Ρωμαϊκό Βασίλειο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές)
Επεξεργασία πλαισίου (infobox)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 62:
Με τον όρο '''Ρωμαϊκό Βασίλειο''' ([[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]]: ''Regnum Romanum'') εννοείται η περίοδος εκείνη της [[Αρχαία Ρώμη|αρχαίας ρωμαϊκής ιστορίας]] πριν από την ίδρυση της [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρωμαϊκής Δημοκρατίας]], κατά την οποία το πολίτευμα του κράτους ήταν η [[μοναρχία]]. Καμιά πληροφορία που είναι διαθέσιμη για τη συγκεκριμένη περίοδο δεν έχει απολύτως εξακριβωθεί, καθώς οι πηγές εντάσσονται σε μεταγενέστερες εποχές (δημοκρατική και αυτοκρατορική) και επιπροσθέτως συγχέουν τα ιστορικά γεγονότα με τον μύθο.<ref>Πληροφορίες για τη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο αντλούνται από τους πρώτους τόμους του εκτενούς έργου του [[Τίτος Λίβιος|Τίτου Λίβιου]] ''«[[Ab Urbe condita]]»'', από τους ''«[[Βίοι Παράλληλοι|Βίους Παράλληλους]]»'' του [[Πλούταρχος|Πλουτάρχου]] και από τη ''«Ρωμαϊκή Αρχαιολογία»'' του [[Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς|Διονυσίου από την Αλικαρνασσό]]. Ωστόσο και άλλοι συγγραφείς παρέχουν διάφορες αποσπασματικές πληροφορίες στα έργα τους.</ref> Σύμφωνα με την παράδοση η εποχή αυτή έχει ως έτος έναρξης το [[753 π.Χ.]], μυθική ημερομηνία ίδρυσης της [[Αρχαία Ρώμη|Ρώμης]], και τελειώνει το [[510 π.Χ.|510]]/[[509 π.Χ.]], με την εκθρόνιση του εβδόμου και τελευταίου βασιλιά της πόλης.
 
Κατά την πρώιμη ρωμαϊκή ιστορία, κεφαλή του κράτους ήταν ο ''«[[Rex]]»'' ''(σημαίνει βασιλιάς)'', τον οποίο εξέλεγαν οι ''«patres»'', δηλαδή οι άρχουσες οικογένειες (εκτός από τον [[Ρωμύλος|Ρωμύλο]], τον ιδρυτή της πόλης), προκειμένου να κυβερνήσει την πόλη. Δεν υπάρχουν σωζόμενες αναφορές σχετικά με τα κριτήρια εκλογής των πρώτων τεσσάρων βασιλέων της Ρώμης, αν και για τους τρεις επόμενους υιοθετήθηκε μια γραμμή συγγενικής διαδοχής από την οικογένεια της μητέρας. Συνεπώς οι αρχαίοι ιστορικοί υιοθετούν την άποψη πως ο βασιλιάς επιλεγόταν βάσει της αρετής του. Όσο για τις εξουσίες που κατείχε, οι ιστορικές πηγές του αποδίδουν αρμοδιότητες ανάλογες με αυτές των [[Ύπατος|υπάτων]] της δημοκρατικής περιόδου. Ορισμένοι μελετητές υποστηρίζουν πως η πραγματική εξουσία άνηκεανήκε στο λαό και πως ο βασιλιάς ήταν απλώς το εκτελεστικό όργανο, ενώ άλλοι αποδίδουν στον βασιλιά απόλυτη εξουσία, με τον λαό και τητην [[Σύγκλητος|Σύγκλητο]] να περιορίζονται σε δευτερεύοντες ρόλους.
 
Υποθέτοντας πως όντως ίσχυαν οι εξουσίες τις οποίες η παράδοση αποδίδει στο πρόσωπο αυτό, αυτές θα ήταν: η [[εκτελεστική εξουσία]], η διοίκηση του [[Στρατός|στρατού]], η πρωτοκαθεδρία στη [[Ρωμαϊκή θρησκεία|θρησκευτική ζωή]], η [[Νομοθετική εξουσία|νομοθετική]] και [[δικαστική εξουσία]]. Τέλος θεωρούνταν ο αντιπρόσωπος των Ρωμαίων απέναντι στους θεούς. Με την ιδιότητα αυτή επιβίωσε το αξίωμα μετά το πέρας της μοναρχίας, με τη μορφή του ''«[[rex sacrorum]]»''.