Μετακινήσεις πληθυσμών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
Η πρώιμη Οθωμανική πολιτεία χρησιμοποίησε της αναγκαστικές μετακινήσεις πληθυσμών ως εργαλείο για να σκορπίσει το αντιοθωμανικό αίσθημα στα εδάφη της και να ελέγξει το οικονομικό τοπίο. Ο όρος που χρησιμοποιείται σε Οθωμανικά έγγραφα είναι sürgün, από το ρήμα sürmek που σημαίνει εκτοπίζω.
Επί βασιλείας του Μεχμέτ I (1421) μετακινήθηκαν αναγκαστικά φυλές
Επί Βαγιαζίτ Β΄ († 1512), το οθωμανικό κράτος χρησιμοποιεί την τακτική της μετακίνησης για να διαχειριστεί τους ετεροδόξους Qizilbash (kizilbas) μετακινώντας τους στην ανατολική Ανατολία. Η αναγκαστική μετεγκατάσταση των Qizilbash συνεχίστηκε τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του 16ου αιώνα. Επί Σελίμ Α (1520), μεταφέρθηκαν συστηματικά έμποροι, βιοτέχνες, και επιστήμονες στην Κωνσταντινούπολη από την Ταυρίδα και το Κάιρο ενώ επιβλήθηκε η μαζική μετανάστευση μουσουλμάνων στη Ρόδο και την Κύπρο μετά την κατάκτηση τους το 1522 και το 1571, αντίστοιχα, και ταυτόχρονα την μετακίνηση ελληνοφώνων Κυπρίων στην Ανατολία.
|