήθηκε ως αυτόνομη Ορθόδοξη Εκκλησία με σουλτανικό
Το φιρμάνι αυτό αναγνώριζε ουσιαστικά την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην περιοχή της μετέπειτα Βουλγαρίας μετά τη βαθμιαία αφύπνιση του βουλγαρικού εθνικισμού που είχε αρχίσει να εμφανίζεται περί το 1840 και την εκδίωξη αργότερα των Ελλήνων κληρικών από την περιοχή μετά την επάνδρωσή της με Βούλγαρους ιεράρχες.
Η σύσταση της εξαρχίας αυτής αποτέλεσε αφενός μεν το "δούρειο ίππο" του ρωσικού πανσλαβισμού, στη Βαλκανική, αφετέρου δε τη μείωση της ισχύος του Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη και βέβαια το κύριο εργαλείο και μέσον τόσο της βουλγαρικής ανεξαρτησίας όσο και της εκδήλωσης του άκρατου φυλετικού μίσους κατά των Σέρβων, Ρουμάνων και ιδιαίτερα των Ελλήνων, που διατηρήθηκε μέχρι και τον [[Β' Π.Π.]].
== Ίδρυση ==
Το [[φιρμάνι]], το οποίο προέβλεπε ότι η Εξαρχία παρέμενε υπό την κανονική εξουσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, προέβλεπε επίσης την ίδρυση επισκοπών σε περιοχές, όπου τα 2/3 τουλάχιστον των Ορθοδόξων πιστών ήθελαν να υπαχθούν στην αρμοδιότητα της Βουλγαρικής εξαρχίας<ref>[[Ανδρέας Νανάκης]],ό.π. 1993</ref>.{{cref|α}} Έτσι, η Εξαρχία απέκτησαν επισκοπές σε όλη τη σημερινή [[Βουλγαρία]] καθώς και στην περιοχή των [[Σκόπια|Σκοπίων]] και της [[Αχρίδα]]ς, των οποίων οι κάτοικοι επέλεξαν με ψηφοφορία την προσχώρησή τους σε αυτήν.
| |||