Ασένοβγκραντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 21:
Κατά τη διάρκεια των πολέμων ανάμεσα στη Βουλγαρική και τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, η πόλη έγινε μείζον στρατιωτικό οχυρό των Βουλγάρων κυβερνητών. Εξαιτίας της όξυνσης των σχέσεων με τη [[Λατινική Αυτοκρατορία]], το 1230 ο Βούλγαρος Τσάρος [[Ιβάν Ασέν Β' της Βουλγαρίας|Ιβάν Ασέν Β']] ενδυνάμωσε το τοπικό φρούριο Στανίμαχα και για αυτό η πόλη πήρε το όνομά του το 1934 (επί λέξει ''Πόλη του Ασέν''). Μετά την κατάληψη της Βουλγαρίας από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], εγκαταστάθηκαν στη Στενήμαχο [[Ρομά]] και [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκοι]], που σήμερα αποτελούν το 15% του πληθυσμού του δήμου του Ασένοβγκραντ. Το 75% είναι Βούλγαροι και οι υπόλοιποι άγνωστης προέλευσης και άλλοι.
Η πόλη κατοικείτο κυρίως από Ελληνες μέχρι την ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Βουλγαρίας και Ελλάδας μετά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Βούλγαροι από διάφορες περιοχές της Ελλάδας εγκαταστάθηκαν στο Ασένοβγκραντ, ενώ οι Ελληνες κάτοικοί του πήγαν. Οι Στενημαχίτες Έλληνες εγκαταστάθηκαν στο [[Κιλκίς]] και στη [[Νάουσα]] στη [[Μακεδονία]]. Σήμερα λίγο έξω από την πόλη της [[Νάουσα|Νάουσας]] υπάρχει χωριό με το όνομα [[Στενήμαχος Ημαθίας|Στενήμαχος]] του οποίου πολλοί κάτοικοι έχουν ρίζες από τη Στενήμαχο της Βουλγαρίας, ενώ η Νάουσα και το Κιλκίς έχουν αδελφοποιηθεί με το Ασένοβγκραντ. Από τη Στενήμαχο κατάγονται πολλοί επιφανείς λόγιοι και επιστήμονες, όπως ο φιλόλογος και παιδαγωγός [[Βλάσιος Σκορδέλης]], ο αρχαιολόγος [[Χρήστος Τσούντας]], ο υπουργός [[Απόστολος Δοξιάδης]], ο αρχιτέκτονας και πολιτικός [[Κωνσταντίνος Δοξιάδης]], "πατριάρχης" του Παναθηναϊκού [[Απόστολος Νικολαΐδης]] κ.α.
Ο Τάνε Νικόλοφ, επαναστάτης και ηγέτης της [[Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση|Εσωτερικής Μακεδονικής Επαναστατικής Οργάνωσης]], πέρασε τα τελευταία του χρόνια στο Ασένοβγκραντ και πέθανε εδώ το 1947.
| |||