Λεμφοκύτταρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Τα βλαστικά κύτταρα των [[Θηλαστικό|θηλαστικών]] διαφοροποιούνται σε διάφορα είδη κυττάρων του αίματος εντός του [[μυελος των οστών|μυελού των οστών]]. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται αιμοποίηση. Όλα τα λεμφοκύτταρα προέρχονται, κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας από ένα κοινό προγονικό λεμφοειδές πριν από την διαφοροποίηση στις διακριτές μορφές των λεμφοκυττάρων. Η διαφοροποίηση των λεμφοκυττάρων ακολουθεί διάφορα μονοπάτια με ιεραρχικό τρόπο. Ο σχηματισμός των λεμφοκυττάρων είναι γνωστός ως λεμφοποίηση. Τα Β κύτταρα ωριμάζουν σε Β λεμφοκύτταρα στον μυελό των οστών, ενώ τα Τ κύτταρα μεταναστεύουν και ωριμάζουν σε ένα ξεχωριστό όργανο το οποίο ονομάζεται [[θύμος αδένας]]. Μετά την ωρίμανση τα λεμφοκύτταρα εισέρχονται στην κυκλοφορία και στα περιφερικά λεμφικά όργανα (πχ. [[σπλήνας]] και [[Λεμφαδένας|λεμφαδένες]]), όπου ερευνούν για την ύπαρξη παθογόνων ή και καρκινικών κυττάρων.
Τα λεμφοκύτταρα συμμετέχουν στην προσαρμοστική ανοσία (δηλαδή Τ και Β κύτταρα), περαιτέρω διαφοροποίησης μετά την έκθεσή τους σε ένα [[αντιγόνο]]. Σχηματίζουν δραστικά και μνήμης λεμφοκύτταρα. Τα δραστικά λεμφοκύτταρα λειτουργούν για να εξαλείψουν το αντιγόνο, είτε με την απελευθέρωση αντισωμάτων (στη περίπτωση των Β κυττάρων), κυτταροτοξικά κοκκία (Τ κυτταροτοξικά κύτταρα) ή με σηματοδότηση προς άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος (Τ βοηθητικά κύτταρα). Τα κύτταρα μνήμης παραμένουν στους περιφερικούς ιστούς και στην κυκλοφορία, για ένα εκτεταμένο χρονικό διάστημα, έτοιμα να απαντήσουν στο ίδιο αντιγόνο κατόπιν μελλοντικής έκθεσης. Ζουν εβδομάδες με χρόνια, έως και μια ολόκληρη ζωή σε σχέση με τα υπόλοιπα λευκά αιμοσφαίρια.
[[Αρχείο:EpixrismalLymphocyte2.pngjpg|μικρογραφία|Εικόνα λεμφοκυττάρου σε επίχρισμα περιφερικού αίματος.]]
==Ανοσοποιητικό σύστημα και λεμφοκύτταρο==
Το [[ανοσοποιητικό σύστημα]] είναι ένα σύστημα οργάνων υπεύθυνο για την άμυνα του οργανισμού. Αποτελείται από πολλά διαφορετικά όργανα και ιστούς. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι ο μυελός των οστών και ο θύμος αδένας. Σε αυτά δημιουργούνται και αναπτύσσονται τα ειδικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Δευτερεύοντα όργανα είναι οι [[Αμυγδαλές|αμυγδαλές]], ο σπλήνας, τα [[λεμφογάγγλια]] και οι [[πλάκες Peyer]]. Οι μηχανισμοί άμυνας του οργανισμού χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Στους μη ειδικούς μηχανισμούς και στους ειδικούς μηχανισμούς. Στους μη ειδικούς μηχανισμούς έχουμε τη βασική αντίδραση του οργανισμού σε κάθε είδους λοιμώξεων. Ο μηχανισμός αυτός αποτελείται από τέσσερις τύπους αμυντικών φραγμών: