Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[File:Bundesarchiv Bild 146-1982-094-32, Spandau, SA-Aufmarsch.jpg|right|thumb|300px|Παρέλαση των SA στο [[Σπάνταου]], 1932]]

'''Νύχτα των Μεγάλων Μαχαιριών''' (γερμ. ''Nacht der langen Messer'') ονομάζεται το τριήμερο μαζικών δολοφονιών από τις [[30 Ιουνίου]] έως τις [[2 Ιουλίου]] [[1934]] στη [[Ναζιστική Γερμανία|Γερμανία]], όταν εκκαθαρίστηκε από τον [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφο Χίτλερ]] ολόκληρη η ηγεσία της παραστρατιωτικής οργάνωσης [[SA|Sturmabteilung]]. Δολοφονήθηκαν επίσης άλλοι [[Δεξιά (πολιτική)|δεξιοί]] πολιτικοί που δεν είχαν σχέση με τατην SA, αλλά και διάφοροι αντίπαλοι του Χίτλερ.

Η επίσημη εκδοχή της [[Ναζί|ναζιστικής]] προπαγάνδας περιέγραψε αυτές τις ενέργειες ως προληπτικό μέτρο κατά ενός πραξικοπήματος δήθεν προγραμματισμένου από τον [[Ερνστ Ρεμ]], αρχηγό τωντης SA και παλαιό φίλο του Χίτλερ. Για το λόγο αυτό χρησιμοποίησε τον όρο ''Röhmputsch'', στα [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]] «πραξικόπημα του Ρεμ».

Στις αρχές της δεκαετίας του [[1930]], το [[Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα|Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα]] διέθετε δύο ένοπλα σώματα που λειτουργούσαν ως παραστρατιωτικές οργανώσεις: τατην [[Sturmabteilung|SA]] (SturmΑbteilung, τμήμα εφόδου) και τατη [[Schutzstaffel|SS]] (SchutzStaffel, τάγμα προστασίας). ΜαζικότεραΜαζικότερη ήταν ταη SA που εκείνη την περίοδο ξεπερνούσαν σε μέλη τα τρία εκατομμύρια και ήταν επιφορτισμέναεπιφορτισμένη να συγκρούονταισυγκρούεται στους ταραγμένους δρόμους των γερμανικών πόλεων με [[Κομμουνισμός|κομμουνιστές]], [[Σοσιαλδημοκρατία|σοσιαλδημοκράτες]], [[Συνδικαλισμός|συνδικαλιστές]] κλπ. ΤαΗ SS, τωντης οποίωνοποίας ρόλος ήταν η προστασία των υψηλόβαθμων κομματικών στελεχών, τυπικά θεωρούνταν επίλεκτη μονάδα τωντης SA και δεν ξεπερνούσανξεπερνούσε σε αριθμητική δύναμη τους 30.000 άνδρες στην περίοδο που αναφερόμαστε.

Η διαφορά ανάμεσα στα δύο σώματα δεν ήταν μόνο ποσοτική αλλά και κοινωνική-πολιτική. ΤαΗ SA στελεχώνοντανστελεχωνόταν κυρίως από τις μάζες και προσδοκούσανπροσδοκούσε ότι μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, θα ετίθεντο σε εφαρμογή οι αντικαπιταλιστικές εξαγγελίες του [[Εθνικοσοσιαλισμός|εθνικοσοσιαλιστικού]] προγράμματος. Αντίθετα ταη SS αποτελούνταν κυρίως από την ελίτ των κομματικών μελών και ελέγχοντανελεγχόταν πλήρως από την ηγεσία.

Με την συμμετοχή του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος στην κυβέρνηση δεξιού συνασπισμού το [[1933]], ταη SA έγινανέγινε πρακτικά ανεξέλεγκταανεξέλεγκτη, με αποτέλεσμα να μπουνμπει στο στόχαστρο των συντηρητικών κομμάτων που στήριζαν τον [[καγκελάριος|καγκελάριο]] Χίτλερ και των κοινωνικών τάξεων που αυτά εκπροσωπούσαν. Οι στρατιωτικοί ήξεραν πως ο Ρεμ πίεζε το φίλο και ομοϊδεάτη του να καταργηθεί ο στρατός και να αντικατασταθεί από την SA, οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες ενοχλούνταν από την αντικαπιταλιστική (εκ δεξιών) ρητορική τους, οι αριστοκράτες φοβούνταν ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν ως μέσον για να απαλλοτριωθεί η γη τους, η μεσαία τάξη τρόμαζε από τις τραμπούκικες μεθόδους τους.

Η επιχείρηση, η οποία έλαβε την ονομασία «Κολιμπρί», ξεκίνησε με την κατασκευή ενός πλαστού κατηγορητηρίου από τον [[Χάινριχ Χίμλερ]], πως ο Ρεμ είχε λάβει 12.000.000 [[Γερμανικό Μάρκο|μάρκα]] από τηντη [[Γαλλία]] για να ανατρέψει τον Χίτλερ. Το κατηγορητήριο ήταν απαραίτητο, ώστε ο Χίτλερ στις [[24 Ιουνίου]] να πείσει τα στελέχη της [[SS]] να αναλάβουν την επιχείρηση χωρίς συναισθηματικούς δισταγμούς. Στον φάκελο γινόταν, επίσης, αναφορά στις [[Ομοφυλοφιλία|ομοφυλοφιλικές]] τάσεις του Ρεμ, πράγμα ανήκουστο για την εποχή εκείνη, και δη για αξιωματούχο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος, το οποίο όχι μόνον αποκήρυττε αλλά δίωκε την ομοφυλοφιλία. Τρεις μέρες αργότερα συμφώνησε με τον στρατό για την επιχείρηση, κάτι μάλλον εύκολο, αφού το στράτευμα ελεγχόταν ακόμα από τους συντηρητικούς αστούς.

[[File:Bundesarchiv Bild 102-15282A, Ernst Röhm.jpg|thumb|200px|right|O [[Ερνστ Ρεμ]], ο ''Βασιλιάς των [[Πολυβόλο|πολυβόλων]] της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]]'', ήταν ο αρχηγός τωντης SA. Είχε τέτοια δύναμη, που ήταν ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που μιλούσε με τον Χίτλερ στον ενικό]]

Το πρωί της [[30 Ιουνίου|30ής Ιουνίου]] ο Χίτλερ συγκέντρωσε τους ηγέτες των [[Βαυαρία|βαυαρικών]] SA στο [[Μόναχο]] και τους άσκησε δριμύτατη κριτική, επειδή δήθεν αδυνατούσαν να επιβάλουν τη ναζιστική τάξη στους δρόμους της πόλης. Αυτή ήταν η αρχή του διωγμού, ο οποίος υλοποιήθηκε με μαζικές συλλήψεις και δεκάδες εκτελέσεις στελεχών τωντης SA από τους άνδρες τωντης SS χωρίς καν δίκη. Μέσα στην αναταραχή, ο Χίτλερ βρήκε την ευκαιρία να εξοντώσει και διάφορους άλλους πολιτικούς αντιπάλους του που δεν είχαν σχέση με την οργάνωση, όπως ο [[Γκρέγκορ Στράσερ]], ο στρατηγός [[Φέρντιναντ φον Μπρέντοβ]], ο πρώην καγκελάριος [[Κουρτ φον Σλάιχερ]]<ref>Ted Gottfried, Stephen Alcorn, ''Nazi Germany: The Face of Tyranny'', Twenty-First Century Books, 2000 ISBN 0761317147</ref> και ο πρώην πρωθυπουργός της Βαυαρίας [[Γκούσταβ Ρίτερ φον Καρ]].

Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων δεν δημοσιεύθηκε. Ο νέος αρχηγός τωντης SA, [[Βίκτορ Λούτσε]], είπε αργότερα ότι εκτελέσθηκαν 81 άτομα. Σήμερα υπολογίζεται ότι στις τρεις ημέρες δολοφονήθηκαν περίπου 200 άνθρωποιάτομα, κυρίως από την SS, με βοήθεια από τη μυστική αστυνομία ([[Γκεστάπο]]) και τον Στρατό.