μ
→Η αποδόμηση (deconstruction) του όρου
|
Οι δυσκολίες γενικά που προκύπτουν είναι αυτές που αντιμετωπίζουν οι κοινωνιολόγοι κατά την έννοια της "κοινωνικής τάξης" που τελικά καταλήγει από ιστορικής άποψης να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο των μαρξιστικών κριτικών της κοινωνίας. Επίσης άλλα προβλήματα που ανακύπτουν είναι από άλλους ορισμούς π.χ. "χαμηλά στρώματα" μιας κοινωνίας και η διακίνηση ατόμων προς και από τα στρώματα αυτά με δεδομένο ότι υφίσταται συνεχής εναλλαγή δραστηριοτήτων, π.χ. ένας εργάτης γίνεται εργολάβος, ή ένας τεχνίτης αναλαμβάνει αντιπροσωπεία. Με δεδομένο τη συνεχή αύξηση της τεχνολογίας το φαινόμενο της διακίνησης μεταξύ χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων καθίσταται πλέον διαρκής.
==Αντιλήψεις σχετικα με την εργατική τάξη==
Σύμφωνα με τον μαρξισμό, η βασική δύναμη που κινεί την ιστορία του ανθρώπου, είναι η [[πάλη των τάξεων]], η πάλη δλδ ανάμεσα στην κάθε φορά κυρίαρχη κοινωνικά τάξη και τις κυριαρχούμενες/καταπιεζόμενες κοινωνικά τάξεις. Η πάλη των τάξεων αποτελεί μια βασική κοινωνική σχέση η οποία εμφανίζεται ήδη από την αρχαιότητα, μαζί με την εμφάνιση των ταξικών κοινωνιών και του [[Κράτος|κράτους]].
Υπό αυτή την λογική και στην εποχή μας παραμένει ορθή η ανάλυση των σύγχρονων κοινωνιών βάσει της αντίληψης της ύπαρξης των τάξεων και του μεταξύ τους ανταγωνισμού (πάλης), παρ' όλες τις μεγάλες αλλαγές που έχουν συντελεστεί τις τελευταίες δεκαετίες στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής και κατ' επέκταση στις καπιταλιστικές κοινωνίες. Εφ' όσον εξακολουθούν να ισχύουν οι βασικές κοινωνικές αιτίες διαμόρφωσης των τάξεων και των ταξικών διαφορών (ποιός κατέχει τα μέσα παραγωγής και ποιός όχι, ποιός έχει διευθυνιτκή θέση στην παραγωγή και ποιός εκτελεστική, παραγωγή υπεραξίας, ύψος μισθού), τότε εξακολουθεί να ισχύει και ο χωρισμός της καπιταλιστικής κοινωνίας σε αντιμαχόμενες κοινωνικά τάξεις.<ref>Ευτ. Μπιτσάκης: [http://www.biblionet.gr/book/188988/%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7_%CF%86%CF%8D%CF%83%CE%B7 Ανθρώπινη φύση και κομμουνισμός]</ref> <ref>Ντ. Χάρβεϊ: [http://www.biblionet.gr/book/172950/Harvey,_David,_1935-/%CE%A4%CE%BF_%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%BF%CE%B9_%CE%BA%CF%81%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%BA%CE%B1%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D Το αίνιγμα του κεφαλαίου]</ref> Η μαρξιστική θεωρία αντιλαμβάνεται τις κοινωνικές τάξεις τόσο ως κοινωνικές ομάδες, όσο και ως κοινωνικές σχέσεις.
Κατά ορισμένους μελετητές, η περιγραφή της τάξης σαν κεντρικής κοινωνικής σχέσης των σύγχρονων κοινωνιών, έχει περιθωριοποιηθεί στη σύγχρονη ανάλυση. Κριτικοί του μαρξισμού έχουν μιλήσει για τον θάνατο της τάξης και μαρξιστές θεωρητικοί του σύγχρονου καπιταλισμού για τον παροπλισμό της (demobilization). Κατά μία άποψη, αυτό που έχει πεθάνει ή παροπλισθεί είναι η μυθοπλασία (fiction) της εργατικής τάξης. Αυτή η έννοια έχει αποδομηθεί από την κριτική και άλλες ιστορικές εξελίξεις <ref>Graham J. (1991) Fordism/post-Fordism, Marxism/post-Marxism: The second cultural divide? ''Rethinking Marxism'' '''4''' (1): 39-58, και Graham J (1992b) Post-Fordism as politics: The political consequences of narratives on the left. ''Environment and Planning D: Society and Space 10'', αναφέρονται στο [http://talmidim.cz/filosofie/marx-trida3.pdf Katherine Gibson & Julie Graham, Rethinking Class in Industrial Geography: Creating a Space for an Alternative Politics of Class, ''Economic Geography'', Vol. 68, No. 2, ''Industrial Geography'' (Apr., 1992)], σελ. 124, 125.</ref> και καθώς πολλαπλά κοινωνικά “κέντρα” αλληλοσυγκρουόμενων δυνάμεων έχουν καταλάβει το ιστορικό προσκήνιο, η έννοια της εργατικής τάξης έχει περιφερειοποιηθεί και απενεργοποιηθεί. Επίσης, θεωρίες που εκτοπίζουν την οικονομική ουσία της κοινωνίας έχουν επίσης εκτοπίσει τα στοιχεία του μετασχηματισμού της κοινωνίας. Η μιλιταριστική εικόνα της μαζικής ενότητας των εργατών θεωρείται μέρος μιας ξεπερασμένης αντίληψης της κοινωνίας και ξεπερασμένων πολιτικών αλλαγής.<br />
| |||